موسیقی ما - «هوشیار خیام» و «میلاد محمدی» آلبومی شامل دونوازی تار و پیانو منتشر کرده‌اند؛ اثری که دارای فضایی انتزاعی است و آنطور که صاحبانِ اثر می‌گویند سعی کرده‌اند در آن از کلیشه‌های رایج دوری کنند. این در حالی است که این اثر،‌ اولین همکاری مشترک میانِ‌ این دو نوازنده است و برنامه‌هایی برای ارایه‌ی آلبوم‌های دیگر نیز دارند.

میلاد محمدی – نوازنده‌ی تار- اعتقاد دارد که این پروژه، شاید اولین همنشینی جدی این دو ساز باشد؛ برای این ماجرا دلیل خاص خودش را هم دارد، می‌گوید:«پیش از این تجربه‌هایی در این خصوص انجام شده است؛ اما در آنان معمولا موسیقی یک فرهنگ به نفع‌ِ فرهنگِ دیگر سانسور شده است؛ برای مثال موسیقی کلاسیک را با همان فضا با استفاده از سازِ تار نواخته‌اند، در حالی که ما تلاش کردیم به دلیل ظرایف ساختاری این دو ساز، تفکری واحد و هدفمند را القا کنیم و لازمه‌ی رسیدن به این هدف، آن بود که احاطه‌ی کافی و شناخت کاملی نسبت به آنچه ارایه می‌دهیم، داشته باشیم. موسیقی ایران و موسیقی کلاسیک در این اثر، هر دو به سمت هدف و بیانِ مشخصی حرکت می‌کنند؛ بدون آنکه استقلال خود را از دست بدهند.»

محمدی همچنین می‌گوید:« موسیقی ایرانی، موسیقی‌ای هارمونی پذیر و همچنین انعطاف پذیر است و قابلیت‌هایی بسیار بیش از آنچه تا کنون از آن استفاده شده را داراست. در واقع این موسیقی می‌تواند بسیار پیشرفته‌تر از چیزی باشد که هم‌اکنون شنیده می‌شود. ضمن آنکه هوشیار خیام، در عین اشراف کامل به موسیقی کلاسیک، درباره‌ی موسیقی ایرانی نیز آگاهی بسیار زیادی دارد. زمانی که ما تمرینات را آغاز کردیم؛ من از علم او نسبت به موسیقی ایرانی متعجب شدم. او نه فقط نوازنده و آهنگساز پیشرویی است؛ بلکه دانش کافی نسبت به آنچه ارایه می‌دهد؛ دارد.»

طبق آنچه محمدی می‌گوید، در این فضا تلاش شده است که در فضاهای ملودیک موسیقی ایرانی  حرکت کنند. ضمن آنکه کل اثر به صورت بداهه نوازی شکل گرفته و این مهمترین خصوصیت این اثر بوده است:« با بستری که هوشیار با دقت طرح ریزی کرده بود، من هم این امکان را داشتم تا به صورت آزادانه‌تری اورا همراهی کنم. فضای کلی کار تجربه‌ای تازه است و به همین خاطر نوع صدادهی آن هم متفاوت شده است.»

 او همچنین به این مساله اشاره دارد که ممکن است با همراهی خیام، اثری ارکسترال را نیز منتشر کنند. این اثر قرار است در خارج از ایران به انتشار درآید. نوازنده‌ی اثر درباره‌ی دلیلِ این ماجرا می‌گوید:« اثر، قابلیت آن را دارد تا به عنوانِ اثری فراملی مطرح شود و به همین خاطر برای نوازنده‌ی غیر ایرانی نیز جذابیت خواهد داشت؛ ضمن آنکه انتشار اثر در ایران به دلایل ختلف از جمله مسایلِ اقتصادی، کاری دشوار است؛ ارایه‌ و انتشارِ آن در خارج از ایران، می‌تواند در معرفی بیشتر آن نقش داشته باشد.»

«هوشیار خیام»، نوازنده‌ی پیانو و از جمله آهنگسازان پیشرو معاصر است و آثاری چون «کویری»- تکنوازی پیانو- ،«شیشه رنگی»- برای پیانو و ارکستر زهی- «موسیقی آوازی غبار»،‌ »ستاره‌ها» و آثار سمفونیک و الکترو آکوستیک را در کارنامه خود دارد . میلاد محمدی نیز آثاری چون «سایه» -سه نوازی تار-  و «دگر» - تکنوازی تار و تمبک-  را در کارنامه‌ی خود دارد. او با خوانندگانی چون همایون شجریان و محمد معتمدی همکاری داشته است و هم‌اکنون،‌علیرضا قربانی را در تور جهانی آلبوم «سودایی» به آهنگسازی سامان صمیمی که به تازگی در اروپا منتشر شده است، همراهی میکند.