اتفاقی عجیب در موسیقی ایران؛
ارسلان کامکار بعداز ۲۹ سال در گزینش ارشاد رد شد
آمن خادمی: ارسلان کامکار (مایستر ارکستر سمفونیک تهران و نوازنده ویلن) در گزینش وزارت ارشاد رد شد. کامکار با اعلام این خبر گفت: من از زمان انقلاب یعنی سال ۵۷ تاکنون در ارکستر سمفونیک تهران فعالیت میکردم؛ هرچند چند سال اول؛ قرارداد نداشتم اما نزدیک به ۲۹ سال است که قرار مکتوب و رسمی دارم.
وی افزود: امسال باید بازنشست میشدم اما بعداز ۲۹ سال فعالیت رسمی از من خواستند که با گذر از گزینش وزارت ارشاد دوباره مرحله پذیرش را سپری کنم و درنهایت من را رد کردند.
ارسلان کامکار در پاسخ به این پرسش که چگونه وارد ارکستر سمفونیک شده است، گفت: در سال ۵۹ یا۶۰ بود که در دانشکده هنرهای زیبا درس میخواندم. در آن زمان آقای کامبیز روشن روان برای اجرای قطعه «جمعه خونین» احتیاج به چند نوازنده کمکی داشت؛ به همین خاطر من به همراه چند نوازنده دیگر برای اجرای این قطعه به ارکستر سمفونیک دعوت شدیم. آن زمان مایستر ارکستر یک نوازنده آمریکایی بود. من از جو ارکستر خوشم آمد و بعداز سه چهار ماه امتحان دادم و در ارکستر ماندگار شدم.
این نوازنده ویلن در پاسخ به این پرسش که از چه زمان مایستر ارکستر سمفونیک است، خاطرنشان کرد: حدودا ۲۴ سال است. یعنی از زمانی که آقای حنانه فوت کردند و ما برای بزرگداشت وی؛ قرار بود به رهبری فریدون ناصری برنامهای اجرا کنیم. آقای لشکرلو هم یکی از قطعات آقای حنانه را بهعنوان سولیست ویولن زد. در آن هنگام به پیشنهاد نوازندگان ارکستر به عنوان مایستر انتخاب شدم.
این آهنگساز با اشاره به اینکه وی از شورای ارکستر سمفونیک درجه هنری هم گرفته است، خاطرنشان کرد: این درجه به منظور افرایش حقوق من بوده است اما هنوز وزارت ارشاد این درجه را نیز تایید نکرده است.
ارسلان کامکار در سال ۱۳۳۹ در سنندج به دنیا آمد. او مقدمات موسیقی را نزد پدرش، حسن کامکار، فراگرفت. او در خردسالی در سنندج با گروههای مختلفی که توسط پدرش سرپرستی میشد، به اجرای کنسرت میپرداخت. کامکار، پس از چندی به تهران سفر کرد و در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران فراگیری موسیقی را ادامه داد. وی پس از تکمیل دروس موسیقی، بهعنوان نوازنده ویلن، همکاریاش را با ارکستر سمفونیک تهران آغاز کرد. ارسلان علاوه بر نوازندگی ویولن کلاسیک، در عود نوازی نیز بسیار چیرهدست است.
از مهمترین آثار این آهنگساز میتوان به آلبومهایی نظیر به یاد علی اصغر کردستانی، زردی خزان، سوئیت سمفونیک افسانه سرزمین پدریام، سرود ایران، شوریده دل، سوئیت سمفونیک کردی، کنسرتینو کمانچه (با همکاری اردشیر کامکار)، شباهنگام (با همکاری هوشنگ کامکار روی اشعار نیما یوشیج)، جاده ابریشم، موسیقی متن فیلم مادر (به کارگردانی علی حاتمی)، موسیقی متن فیلم آوازهای سرزمین مادریام (به کارگردانی بهمن قبادی)، آلبوم خاک، نغمه خراسانی، نغمه صلح و آلبوم ئه وین و... اشاره کرد.
وی افزود: امسال باید بازنشست میشدم اما بعداز ۲۹ سال فعالیت رسمی از من خواستند که با گذر از گزینش وزارت ارشاد دوباره مرحله پذیرش را سپری کنم و درنهایت من را رد کردند.
