کمی دیره ولی من برای شما میگم.
نه، موسیقی فاخر به این معنا نیست.
موسیقی فاخر به معنای یک ترکیب هنری است که احساس و علم رو در کنار هم داره. در واقع دلیل ماندگاری و از اون مهمتر اثرگذاری یک اثر هنری بیان احساسی است که از ذهنی کارکشته و خلاق بیرون میاد. من همیشه بهترین مثال در عالم هنر رو مجسمه سازی میدونم، موسیقی های امروز تکه سنگهایی هستند که با 4 5 تا چکش سر هم میانو به عنوان مجسمه به مردم ارائه میشن.
چیزی به نام وجدان باید در کنار یک هنر مند باشه که در کنار هنر"ب"ندان امروزی نیست. به شخصه چیزی به نام پاپ رو بی محتواترین نوع موسیقی میدونم چون "در یک کاست پاپ در واقع مهم نیست که یکی کلاسیک باشه یکی پاپ خالی باشه یکی پاپ کلاسیک باشه یا راک باشه و ... چون اصلا خود سازنده هم نمیدونه چی میخواد بسازه، و فقط مهم اینه که مردم صداشو بشنون حتی اگر صدا نداشته باشه."
کاری که مانی یا حامی انجام میدند پاپ کلاسیکه، نوعی کلاسیک که امروزه سعی داره با مخاطب عام طرف بشه.
و این کار خیلی سختیه.
به هر حال امثال من حرف زیاد برای گفتن داریم.
به جامعه ای که داریم خوب نگاه کن. اونوقت میبینی که مردم مثل چیزای دیگه توی گوش دادن به موسیقی هم "بدصلیقه و بی اندیشه" شدن.
در پشت یک قطعه فاخر اندیشه وجود داره.
امیدوارم مفهوم موسیقی فاخر و غیر فاخر رو رسونده باشم.