موسیقی ما – «علی شوکت» که در سال 90 آلبوم «بیست شهریور» را در سبک راک منتشر کرد اخیرا مراحل ساخت آلبوم دوم خود را پیگیری می کند.

او چندی پیش قطعه «ایده آل» را منتشر کرد و به زودی تک قطعه دیگری را ارائه خواهد کرد. او در گفتگو با سایت «موسیقی ما» ضمن توضیح برنامه های خود گلایه های تندی را نیز مطرح کرد.

علی شوکت در تشریح فعالیت های اخیرش گفت: «مشغول جمع آوری آخرین کارهای آلبوم هستم. طی چند روز گذشته درگیر ضبط یک قطعه جدید بودم که به زودی منتشر می شود. در حال مذاکره با چند اسپانسر و مدیر برنامه هستم تا آلبوم دوم را با شرایطی روانه بازار کنم که اتفاقات آلبوم اول دیگر تکرار نشود. فقط مرحله ضبط آلبوم باقی مانده است و اغلب قطعات آماده است. من برای تولید یک ترک وسواس زیادی به خرج می دهم و از حضور نوازنده ها بهره می برم. برای گوش مخاطب احترام خاصی قائل هستم و این وسواس تا صورت نگیرد کارهای من جلو نمی رود. قطعه ای هم که برای انتشار آماده کرده ام در همان سبک خودم است اما ریتم آن با سایر آثار من تفاوت دارد. نام این قطعه «نقطه دار» است و به زودی از طریق سایت «موسیقی ما» در اختیار مخاطبان قرار می گیرد».

او همچنین افزود: «غیر از این ترک قطعا ترانه های دیگری از من شنیده خواهد شد و اگر شرایط آنگونه که شایسته است پیش بیاید یک اجرای زنده هم امسال خواهم داشت. صحبت هایی برای کنسرت داشتیم ولی در نگاه ها و توقعات به شکل عجیبی فقط بخش مالی قضیه را لحاظ می کنند. تهیه کننده ها و برنامه گذارانی که می خواهند کار کنند به حداقل چیزی که فکر می کنند ، ارتقای سطح فرهنگ و شعور مردم برای شنیدن موسیقی است. در واقع همه چیز را مادی می بینند. هدف من این است که یک قدمی برای درست کردن موسیقی کشور بردارم حتی اگر چیزی عاید خودم نشود. حتی در این راه سختی و مدت زمان بیشتری را تحمل می کنم. همه دوستان می گویند وضع موسیقی خراب است اما باید هر کسی یک قدمی برای بهبود شرایط و سلیقه شنیداری مردم بردارد. همگی باید اهداف بزرگ داشته باشیم و هدف من این است که غذای اصیل موسیقی باید جایگزین سلیقه فست فودی مردم شود. دسترسی به هدف هایی که دارم خودم می دانم سخت است. مدتهاست که می شنوم می گویند برای تغییر سبک باید فکری داشته باشی ولی واقعیت این است که اگر گران ترین پیراهن را هم بپوشم وقتی در آن معذب هستم به من نمی آید! به همین جهت سعی می کنم کار خودم را به بهترین شکل انجام بدهم. از موزیسین هایی که با آنها همکاری می کنم جزو بهترین های ایران هستند کمک می گیرم تا بتوانم از دانش و سلیقه آنها برای بهتر شدن کار خودم استفاده کنم. باید حداقل قدمی در این عرصه بردارم و اگر نشستم و گفتم وضع موسیقی بد است ، در جواب کسی که می پرسد شما چه کردید حرفی برای گفتن داشته باشم».

