خیلی از سوالای بیمزه و ساده گزارشگر بدم اومد ! یعنی چی ؟ به اندازه کافی آقای رهنما طرفدار دارن که خسته شدن از این همه آلبومهای یکنواخت و تو خالی و منتظرند ایشون یه آلبوم روانه بازار کنه... موسیقی شکر خدا مثل سینما نیست که آدما با ظاهر و بزک های مختلف بیانو وقتی پیر شدن یا از چهره افتادند هواداراشونم از دست بدن و فقط هم بخاطر این ظاهر و ستاره شدن بزور بچشم بیان ! اونایی که تو موسیقی مثل سینما میانو با کمی جذابیت و بقول خود استاد کاور کردن آثار خارجی/ و فقط هیجان کوتاه مدت گل میکنن باید نگران باشن ! من قسم میخورم که فقط هشت سالم بود وقتی قطعه آی آدمها که بر ساحل نشسته شادو خندانید...عاشق این کار شدم و تا سال پیش هم نتونسته بودم این قطعرو دانلود کنم داشته باشم گوش کنم ! همون سالها آلبوم اول مانی رهنما که حتی راجع به اعتیاد بود اومد اما بابک بیات و ملودیهاشو همون کوچیکیام دوستداشتم و با آقای رهنما همخونی میکردم...
بعدها شناختم بیشتر شد اما خوشحالم از اول موسیقی سالم و ماندگار گوش میکردم و
چه سوالیه ؟ استاد بیاتی که مرحوم شده و خیلیای دیگه مثل فروغی و ... که مرحوم شدن چون نیستند از خاطرمون رفتند ؟ پس مانی رهنما دیر به دیر هم آلبوم داشته باشه همه یادشونه چون ماندگاره . شما میتونی آلبومهای رهنمارو با "نام ببرم دردسره" هرکی..... حتی محمد اصفهانی مقایسه کنی؟ محمد اصفهانی چقدر بیراهه رفت و صداشو حیف کرد ؟ میخواین به زوووووور آقای رهنما هم از خط فکر ی خودش خارج کنید ؟ هیچوقت نمیتونید.همچین کاریرو با خیلیا شد . مثل لهراسبی که آثار ملایم و حسی اجرا میکرد الان کنسرتهاش کلابه...انقدر جیغ و سروصدا هست نمیفهمی خواننده چی میگه ! پولتو میریزی دور صدای جیغ مردومو میشنوی و هیچ احترامی هم به خواننده نمیذارن متاسفانه !
خوشحالم این روزها حضور پررنگ تری داره .
کاش همون تنظیم قطعه های نه ساده نیست و منو تو هم نداشت حتییییییی !

ضمنا عامه مرد سطح سلیقشونو ارتقا بدن ! موسیقی بخونن تا خوبو بدو تشخیص بدن کاری که همه جای دنیا میشه همه موسیقیرو تا حدی بلدند و میفهمند.. سطح سلیقرم با پخش زورکی یکسری آثار خاص فقط از تلوزیون و رادیو هم نمیشه بالا برد

با تمام احترامی که برای خانم شیدا قائلم حداقل این موضوع مشخصه که اگر آلبومهای امروز ما تکرار آلبومهای دیروزه خیلی از آلبومهای این سبک «پاپ-کلاسیک» تکرار آلبومهای خیلی قدیمی ماست...

حتی سبک الکترونیکی هم که استفاده میشه سالهای سال پیش توسط یکی از آهنگسازان برجسته و نام آشنا معرفی شد و الان دیگه در مقابل تنظیمهای امروزی حرفی برای گفتن نداره...

مثلا ایشون به ترانه «چه سلامی» نمره عالی میدن!
خوب مشخصا این ترانه از لحاظ تکنیک و به قولی روی کاغذ ترانه خوبیه
اما آیا حرف جدیدی داشت؟آیا حس جدیدی منتقل کرد؟اصلا چند نفر توی این مملکت میتونن با جمله ی «چه سلامی چرا انقدر تاخیر کردی» ارتباط برقرار کنن؟
اون هم از ترانه سرایی که یک بار با خدا چای نوشیده!

