موسیقی ما - از سال 1359 تا حالا، 36 سال می‌گذرد. 36 سال، زمانِ زیادی است برای اینکه یک گروه، آن هم یک گروه موسیقی، آن هم در کشورِ ما سرپا بماند. «شمس» اما این فرصت را داشته است. توانسته از تمام مشکلات‌ رایجِ موسیقی عبور کند و همچنان روی پای خودش بایستد و همین اواخر هفتۀ جاری هم کنسرتی برگزار کند. البته که از هستۀ اولیۀ گروه، خیلی‌هایشان دیگر نیستند. چند نفری جهانِ هستی را ترک کرده‌اند، چند نفری کشورشان را و خیلی‌هایشان هم فعالیت‌های مستقل‌شان را ادامه می‌دهند. اما همچنان «کیخسرو پورناظری» بخش مهمی از دغدغه‌های موسیقی‌اش را به همین گروه معطوف کرده است. با چهره‌های جوانی که دو تن از اعضایش را فرزندانش تشکیل می‌دهند و بقیه را نوازندگانِ جوانی که باید منتظر ماند و حضور پررنگشان را در عرصۀ موسیقی دید.
 
محلِ تمرین، خانۀ «کیخسرو» است، با آن حیات سرسبز و با طراوت. اعضای گروه همه جمع هستند تا آثار استاد را تمرین کنند. قطعاتی که در دهۀ 60 ساخته و البته این بار همه‌شان بی‌کلام. برخلافِ اولین خبرهایی که منتشر شده بود، «آیین مشکاتیان» نیز در این کنسرت حضور دارد و قرار است در بخش اول کنسرت، همراه با پورناظری بزرگ دونوازی کند. دو نوازی و سه‌نوازی در همراهی با سازهای کوبه‌ای، بخش دیگری از این برنامه است که تمرین می‌شود.  
 
«کیخسرو پورناظری» می‌گوید: «به طور کلی اجرای قطعات بی‌کلام در این اجرا بیشتر مد نظر قرار دارند. در این کنسرت سه قطعه از من اجرا می‌شود که دوتای آن قطعات قدیمی هستند و یکی مربوط به کارهای اخیرم است. از میان قطعات قدیمی هم البته یکی از آنها قبلا اجرا نشده و در کنسرت پیش رو برای اولین بار آن را خواهیم نواخت. تمرکز بیشتر نیز روی نوازندگی تنبور است.»
 
کیخسرو پورناظری پس از سه سال به صحنه بازگشته و قرار است در روزهای 30 و 31 تیر ماه در بخش‌هایی از این کنسرت تک‌نوازی داشته باشد. آن‌طور که توضیح می‌دهد دو مقام تنبور را با تدوین خودش خواهد نواخت و قطعاتی که بخشی از حافظۀ موسیقایی ما را تشکیل می‌دهند، مثل آن قطعۀ بی‌کلام ازمقدمه و جواب‌های مهتاب رو، همراز و راز. در بخشی از این کنسرت نیز او به همراه فرزندانش «تهمورس» و «سهراب»، سه‌نوازی خواهند کرد؛ اما به صورت بداهه و بر اساس حال و هوای خودشان و انرژی‌ای که در فضا وجود دارد.
 
در تمرین همۀ اعضای گروه حضور دارند. از «حسین رضایی‌نیا» نوازندۀ دف که پای ثابت اجراهای پورناظری‌ها است و آیین مشکاتیان که قرار است او هم کوبه‌ای بنوازد و کاوه گرایلی که اگرچه بیشتر به عنوان نوازندۀ سه‌تار مطرح است، اما در این اجرا مثل دیگر اعضا قرار است تنبور بنوازد و سپند و خورشید دادبه،‌ نیکناز میرقلمی و علیرضا جوادی.
 
حالا 36 سال بعد از از تاسیس گروه، همچنان می‌توان همان حساسیت‌ها را در پورناظری مشاهده کرد. همان تلاشی که برای یافتن راه‌‌های نوینِ تکنوازی تنبور انجام داده بود و به همین خاطر است که همچنان دو مقام را با نگاهِ خودش اجرا خواهد کرد. حالا گروه‌های تنبور زیادند. اما اگر «صدای سخن عشق» با صدای استاد «شهرام ناظری»، «حیرانی» و «مهتاب رو» نبود، این ساز شاید تا این اندازه شناخته شده نبود.
 
«شمس» مدت‌ها در سکوت بود و حالا این اجرا، نقطۀ آغازی بر فعالیت‌های گروه است که قرار است همچنان ادامه داشته باشد.
 
عکس‌های «هلیا سعیدی» از تمرین این گروه را در ادامه مشاهده کنید.