چندی پیش یادداشتی از «بابک ریاحی پور» در سایت «موسیقی ما» منتشر شد که او به عدم همراهی یک مدیر برنامه خوب با علی شوکت اشاره کرده بود. شوکت در این زمینه گفت: «صد در صد این صحبت را قبول دارم. شاید آدم هایی در این مسند بودند که بخواهند با من رو به رو شوند و کار کنند ولی متاسفانه در این روزها همه دنبال یک موج می گردند تا روی آن قرار بگیرند. کسی به دنبال ایجاد آن موج نیست. وقتی به سمت مدیر برنامه هایی که الان دارند در سطح حرفه ای و خوب کار می کنند می روید متوجه می شوید که با یک نفر کار نمی کنند. به طبع وارد شدن به مجموعه یک مدیر برنامه که با چند نفر دیگر کار می کند شما را ناخواسته به یک اولویت هایی می برد و از اهداف خود دور می شوید. من ادعایی ندارم که همه چیز را بلد هستم و کار من مدیریت نیست. اصلا بدون مدیر برنامه خوب اگر بخواهید بهترین تلاش ها را هم داشته باشید باز هم یک قسمت کار لنگ است. کسب درآمد و شهرت سرجای خودش ولی مدیر برنامه خوب باید یک سری اهداف مشخص داشته باشد تا بتوانیم با هم یک بازی دو طرفه را از لحاظ دوستی و کاری و... انجام بدهیم».

وی در ادامه خاطرنشان کرد: «ببینید در آلبوم اول به جز اینکه انتخاب من غلط بود تقصیری هم نداشتم. اگر بخواهید ترانه و تنظیم و رکورد و کارهای اجرایی را جلو ببرید دیگر وقتی نخواهید داشت که به مسائل مدیریتی فکر کنید. از سوی دیگر الان انتظارها برای تشکیل یک آلبوم برای مخاطبان کم شده است و حوصله آنها زود سر می رود. اینقدر که تک ترک ها منتشر می شود انگار عادت کرده اند و من آن زمان نوعی دیگر فکر می کردم. الان می بینم خیلی از همکاران من که خوشبختانه سالن های آنها پر می شود ، به واسطه کارهایی نظیر ارتباط با شبکه های ماهواره ای که من انجام نداده ام ممنوع الکار شده اند. در آن یک سال ممنوع الکاری کارهای خود را انجام داده اند و سپس باز می گردند. اصلا انگار روال این است که ممنوع الکار و معروف شوید و بعد دوباره مجاز شوید! من هم تصمیم دارم یک مقدار روی انتشار آثار آینده خودم تغییراتی را لحاظ کنم. همچنین الان اگر بخواهم هزینه کنم و یک آلبوم تولید کنم باز هم داستان آلبوم اول تکرار می شود. انتخاب من برای شرکت پخش غلط بود. آن زمان آن شرکت با پررویی تمام حتی کارتن های آلبوم من را پاره نکردند تا بگویند که پخش کردیم! کارتن ها را با پلمب کارخانه بسته بندی به من باز گردند و به روی من خندیدند. آنها کاری با اسپانسر آلبوم اول من یعنی شرکت «لایف برد پارسه» کردند که او از موسیقی کلا رفت و الان روی حوزه‌های دیگر سرمایه گذاری می کند. سعی می کنم با مشاوره چهره هایی مثل «بابک ریاحی پور» که استادم بوده و سایر دوستان کارها را پیش ببرم. او انرژی خوبی از کارهایم گرفته است و من هم دلم فعلا به همین اطرافیان و مشاوره هایی که از آنها می گیرم خوش است.»

این خواننده نهایتا گفت: «حدود شانزده سال است که برای ثابت کردن آن جریانی که به دنبالش هستم تلاش کرده ام. تا به آن چیزی که می خواهم نرسم کار را رها نمی کنم. ادعا می کنم هدفم خدمت به مردم و سلیقه موسیقایی آنها است و اگر شرایط سخت تر از این هم بشود باز هم عقب نمی روم. تمام تلاشم برای روز به روز بهتر شدن است و این تفاوت در ترک های آینده که منتشر می شود دقیقا وجود دارد. واقعا به این هدف ها یک روز دست پیدا می کنم و به چیزی جز این فکر نمی کنم. عمر و احساس بزرگترین هزینه ای بوده است که در این مدت پای موسیقی گذاشته ام. آدم شاید از پول بگذرد ولی از وقت و احساس خود سخت می گذرد. کوچکترین درآمد و پولی هم باشد خرج موزیک من و هدفی که دارم می شود.»