به نظرم اصولا موسیقی پاپ در هر سطحی به شدت مصرفیه و انقدر سریع پیشرفت میکنه که دیگه برای ما معنی نداره که ده سال دیگه پسران ما بیان و گوش کنن «چرا انقدر تاخیر کردی...!» یا «آرزوهام حروم شدن تو قهر این دقیقه ها» اونم زمانی که موسیقی الکترونیک و راک و جاز و... موسیقی ایران رو تسخیر کردن و روز به روز این موسیقی سراغ فضاهای جدیدتر میره

اگر هم مدتی چند ترانه به خصوص برای ما به شدت موندگار شدن و این سبک خوندن و انتخاب ترانه تبدیل به یک سبک فاخر شدید دلیلش سکوت 20 ساله داخل کشور و مجبور بودن ما به تکرار مکرراتمون بود...
وگرنه اگر این فضا برای یک آلبوم (که عمر مفیدش 1 تا 2 سال هست) 20 سال جزو پلی لیست بودن رو به ارمغان نمی اورد اصلا موسیقی فاخر و ماندگار برای ما معنایی نداشت و چیزی که برای ما مهم بود کمک به یک واژه بود...موسیقی! بدون هیچ پیشوند و پسوند و دسته بندی بیخود و خشکی

مانی رهنما کاملاً صاحب سبک و جریان سازه.مهمتر از همه مقلد نیست.کارهای مانی رهنما با داریوش تقی پور رو خیلی دوست دارم.به خصوص دو تا کار ایشون در آلبوم بغض رو که بی نظیرن(فضای راک دارن).به نظر من مانی اگر به اون فضاهای اعتراضی و حماسی مثل آلبوم بغض یا حتی مرسدس و اعتراض دوباره رجوع کنه خیلی موفق خواهد بود.در هر صورت فکر می کنم خیلی از آثار مانی رهنما در گذشته و در حال حاضر مهجور موندن.گرچه معتقدم همین الان هم با وجود اینکه سطح فرهنگ شنوایی عوام پایین اومده ولی کارهای خوب هم بیشتر از دهه ی هفتاد و اوایل دهه ی هشتاد شنیده خواهند شد و جای امیدواری داره.

با سلام.من هم مثل شما از طرفداران پر و پا قرص مانی رهنما هستم و معتقدم که ایشون ذره ای از مسیر موسیقی صحیح و فاخری که باهاش کارشو شروع کرد فاصله نگرفته.
منتها با اون بخش از صحبتهاتون مخالفم که می گید اصفهانی بیراهه رفت.محمد اصفهانی هم هیچ گاه از مسیر درست خارج نشد و هنوز که هنوزه در همون خط موسیقی فاخر و متعهد داره فعالیت می کنه.با تشکر.

من به عنوان یک جوان نسل جدید که 20 سال از آقای رهنما کوچیکترم،می خوام بگم که من با کمال افتخار 10-15 سال عقب تر از موسیقی امروز حرکت می کنم.آلبومهایی که من روزها گوش میدم آثار حدود 10 الی 15 سال پیش موسیقی پاپه.آلبومهایی مثل آخرین غزل،فصل پرواز،تموم شد ترانه،بغض،دو نیمه ی رویا،حسرت،فاصله،ماه غریبستان و... و در یک کلام آثار پیشگامان موسیقی پاپ پس از انقلاب.کسانی مثل محمد اصفهانی،مانی رهنما و حامی.
دلیلش هم یه چیزه،اثری که فاخر باشه برای همیشه ماندگار میشه و من اکنون در سال 1391 با کمال علاقه به اون آهنگها گوش میدم.آهنگهایی مثل شاهپر،حرمت،پرنده،سقوط،قاب عکس،نازلی،تموم شد ترانه،بغض،پاییز و ... از مانی رهنما.آهنگهایی که ماندگارند و هیچ گاه از حافظه ی موسیقی کشور ما پاک نمی شوند.

این نظر شخصی منه.من وضعیت فعلی موسیقی پاپ رو نمی پسندم.در شرایط فعلی آهنگ فاخر کمتر پیدا میشه.در این شرایط اگر نسل جدید مخاطبان موسیقی مثل من به عقب برگردند و به آثار حدود 15 سال پیش گوش بدهند معنی موسیقی فاخر و متعهد رو می فهمند،سطح توقع موسیقیایی جامعه بالا می ره و اوضاع موسیقی پاپ مجددا به سامان می رسه.

