کنسرت اینسترومنتال گروه «آرین کشیشی» با همراهی نوازنده های مطرح روی صحنه رفت؛
شب پرهیجان گیتار بیس و موسیقی فیوژن
موسیقی ما – کنسرت گروه «آرین کشیشی» در تالار «فارابی» تهران برگزار شد. این نوازنده جوان اما خوش ذوق و با تجربه گیتار بیس به همراه نوازندگان سرشناسی همچون «حمزه یگانه»، «هومن نامداری»، «رضا آذرنجات» و «سهراب رمضان زاده» روی صحنه رفت. همه این نام ها باعث شده بود که اشتیاق شنیدن پروژه آرین کشیشی که عنوان این کنسرت بود دو چندان شود. به همین دلیل جمعی از علاقه مندان موسیقی جَز و فیوژن خود را طی روزهای یازدهم و دوازدهم دی ماه به تالار فارابی رساندند. این کنسرت با استقبال ویژه ای هم از سوی چهره های مطرح سبک های مختلف موسیقی حتی سنتی همراه شد.
آرین آغازگر برنامه بود و در میان تشویق های حضار به تنهایی وارد استیج شد. او برای شروع قطعه ای از ساخته های «ویکتور ووتن» را انتخاب کرده بود و یک تکنوازی شنیدنی با ساز تخصصی خودش داشت. با وجود اینکه او برای اولین بار به تنهایی داشت یک استیج را اداره می کرد اما در این قطعه با تسلط ظاهر شد. پس از این اثر، سایر اعضای گروه وارد شدند و به سراغ قطعه ریتمیک «alaylughes» رفتند. قطعه ای که تم فولک ارمنی داشت و از ساخته های «کومیتاس»، آهنگساز بزرگ آن کشور، انتخاب شده بود.
سومین اثر هم که «شیخانی» نام داشت، یکی از قطعات موسیقی آن خطه بود که به گفته کشیشی برگرفته از یک رقص قدیمی «آسوری» است. هیجان سالن در کار بعدی به نام «رو به رو» و از ساخته های حمزه یگانه به اوج خود رسید. قطعه ای اکتیو که علاوه بر سولوی جذاب هومن نامداری، حمزه یگانه هم به صورت همزمان پیانو و کیبورد می نواخت. یکی از نقاط عطف کنسرت، قطعه «جدایی» بود که توسط آرین آهنگسازی شده بود. او در این اثر فرصت یافت تا باز هم هنر نوازندگی خود را به رخ بکشد؛ چه در عرصه آهنگسازی و چه در عرصه نوازندگی. اتفاقی که این روزها کمتر در میان نوازندگان شاهد هستیم و اغلب چهره های هم سن و سال آرین بیشتر به دنبال ضبط های استودیویی و اجراهای پاپ هستند.
اما سورپرایز کنسرت که البته قبلا هم اعلام شده بود پس از این قطعه اعلام شد. «دارا دارایی» که یکی از نوازنده های مطرح و قدیمی است روی صحنه حاضر شد و آرین پیش از آن گفت:«اکنون می خواهم از نوازنده ای دعوت کنم که استاد من بوده است و چیزهای زیادی از او یاد گرفته ام.» فقط سهراب رمضان زاده پشت ساز خود باقی ماند و با آرین و دارا یک مثلث جالب تشکیل دادند. همانطور که کشیشی در گفتگوی پیش از این کنسرت خود به سایت «موسیقی ما» گفته بود، آنها قصد داشتند که کنسرتی با یک درامز و دو گیتار بیس روی صحنه ببرند که این امر میسر نشده بود. اما برنامه یازدهم دی ماه مجالی برای ارائه گوشه ای از این طرح جالب بود. این سه نفر ابتدا قطعه ای «رائول میدون» را اجرا کردند. اگر کسی با چشمان بسته این قطعه و اثر بعدی را می شنید شاید باور نمی کرد که هیچ ساز دیگری به جز بیس و درامز در آن دخیل نیست. اما باید این بخش از برنامه را با چشم باز نظاره می کردیم زیرا اکت های دیدنی این این دو نوازنده و هیجان مثبتی که در چهره آرین کشیشی موج می زد جذابیت زیادی داشت. «منشور» هم عنوان یکی از ساخته های دارا دارایی بود که به عنوان پایان پارت اول کنسرت اجرا شد.
قطعه «my hand» اثر دیگری از آرین، آغازگر بخش دوم برنامه بود. بار اصلی این کار بر دوش ساکسوفون و بیس بود و این دو ساز گفتگوی جالبی داشتند. قطعه اکتیو «band before bend» از ساخته های حمزه بار دیگر هیجان سالن را چند برابر کرد و این کار با ملودی جذابش برای مخاطبان تخصصی و غیرتخصصی کشش داشت.
