ضایعه ای دیگر برای موسیقی ایران؛
استاد حسن کسایی نوازنده پیشکسوت نی ایران چشم از جهان فروبست
موسیقی ما - حسن کسایی نوازنده پیشکسوت نی بر اثر بیماری و کهولت سن پنجشنبه 25 خردادماه چشم از جهان فروبست.کسایی که متولد سوم مهرماه سال 1307 بود در سن ۲۰ سالگی نخستین اجرای تکنوازی نی خود را در دستگاه همایون در تئاتر اصفهان به صحنه برد و یک سال بعد قطعه معروف سلام را در دستگاه چهارگاه ساخت که از معروفترین قطعات موسیقی ایرانی به شمار میرود. این قطعه بعدها توسط حسین علیزاده در آلبوم صبحگاهی با سازبندی و ارکستراسیونی حجیم بازسازی شد.
کسائی در سال 1329 برای اولین بار نی را به ارکستر برد و با ارکستر رادیو ارتش اصفهان همکاری خود را شروع کرد. در سالهای بعد با ارکسترهای متعدد رادیو به سرپرستی هنرمندانی چون ابوالحسن صبا، حسین یاحقی، حبیبالله بدیعی، محمد میرنقیبی، همایون خرم و دیگران به فعالیت خود در این زمینه ادامه داد.
از سال ۱۳۴۶،فضای کاری کسائی ابعادی جهانی پیدا کرد. وی در دههٔ 60 به کشورهای آلمان، انگلستان، فرانسه و هلند سفر کرد و در چند برنامه رادیویی، به اجرای برنامه پرداخت. در سال 69 تندیس وی در گالری مفاخر هنری جهان در لندن نصب شد.
پس از آنکه کسائی در سال 70 در جشنواره نینوازان در تالار اندیشه شرکت کرد، فعالیت او دوباره رونق گرفت و در سال 78 موفق به دریافت نشان درجه یک فرهنگ و هنر شد. همچنین در سال ۱۳۸۱، به عنوان چهرهٔ ماندگار موسیقی انتخاب و تقدیر شد.
کسایی در سال ۱۳۷۵ به آمریکا و کانادا سفر کرده و در محافل شعر و موسیقی شرکت کرد. در سال ۱۳۷۶ هم با تلاش محمدرضا لطفی، انجمن دوستداران موسیقی ایرانی واشنگتن، مجلس گرامیداشتی برای کسائی بر پا داشت.
حسن کسایی پنجشنبه 25 خردادماه در سن 84 سالگی دار فانی را وداع گفت. سایت موسیقی ما درگذشت این هنرمند با سابقه و پیشکسوت موسیقی ایران را به جامعه موسیقی و همچنین خانواده آن مرحوم تسلیت می گوید. اخبار و اطلاعات در خصوص مراسم تشییع و تدفین زنده یاد حسن کسایی متعاقبا اعلام خواهد شد.
کسائی در سال 1329 برای اولین بار نی را به ارکستر برد و با ارکستر رادیو ارتش اصفهان همکاری خود را شروع کرد. در سالهای بعد با ارکسترهای متعدد رادیو به سرپرستی هنرمندانی چون ابوالحسن صبا، حسین یاحقی، حبیبالله بدیعی، محمد میرنقیبی، همایون خرم و دیگران به فعالیت خود در این زمینه ادامه داد.
از سال ۱۳۴۶،فضای کاری کسائی ابعادی جهانی پیدا کرد. وی در دههٔ 60 به کشورهای آلمان، انگلستان، فرانسه و هلند سفر کرد و در چند برنامه رادیویی، به اجرای برنامه پرداخت. در سال 69 تندیس وی در گالری مفاخر هنری جهان در لندن نصب شد.
پس از آنکه کسائی در سال 70 در جشنواره نینوازان در تالار اندیشه شرکت کرد، فعالیت او دوباره رونق گرفت و در سال 78 موفق به دریافت نشان درجه یک فرهنگ و هنر شد. همچنین در سال ۱۳۸۱، به عنوان چهرهٔ ماندگار موسیقی انتخاب و تقدیر شد.
کسایی در سال ۱۳۷۵ به آمریکا و کانادا سفر کرده و در محافل شعر و موسیقی شرکت کرد. در سال ۱۳۷۶ هم با تلاش محمدرضا لطفی، انجمن دوستداران موسیقی ایرانی واشنگتن، مجلس گرامیداشتی برای کسائی بر پا داشت.
حسن کسایی پنجشنبه 25 خردادماه در سن 84 سالگی دار فانی را وداع گفت. سایت موسیقی ما درگذشت این هنرمند با سابقه و پیشکسوت موسیقی ایران را به جامعه موسیقی و همچنین خانواده آن مرحوم تسلیت می گوید. اخبار و اطلاعات در خصوص مراسم تشییع و تدفین زنده یاد حسن کسایی متعاقبا اعلام خواهد شد.
منبع:
اختصاصی سایت موسیقی ما
تاریخ انتشار : پنجشنبه 25 خرداد 1391 - 00:00
دیدگاهها
روحش شاد
تسلیت میگم به خانواه محترم استاد کسایی
این اتفاق بی نهایت تاسف بر انگیزه ....
نمیدونم ناراحتی خودم رو چطور باید بیان کنم
بزرگی دیگر رو هم از دست دادیم .....!!!
نمیدانم فرجام موسیقی در این مملکت چه خواهد شد
با وجود به ظاهر هنر دوستانی که حتی پیغام تسلیتی برای هم نمیفرستند....
یاد این زحمت کش بزرگ جاوید و عطر خاطره اش پایدار باد ...
نفسی رفت ... تا قدر بازدم زندگان را بدانیم.....
تسلیت فراوان به تمام هنرمندان ایرانی ...
روحش شاد
خدا رحمتشون کنه .... ... .. .
بی همگان به سر شود ، بی تو به سر نمی شود.
بزرگان هنرمون یکی یکی میرن و ما بیدار نمیشم.
چه بد رسمیه این مرده پرستی.
روحشون شاد و یادشون گرامی!
روحش شاد
خدا رحمتشون کنه،روحشون شاد
واقعا" ناراحت کنندهست.
تسلیت میگم به جامعهی موسیقی ایران زمین
موسیقی هم ساز فرهنگ شریف
با صدای زیرو بم های بنان
پنجه هم از آنه پرویز و ملک
یا کسایی نی نواز جاودان
حمد و سوره ای براشون بخونیم.
ستاره ای در شهرمابدرخشیدامروزگشت بی فروغ
استاد نی هم بهانه ات رامیگیرد
وقتی به اومی گوییم خموش باشد شما آرامیده اید
می گوید:
چند صباحی که نفس گرمش را در من ندمیده
نکند نفسش چو تاج خموش گردیده؟
نکند دیگر نت عشق رانمی تواند بزند
نکند دیگر چشم را زمن واین جهان بسته
.......خود بگو که به او چه گویم وجوابش را چه دهم
خودبگو..............
صبر بسیار بباید پدر پیر فلک را
که دگر مادر گیتی چو تو فرزند بزاید
روحش شاد و قرین آرامش ابدی
تسلیت میگم من شاگرد شاگردشون هستم سعادت داشتم دو بار ببینمشون.
افزودن یک دیدگاه جدید