ارسلان کامکار در پاسخ به این پرسش که چگونه وارد ارکستر سمفونیک شده است، گفت: در سال ۵۹ یا۶۰ بود که در دانشکده هنرهای زیبا درس میخواندم. در آن زمان آقای کامبیز روشن روان برای اجرای قطعه «جمعه خونین» احتیاج به چند نوازنده کمکی داشت؛ به همین خاطر من به همراه چند نوازنده دیگر برای اجرای این قطعه به ارکستر سمفونیک دعوت شدیم. آن زمان مایستر ارکستر یک نوازنده آمریکایی بود. من از جو ارکستر خوشم آمد و بعداز سه چهار ماه امتحان دادم و در ارکستر ماندگار شدم.
این نوازنده ویلن در پاسخ به این پرسش که از چه زمان مایستر ارکستر سمفونیک است، خاطرنشان کرد: حدودا ۲۴ سال است. یعنی از زمانی که آقای حنانه فوت کردند و ما برای بزرگداشت وی؛ قرار بود به رهبری فریدون ناصری برنامهای اجرا کنیم. آقای لشکرلو هم یکی از قطعات آقای حنانه را بهعنوان سولیست ویولن زد. در آن هنگام به پیشنهاد نوازندگان ارکستر به عنوان مایستر انتخاب شدم.
این آهنگساز با اشاره به اینکه وی از شورای ارکستر سمفونیک درجه هنری هم گرفته است، خاطرنشان کرد: این درجه به منظور افرایش حقوق من بوده است اما هنوز وزارت ارشاد این درجه را نیز تایید نکرده است.
ارسلان کامکار در سال ۱۳۳۹ در سنندج به دنیا آمد. او مقدمات موسیقی را نزد پدرش، حسن کامکار، فراگرفت. او در خردسالی در سنندج با گروههای مختلفی که توسط پدرش سرپرستی میشد، به اجرای کنسرت میپرداخت. کامکار، پس از چندی به تهران سفر کرد و در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران فراگیری موسیقی را ادامه داد. وی پس از تکمیل دروس موسیقی، بهعنوان نوازنده ویلن، همکاریاش را با ارکستر سمفونیک تهران آغاز کرد. ارسلان علاوه بر نوازندگی ویولن کلاسیک، در عود نوازی نیز بسیار چیرهدست است.
از مهمترین آثار این آهنگساز میتوان به آلبومهایی نظیر به یاد علی اصغر کردستانی، زردی خزان، سوئیت سمفونیک افسانه سرزمین پدریام، سرود ایران، شوریده دل، سوئیت سمفونیک کردی، کنسرتینو کمانچه (با همکاری اردشیر کامکار)، شباهنگام (با همکاری هوشنگ کامکار روی اشعار نیما یوشیج)، جاده ابریشم، موسیقی متن فیلم مادر (به کارگردانی علی حاتمی)، موسیقی متن فیلم آوازهای سرزمین مادریام (به کارگردانی بهمن قبادی)، آلبوم خاک، نغمه خراسانی، نغمه صلح و آلبوم ئه وین و... اشاره کرد.
منبع:
ایلنا
تاریخ انتشار : سه شنبه 13 دی 1390 - 00:00
دیدگاهها
واقعا باید به حال این وضع...
یکی از دلایلی که کنسرت های ارکستر رو می رفتم وجود نوازنده ای چون شما بود. متاسفم برای مسئولین که ... به فرد با سابقه ای مثل ارسلان کامکار می گند که آزمایشی بوده!!!!!!
در مورد استاد ارسلان کامکار کاملا بی مهری شده من که افتخار شاگردی ایشان را دارم این خبر برایم بسیار ناراحت کننده هست به امید موفقیت هر چه بیشتر این استاد گرانقدر
جای تاسف داره. این درد ها رو باید کجا گفت؟
واقعا شرم آوره که شخصیت های بزرگی چون استاد ارسلان کامکار و استاد شهرداد روحانی اینطور در موسیقی عذاب بکشند خب به نظر من شترسواری که دولا دولا نمیشه یه دفعه موسیقی ایرانو تعطیل کنن بره دیگه حداقل اینطوری تکلیف همه مشخص میشه
من که هرچی نظر می دم حذفش می کنید
پس اینبار فقط می نویسم افـــــــسُُُُُــــــوس
بلکه به کسی بر نخوره
واقعا متاسفم !
موسیقی که توش ارسلان کامکار رد بشه ، اسمش موسیقی نیست !
واقعا واسه موسیقی ایران متاسفم .امثالی مثل استاد کامکارها زندگیشون صرف موسیقی ایران میکنند.اون وقت جوابشون اینه.واقعا متاسفم
افزودن یک دیدگاه جدید