پس از «tin town» از ساخته های ماندگار «جاکو پاستوریوس»، نوبت به انتخاب ویژه هومن نامداری رسید! «آناستازیا» اثری از «استفانو دی باتیسا» توسط این آهنگساز و تنظیم کننده سرشناس برای کنسرت انتخاب و تنظیم شده بود. هنرنمایی زیبای او و رضا آذرنجات حال و هوای این کار اسلو را عاشقانه تر کرده بود. «smash» و یک اثر دیگر از آرین که به گفته خودش هنوز نامی برای انتخاب نکرده است بخش های پایانی کنداکتور بودند. یک قطعه فولک دیگر به نام «dele yaman» از ساخته های کومیتاس در پایان اجرا و شیطنت اعضای گروه هم چاشنی این پایان شد! آنها پس از این اثر از حاضرین خداحافظی کردند و اغلب حضار در حال ترک سالن بودند که آنها مجددا بازگشتند و قطعه alaylughes را مجددا اجرا کردند.
این اجرای قوی با موسیقی پرمغزش نشان داد که نوازنده هایی که این روز ها درگیر بند های موسیقی پاپ شده اند تا چه حد توانایی های ویژه ای دارند و در این چنین برنامه هایی می توان سرمایه های اصلی موسیقی مان را ارزیابی کرد. امید است که با حمایت های بیشتر شاهد برگزاری اجراهای بیشتری نظیر این برنامه باشیم.
* «سهراب پورناظری»، آهنگساز و نوازنده سرشناس موسیقی سنتی، مهمان ویژه شب اول برنامه بود. در شب دوم هم «همایون نصیری»، «رضا تاجبخش»، «بردیا امیری»، «امین طاهری»، «محمد کاظمی»، «مهراد هزاخانی» و «آرین ملیکیان» به عنوان مهمانان ویژه در شب دوم کنسرت حضور داشتند.
* تمامی اعضای این گروه در روزهای منتهی به اجرا و زمان برگزاری برنامه با تیم خبری سایت «موسیقی ما» به شکل شایسته ای همکاری کردند. اما در شب دوم کنسرت، یکی از عوامل اجرایی برخورد نامناسبی با عکاس این رسانه داشت که باز هم با حضور و هماهنگی گروه آرین کشیشی مشکل برطرف شد.
آرین آغازگر برنامه بود و در میان تشویق های حضار به تنهایی وارد استیج شد. او برای شروع قطعه ای از ساخته های «ویکتور ووتن» را انتخاب کرده بود و یک تکنوازی شنیدنی با ساز تخصصی خودش داشت. با وجود اینکه او برای اولین بار به تنهایی داشت یک استیج را اداره می کرد اما در این قطعه با تسلط ظاهر شد. پس از این اثر، سایر اعضای گروه وارد شدند و به سراغ قطعه ریتمیک «alaylughes» رفتند. قطعه ای که تم فولک ارمنی داشت و از ساخته های «کومیتاس»، آهنگساز بزرگ آن کشور، انتخاب شده بود.
سومین اثر هم که «شیخانی» نام داشت، یکی از قطعات موسیقی آن خطه بود که به گفته کشیشی برگرفته از یک رقص قدیمی «آسوری» است. هیجان سالن در کار بعدی به نام «رو به رو» و از ساخته های حمزه یگانه به اوج خود رسید. قطعه ای اکتیو که علاوه بر سولوی جذاب هومن نامداری، حمزه یگانه هم به صورت همزمان پیانو و کیبورد می نواخت. یکی از نقاط عطف کنسرت، قطعه «جدایی» بود که توسط آرین آهنگسازی شده بود. او در این اثر فرصت یافت تا باز هم هنر نوازندگی خود را به رخ بکشد؛ چه در عرصه آهنگسازی و چه در عرصه نوازندگی. اتفاقی که این روزها کمتر در میان نوازندگان شاهد هستیم و اغلب چهره های هم سن و سال آرین بیشتر به دنبال ضبط های استودیویی و اجراهای پاپ هستند.