کاملا با نظر خانوم شیدا موافقم مانی رهنما و حامی ماندگار میشن در این دروره ای که همه البوم ها یکنواخت شدن و کاور و یه خواننده کارهاش وشعر شو خودش میگه موزیک از همسایه ش و تنظیم از برادرش انتظاری بیشتر نباید داشت به خدا یک تراک از کار هایی که حامی تولید می کنه ساختن ش و با این حجم صدا بیروون دادن خیلی خیلی کار سختی یه خودم تجربه ش کردم اما حامی بازم با این سختی های زیاد و با این همه نامهربونی بازم پر تلاش به کارش ادامه میده کی گفته حامی و مانی رهنما طرفدار ندارن طرفدار حامی من هستم که یکی از ناراحتی هام از خدمت رفتن گوش ندان به اهنگ های حامی بود طرفدار حامی منم که حتی زنگ گوشی موبایل م هم از اهنگ های حامی یه با اون صبح از خواب بیدار میشم و شب باهاش می خوابم

مردم عادی سلیقه شون بالا ببرن موسیقی خوب گوش بدن چرا حامی و مانی باید با جریان بازار حرکت کنند حامی تو یکی از مصاحبه هاش چنین گفت من اصلا کارهایی که داخل ایران تولید میشه گوش نمی کنم من با کسانی کار میکنم که همه گرایش به موسیقی دارن و ان موسیقی است ن ان چیزی که امروز خواننده های امروزی اسم شو گذاشتن موسیقی. حامی گفت من دنبال گوش مردم نیستم یعنی سعی میکنم مردم را دنبال خودم بکشم تا اینکه دنبال سلیقه ی مردم برم

کاملا باهاتون موافقم.به شخصه همه ی آهنگهای مانی رهنما رو دوست دارم اما اون آهنگهایی که حماسی،اعتراضی و متمایل به راک هستند،به خصوص تنظیمهای داریوش تقی پور،به نظر من فوق العاده تراند.صدای مانی رهنما به فضای راک و اعتراضی شدیدا می خوره.امیدوارم باز هم وارد اون فضا بشه.
از جمله ی آهنگهایی که توی این فضا کار شدن و من به شدت دوستشون دارم:آخرین غزل،شاهپر،حرمت،سقوط(عاشق این آهنگم)،مرگ ماهیها،مرثیه،اعتراض،بغض و پاییز(که فوق العاده عالی کار شدن)،طلای رو سیاه و ...

مثلا در مورد آهنگ بغض،فضایی راک که با حسی مبهم شروع میشه،آهنگ به شکلی گیج کننده و در فضایی مبهم جلو میره و سپس با ریتم گیتار آهنگ وارد فضای اصلی خودش میشه و وقتی که شنونده کاملا آماده شد صدای سنگین مانی شنونده رو میخکوب می کنه:ای تو برایم همه کس.................
یا آهنگ پاییز که یک عاشقانه ی تلخ و اعتراضی است و شنونده رو به فضایی سنگین و جدی می بره و با یک جمله ی تلخ به پایان می رسه:تو خسته بودی از من،من از گلایه سرشار/وقتی که می شکستم،گفتی خدا نگهدار
واقعا این آهنگها رو نمیشه با زبون توصیف کرد.دستش درد نکنه.

واقعا به داشتن هچین هنرمندایی افتخار میکنم واز شنیدن صدا و موسیقیشون لذت می برم

واقعا خوشحال شدم که سایتتون با مانی رهنما مصاحبه کرد .
در زمونه ای که وسعت صدای ایران و سلطان احساس شده لقب خواننده های یک بار مصرف ، از سایتی مثل شما که خیلی هم به فکر موسیقی خوب نیست این مصاحبه ها واقعا جای تقدیر داره .
به عنوان یک مخاطب موسیقی برای چندمین بار ازتون خواهش میکنم این روند رو ادامه بدید و اجازه ندید که بی سوادان و حبابان موسیقی رو فرا بگیرن .
با تشکر

واقعا ممنونم .
ازتون خواهش میکنم به این روند ادامه بدید .
امثال مانی رهنما باعث پیشرفت موسیقی ما هستن .
به موسیقی های یک بار مصرف با عدم انعکاس اخبارشون امون ندید .
ما هم حمایتتون میکنیم .
مرسی

