نامزدهای کتاب سال در بخش هنر معرفی شدند
اثر «ساسان فاطمی» به مرحله دوم داوری جایزه کتاب سال راه پیدا کرد
موسیقی ما- نامزدهای سیوهشتمین جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران در گروه هنر و موضوع های هنرهای نمایشی، هنرهای تجسمی، نمایشنامه ، معماری و شهرسازی، موسیقی و تربیت بدنی به شرح ذیل معرفی شدند.
در موضوع «موسیقی» دو کتاب «فرهیختگی در محیط مردمی: غزلخوانی تهرانی و بسترهای فرهنگی ـ اجتماعی آن، تألیف ساسان فاطمی، تهران: ماهور، 1398، 340 ص» و «موسیقی در دوره غزنویان، تألیف حسین میثمی، تهران: سوره مهر، 1398، 360 ص» به مرحله دوم داوری سیوهشتمین جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران راه پیدا کردند.
«ساسان فاطمی» دربارهی این کتاب نوشته است:«غزلخوانی را، که در محیط رسمی به آن «کوچهباغی» و «بیات تهران» میگویند، نوعی آوازخوانی مردمی باید دانست که میان اقشار خاصی از جامعهی شهری در پایتخت رواج دارد. این آوازخوانی، که محیط رسمی از آن تصویر نادرستی اشاعه داده، در واقع امتداد آوازخوانی کلاسیک در محیط مردمی است. این تحقیق که اساساً بر کار میدانی در تهران (و بهخصوص شهر ری) و در موقعیتهای مختلفِ ترنابازی، گروی کبوتر، ورزش سنتی در زورخانهها و غیره متکی است، قصد دارد نشان دهد که آنچه غزلخوانی را از آواز کلاسیک متمایز میکند کمتر در ویژگیهای فنی موسیقایی نهفته است تا در نقش فرهنگیـاجتماعیای که این آواز در میان اهل غزل (قشر فرهنگیای که اجراکننده و مخاطب غزلخوانی است) ایفا میکند؛ نقشی که خطوط اصلی آن نوعی «فرهیختگی» در محیط مردمی را به نمایش میگذارد.»
در موضوع «موسیقی» دو کتاب «فرهیختگی در محیط مردمی: غزلخوانی تهرانی و بسترهای فرهنگی ـ اجتماعی آن، تألیف ساسان فاطمی، تهران: ماهور، 1398، 340 ص» و «موسیقی در دوره غزنویان، تألیف حسین میثمی، تهران: سوره مهر، 1398، 360 ص» به مرحله دوم داوری سیوهشتمین جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران راه پیدا کردند.
«ساسان فاطمی» دربارهی این کتاب نوشته است:«غزلخوانی را، که در محیط رسمی به آن «کوچهباغی» و «بیات تهران» میگویند، نوعی آوازخوانی مردمی باید دانست که میان اقشار خاصی از جامعهی شهری در پایتخت رواج دارد. این آوازخوانی، که محیط رسمی از آن تصویر نادرستی اشاعه داده، در واقع امتداد آوازخوانی کلاسیک در محیط مردمی است. این تحقیق که اساساً بر کار میدانی در تهران (و بهخصوص شهر ری) و در موقعیتهای مختلفِ ترنابازی، گروی کبوتر، ورزش سنتی در زورخانهها و غیره متکی است، قصد دارد نشان دهد که آنچه غزلخوانی را از آواز کلاسیک متمایز میکند کمتر در ویژگیهای فنی موسیقایی نهفته است تا در نقش فرهنگیـاجتماعیای که این آواز در میان اهل غزل (قشر فرهنگیای که اجراکننده و مخاطب غزلخوانی است) ایفا میکند؛ نقشی که خطوط اصلی آن نوعی «فرهیختگی» در محیط مردمی را به نمایش میگذارد.»
تاریخ انتشار : سه شنبه 28 بهمن 1399 - 14:42
افزودن یک دیدگاه جدید