اما سورپرایز کنسرت که البته قبلا هم اعلام شده بود پس از این قطعه اعلام شد. «دارا دارایی» که یکی از نوازنده های مطرح و قدیمی است روی صحنه حاضر شد و آرین پیش از آن گفت:«اکنون می خواهم از نوازنده ای دعوت کنم که استاد من بوده است و چیزهای زیادی از او یاد گرفته ام.» فقط سهراب رمضان زاده پشت ساز خود باقی ماند و با آرین و دارا یک مثلث جالب تشکیل دادند. همانطور که کشیشی در گفتگوی پیش از این کنسرت خود به سایت «موسیقی ما» گفته بود، آنها قصد داشتند که کنسرتی با یک درامز و دو گیتار بیس روی صحنه ببرند که این امر میسر نشده بود. اما برنامه یازدهم دی ماه مجالی برای ارائه گوشه ای از این طرح جالب بود. این سه نفر ابتدا قطعه ای «رائول میدون» را اجرا کردند. اگر کسی با چشمان بسته این قطعه و اثر بعدی را می شنید شاید باور نمی کرد که هیچ ساز دیگری به جز بیس و درامز در آن دخیل نیست. اما باید این بخش از برنامه را با چشم باز نظاره می کردیم زیرا اکت های دیدنی این این دو نوازنده و هیجان مثبتی که در چهره آرین کشیشی موج می زد جذابیت زیادی داشت. «منشور» هم عنوان یکی از ساخته های دارا دارایی بود که به عنوان پایان پارت اول کنسرت اجرا شد.
قطعه «my hand» اثر دیگری از آرین، آغازگر بخش دوم برنامه بود. بار اصلی این کار بر دوش ساکسوفون و بیس بود و این دو ساز گفتگوی جالبی داشتند. قطعه اکتیو «band before bend» از ساخته های حمزه بار دیگر هیجان سالن را چند برابر کرد و این کار با ملودی جذابش برای مخاطبان تخصصی و غیرتخصصی کشش داشت.
پس از «tin town» از ساخته های ماندگار «جاکو پاستوریوس»، نوبت به انتخاب ویژه هومن نامداری رسید! «آناستازیا» اثری از «استفانو دی باتیسا» توسط این آهنگساز و تنظیم کننده سرشناس برای کنسرت انتخاب و تنظیم شده بود. هنرنمایی زیبای او و رضا آذرنجات حال و هوای این کار اسلو را عاشقانه تر کرده بود. «smash» و یک اثر دیگر از آرین که به گفته خودش هنوز نامی برای انتخاب نکرده است بخش های پایانی کنداکتور بودند. یک قطعه فولک دیگر به نام «dele yaman» از ساخته های کومیتاس در پایان اجرا و شیطنت اعضای گروه هم چاشنی این پایان شد! آنها پس از این اثر از حاضرین خداحافظی کردند و اغلب حضار در حال ترک سالن بودند که آنها مجددا بازگشتند و قطعه alaylughes را مجددا اجرا کردند.
این اجرای قوی با موسیقی پرمغزش نشان داد که نوازنده هایی که این روز ها درگیر بند های موسیقی پاپ شده اند تا چه حد توانایی های ویژه ای دارند و در این چنین برنامه هایی می توان سرمایه های اصلی موسیقی مان را ارزیابی کرد. امید است که با حمایت های بیشتر شاهد برگزاری اجراهای بیشتری نظیر این برنامه باشیم.
- *حواشی:
* «سهراب پورناظری»، آهنگساز و نوازنده سرشناس موسیقی سنتی، مهمان ویژه شب اول برنامه بود. در شب دوم هم «همایون نصیری»، «رضا تاجبخش»، «بردیا امیری»، «امین طاهری»، «محمد کاظمی»، «مهراد هزاخانی» و «آرین ملیکیان» به عنوان مهمانان ویژه در شب دوم کنسرت حضور داشتند.
* تمامی اعضای این گروه در روزهای منتهی به اجرا و زمان برگزاری برنامه با تیم خبری سایت «موسیقی ما» به شکل شایسته ای همکاری کردند. اما در شب دوم کنسرت، یکی از عوامل اجرایی برخورد نامناسبی با عکاس این رسانه داشت که باز هم با حضور و هماهنگی گروه آرین کشیشی مشکل برطرف شد.
منبع:
اختصاصی سایت موسیقی ما
تاریخ انتشار : یکشنبه 14 دی 1393 - 11:13
دیدگاهها
درود بر آرین عزیز ..
یراحی رفته بود لطفا ج بدید؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
یکی از بهترین کنسرتهایی بود که تا به حال رفته بودم,فوق العاده بود اجرای آرین عزیز و تمام بچه های خوب ارکستر....درود به شماها که افتخار موسیقی ماین...هر چی بگم بازم کمه,این اجرا فوق العاده بود....
موسیقی ما,بازم مرسی بابت پوشش خوب وکامل خبری.
افزودن یک دیدگاه جدید