واقعا به نظر شما آلبومهای تنها ماندم ، هفت سین ، ماه غریبستان ، نون و دلقک و حتی فاصله.. که هرکدوم در دوره خودشون خاطرم هست بسیار پرفروش و محبوب شدند و پشت به پشت هم بهترین آلبومهای زمان خود شدند با آلبوم بی واژه قابل قیاسند ؟ قبول ندارید آقای آهنگساز که آخرا بسیار با محمد اصفهانی کار کرد با ساخت تیتراژهای یکنواختش کارهای اصفهانی رو خسته کننده و ضعیف کرد حتی سلیقه محمد اصفهانی عزیز رو هم تغییر داد ؟ باورم نمیشد اون آهنگهای سبک ترکیه رو در آلبومش بشنوم ! بعد از فوت استاد بیات و همکاری نکردن محمد اصفهانی با بزرگان موسیقی و حتی جوان با استعدادی چون بهروز صفاریان به عقیده من مدیریت درست در آثارش رو از دست داد . میگم صفاریان چون فوق العاده مدیریتش در زمان و ساخت موسیقی تحسین برانگیزه !
شما قطعه غم غفلت رو گوش کن ببین صدای این خواننده احیا نشده بعد انتخاب درست همکاری ؟
با اینهمه اینروزا به دکتر اصفهانی گرانقدر هم امیدوار شدم وقتی برگشت به اصل خودش و علیرضا کهن دیری و بهروز صفاریان و ترانه های ناب رو انتخاب کرد

شما میتونید آلبومها موفق و پشت به پشت پرفروش محمد اصفهانی از ابتدا رو با بیواژه مقایسه کنید حتی با برکت ؟ تنها ماندم ، ماه غریبستان ، هفت سین ، نون و دلقک و حتی فاصله ..؟
بعد از فوت استاد بیات و همکاری نکردم با بزرگان موسیقی و همکاری با یک آهنگسازی که بیشتر اوقات کارهاش یکنواختند و من شخصا با دینگ اول میفهمم اون ساخته " از قضیه امضا گذشته " .. و مدام تیتراژهای ضعیف .. از مسیر خارج شد ! آلبوم بیواژه و سبک ترکیه ای و ترانه های سطحی باور نکردنی بود برام .
شما اثر غم غفلت رو گوش کن ببین ایشون دوباره احیا نشده ؟ بهروز صفاریان جوانه اما کم کسی نیست در مدیریت و ساخت موسیقی فوق العاده تحسین برانگیزه ...
به همکاریها و کارهای جدید محمد اصفهانی امیدوار شدم و معتقدم به اصل خودش برگشته با انتخابهای درست در آهنگسازی ، و ترانه ..

ممنون از شما دوست گرامی
اما
من نمیگم تک تک ترانه ها و آثار ایشون عالیه بینقصه یا تماما با سلیقه من همخونی داره . مسلما انسانها متفاوتند و سلایقشون هم فرق داره اما از لحاظ تکنیک و احساس راه درستی رو پیش گرفتند که به دل میشینه
اما خیلیا مدام رنگ عوض میکنند و خود واقعیشون نیستند و به هر دری میزنند تا "همه نوع" مخاطب رو راضی نگه دارند .
معتقدم این روش درستی نیست و آدم باید در هر کاری خود واقعیش باشه و قرار هم نیست همه ی دنیا تاییدت کنند یا همه ی کسانی که تاییدت میکنند، تمام کارهاتو تایید کنند !
ببینید یک اثر ماندگار هنری بخاطر احساسش ماندگار میشه و همینکه فقط یکنفر بتونه باهاش ارتباط برقرار کنه برای خالق اثر میتونه کافی باشه و همینکه سالهای سال در ذهن فرد باشه " چه کتاب و مطالعه مکرر اون چه شنیدن موسیقی ، چه تماشای یک تابلو نقاشی و.." خودش نعمت بزرگیه . حالا به هر دلیلی . سکوت بیست ساله ، ایجاد نوستالژی یا یاد خاطرات... موضوع ماندگار شدنه اثره که درش حس واقعی یک هنرمند جریان داره نه یک کار لحظه ای و بی اندیشه که عوامل تهیه هیچ حس مشترکی نداشته باشند و فقط همکار باشن !
ا

منم مثل شما از سنین پایین با همین آهنگا آشنا شدم و باهاشون "بزرگ" شدم!

با صحبتاتون در مورد محمد اصفهانی هم موافقم. آلبوم آخرشون به جز "باور نکن" می تونم بگم هیچی نداشت!

و بازم موافقم که "نه ساده نیست" و "من و تو" مناسب مانی رهنما نیست. ولی به نظرم جزئی از برنامه مانی برای جذب مخاطب جدید باشه.

ولی مانی رهنما کسی نیست که با سوال های یه مصاحبه کننده از خط فکری خودش خارج بشه!
فرق مانی با امثال خشایار اعتمادی تو همین چیزاس وگرنه خشایار هم با بابک بیات کار کرد و چه آلبوم خوبی هم ازشون منتشر شد!

درباره موضوع رنگ عوض کردن با شما کاملا هم نظرم :)

اون آهنگ ((فردا که شد)) واقعا یه شاهکاره از همه نظر. این اولین آهنگی بود که از این خواننده گوش کردم.

حالا آلبومت فروش نرفته چرا به شخصیت های دیگه تیکه میندازی ؟

به نظر من این آلبوم ضعیف بود. چه از لحاظ شعر چه از لحاظ تسلط خواننده بر فضاهای جدید برای خودش. ترانه ی نگاهت می کنم هم تکرار مکررات روزبه بمانی بود. دقیقن کپی ترانه ی به من چیزی بگو شاید هنوزم فرصتی باشه که خشایار اعتمادی خونده. من و تو اصلن ارتباطی به طلاق عاطفی نداشت. من در آلبوم چیزای دیگه ای شنیدم و اینجا حرفای دیگه ای میشنوم...برای مانی رهنما آرزوی موفقیت دارم. و امیدوارم هرچیزی رو در جای خودش بخونه. چون متاسفانه ایشون از معدود خوانندگان نسل قبل هستن که آهنگاشونو تو سایتها میذارن.

تورو به خدا یکی بگه موسیقی فاخر معناش چیه؟ کت و شلوار پوشیدن و به سبک دهه ی پنجاه خوندن؟ رو استیج خشک وایسادن و اخم کردن؟ چسبوندن خود به یاد مرحوم بابک بیات؟ و از اون اسم و رسم گرفتن؟یا شعرهای یکنواخت و نخ نما و مونتاژی رو با آهنگ های شبیه به خاطره های موسیقایی گره زدن و مثل حامی و مانی رهنما همش کار یکنواخت بیرون دادن؟

این نشون میده حامی خواننده ی مردمی نیست. حامی هنوز هم داره اون سبکی رو دنبال میکنه که خوانندگان و آهنگسازان دهه های قبل براش زحمت کشیدن. و هیچوقت ندیدم که در آلبوم ها نوآوری داشته باشه . آیا با بازخوانی ترانه ی ماهی دلتنگ بدون اجازه ی شاعر و یا خوندن آلبوم بوی خوب گندم می خوان مردمو دنبال خودشون بکشونن؟

تنظیم بدون تاریخ مصرف جود نداره. شاید دیرتر کهنه بشن اما آثاری وجود ندارن و نداشتن که تنظیمشون ابدی بوده باشه. ضمنن تو این آلبوم آقای رهنما به مدگرایی پرداختن و نتیجه خوب نشده

کمی دیره ولی من برای شما میگم.
نه، موسیقی فاخر به این معنا نیست.
موسیقی فاخر به معنای یک ترکیب هنری است که احساس و علم رو در کنار هم داره. در واقع دلیل ماندگاری و از اون مهمتر اثرگذاری یک اثر هنری بیان احساسی است که از ذهنی کارکشته و خلاق بیرون میاد. من همیشه بهترین مثال در عالم هنر رو مجسمه سازی میدونم، موسیقی های امروز تکه سنگهایی هستند که با 4 5 تا چکش سر هم میانو به عنوان مجسمه به مردم ارائه میشن.
چیزی به نام وجدان باید در کنار یک هنر مند باشه که در کنار هنر"ب"ندان امروزی نیست. به شخصه چیزی به نام پاپ رو بی محتواترین نوع موسیقی میدونم چون "در یک کاست پاپ در واقع مهم نیست که یکی کلاسیک باشه یکی پاپ خالی باشه یکی پاپ کلاسیک باشه یا راک باشه و ... چون اصلا خود سازنده هم نمیدونه چی میخواد بسازه، و فقط مهم اینه که مردم صداشو بشنون حتی اگر صدا نداشته باشه."
کاری که مانی یا حامی انجام میدند پاپ کلاسیکه، نوعی کلاسیک که امروزه سعی داره با مخاطب عام طرف بشه.
و این کار خیلی سختیه.
به هر حال امثال من حرف زیاد برای گفتن داریم.
به جامعه ای که داریم خوب نگاه کن. اونوقت میبینی که مردم مثل چیزای دیگه توی گوش دادن به موسیقی هم "بدصلیقه و بی اندیشه" شدن.
در پشت یک قطعه فاخر اندیشه وجود داره.
امیدوارم مفهوم موسیقی فاخر و غیر فاخر رو رسونده باشم.

نحوه ی خوندن مانی رهنما و حامی حقیقتایه کلاس آموزشی هست.فقط اجراهای زندشونو با دیگران مقایسه کنید.مثلا مانی توی مهر 91 مرسدس رو طوری خوند که کاملا قدرت خوانندگیشو به رخ بکشه.وقتی اجراهای زندشونو واسه کسائی که تا حالا ندیدن میزارم همه بدون استثنا میگن چه صدائی داره ولی حیف که شعراشون و بعضی آهنگاشون به یادموندنی نیست...عاشق قطعه مرسدس از مانی هستم وهر روز صبح با اجرای پیانوی این قطعه از بابک بیات ازخواب بیدار میشم و قطعه پرواز حامی در سمفونی ایثار هم خیلی به دلم میشینه.این اهنگ هم توانائی حامی رو نشون میده یا خداحافظ از آلبوم فقط نگاه میکنم

با نظر امیر و شیدا کاملا موافقم.به نظر من حامی و مانی راز ماندگار شدن رو میدونن و اینکه کسایی که اینها رو گوش میدن واقعا طرفدار هستن نه شنونده.من هنوز که هنوزه البوم دو نیمه رویا یا فصل پرواز وتموم شد ترانه و فقط نگاه میکنم و... رو هر روز با لذت دارم گوش میدم.و به نظرم نیازی هم نیست که همیشه همه ی مردم عوام اینها رو گوش بدن چون این عزیزان همیشه طرفدارای خودشونو دارن

با نظر امیر و شیدا کاملا موافقم.به نظر من حامی و مانی راز ماندگار شدن رو میدونن و اینکه کسایی که اینها رو گوش میدن واقعا طرفدار هستن نه شنونده.من هنوز که هنوزه البوم دو نیمه رویا یا فصل پرواز وتموم شد ترانه و فقط نگاه میکنم و... رو هر روز با لذت دارم گوش میدم.و به نظرم نیازی هم نیست که همیشه همه ی مردم عوام اینها رو گوش بدن چون این عزیزان همیشه طرفدارای خودشونو دارن

با نظر امیر و شیدا کاملا موافقم.به نظر من حامی و مانی راز ماندگار شدن رو میدونن و اینکه کسایی که اینها رو گوش میدن واقعا طرفدار هستن نه شنونده.من هنوز که هنوزه البوم دو نیمه رویا یا فصل پرواز وتموم شد ترانه و فقط نگاه میکنم و... رو هر روز با لذت دارم گوش میدم.و به نظرم نیازی هم نیست که همیشه همه ی مردم عوام اینها رو گوش بدن چون این عزیزان همیشه طرفدارای خودشونو دارن

یه سوال مهم برام پیش اومده....
چرا این روزها سوالات مطروحه توسط خبرنگاران، اکثرا یک "تیپ" یا یک "مسیر" دارند؟!
خلاقیت و دانش تخصصی برای خبرنگار دو امر مهم هستند...... من انتظار داشتم وقتی مصاحبه ای اینطور مفصل با آقای رهنما به عمل اومده؛ وقتی کسی تونسته زمان ارزشمند ایشون رو به اصطلاح به دست بیاره و به خودش اختصاص بده، مصاحبه بسیار پر و پیمان و آموزنده و روشنگر از آب دربیاد..... این اسمش گفتگو بود و حرفها همون حرفهای سایر گفتگوها....
در ضمن.... مدتهاست این درد در همۀ زمینه های به اصطلاح خبرنگاری امروز به چشم می خوره.
یک عالمه سوال آماده می کنی اما همیشه دو در بسته وجود داره: 1) کو کارت خبرنگاریت؟! هنرمند مورد نظر حاضر نیست با کسی که صرفا به دنبال پاسخ سوالات خودش می گرده گفتگو کنه. 2) هنرمند مورد نظر بی اندازه مغرور می باشند و شما و دانشِ شما را از بالا نگاه می کنند و اصلا گفتگو و پرسش و پاسخی مقدور نیست.....
تا اوضاع جامعۀ خبرنگاری ما این باشه، گمان نکنم کسی که به عنوان یک محقق مستقل فعالیت می کنه بتونه به پاسخی برای هیچکدوم از سوالات مهم خودش برسه....
ایام به کام