موسیقی ما ـ زمزمه‌های افزایش بلیت کنسرت از اوایل زمستان سال گذشته آغاز شد. از دی ماه سال 1400 با فروکش کردن آخرین موج کرونا، فصل تازه‌ای در موسیقی آغاز شد و اجراهای زنده در تهران و شهرستان‌ها جان تازه گرفتند؛ اما شروع موج جدید کنسرت‌ها با افزایش قیمت چشم‌گیری همراه بود. قیمت بلیت‌ها به سقف 500 هزارتومان نزدیک و تقریبا تمامی اجراهای پاپ متاثر از این افزایش قیمت شدند.

کنسرت در این روزها مانند خیلی از کالاهای مصرفی دیگر گران شده است. البته این موضوع تنها مختص حوزه‌ی موسیقی نیست و عرصه‌های سینما و تئاتر نیز از این افزایش قیمت بی‌نصیب نمانده‌اند. بلیت سینما به حدود 40 هزارتومان رسیده است و بلیت نمایش‌هایی که در تالار وحدت روی صحنه می‌روند هم حدود 200 هزارتومان شده است که در نوبه‌ی خود قابل توجه و بررسی است.

در حالی که این روزها قیمتِ بلیت کنسرت- نمایش «سی‌صد» خبرساز شده و حاشیه‌های بسیاری ایجاد کرده است؛ از ماه‌ها قبل زمزمه‌ی آن بود که قرار است بلیت‌های کنسرت با جهشی قابل توجه روبه‌رو شود، علاوه بر آن بخش‌های مرتبط با کنسرت‌گزاری از اواخر سالِ گذشته، قصد بالا بردن نرخ بلیت را داشتند و استدلالشان هم این بود که قیمت کنسرت به نسبت تورم و افزایش قیمت‌ها و در قیاس با افزایش محسوس هزینه‌های «پروداکشن» و «وَنیو» (نور، صدا، جلوه‌های ویژه و سالن) افزایش منطقی نداشته و نمی‌توان با قیمت فعلی بلیت ادامه داد. همان وقت پیش‌بینی می‌شد، قیمت‌ بلیت کنسرت‌های پاپ با کف قیمت ۳۰۰ هزار تومان و تا سقف ۶۰۰ الی ۷۰۰ هزار تومان با افزایش یا بهتر بگوییم با جهش مواجه شود.
 
تا چند ماهِ قبل قیمت بلیت کنسرت‌ها از ۸۰ هزار تومان شروع می‌شد و تا ۴۵۰ هزار تومان هم می‌رسید. این در حالی است که دو سال قبل از این، قیمت بلیت کنسرت‌ها از ۲۰۰ هزار تومان تجاوز نمی‌کرد. در این بین اما طبیعتا کنسرت‌های پاپ به جهت استقبال عموم، همواره افزایش بیشتری را اعمال می‌کنند. در بین کنسرت‌هایی که بعد از پایان پاندمی کرونا انجام شد، بالاترین قیمت‌ها برای جزیره کیش به ثبت رسید.

اما آنچه طی چند روز اخیر بیش از پیش خبرساز و بحث‌برانگیز شده است، قیمت‌گذاری بلیت‌های کنسرت-نمایش «سی‌صد» است که تا سقف 695 هزارتومات قیمت‌گذاری شده‌اند. این اجرا قرار است در فضای باز کاخ «سعدآباد» روی صحنه برود و هنرمندانی در عرصه موسیقی، نمایش و حرکت در آن حضور دارند؛ اما چرا این افزایش قیمت خبر ساز است.

محمدحسین توتونچیان (مدیر عامل شرکت فرهنگی هنری ققنوس و تهیه‌کننده این اجرا) در گفت‌وگو با «موسیقی ما» می‌گوید: «وجود بلیت‌های 695 هزار تومانی که البته بخشی از صندلی‌های اجرا را تشکیل می‌دهند، دلایل مختلفی دارد. «سی‌صد» یک کنسرت ساده نیست؛ بلکه تشکیل‌شده از گروه‌های موسیقی، نمایش و حرکتی است. پس ما با یک پروژه‌ی چندررسانه‌ای مواجه هستیم که هزینه تولید زیادی دارد. در کدام کنسرت برای نمایشنامه، گریم، طراحی لباس، طراحی استیج و طراحی یک سازه به عنوان جایگاه مخاطبان هزینه می‌شود؟ از طرفی حداقل 120 نفر ماه‌هاست که در پشت صحنه فعالیت می‌کنند.»

او همچنین می‌گوید: «بعد از اینکه این همه شغل ایجاد کرده‌ایم و گردش مالی بسیاری داشتهیم‌ایم، باید بگویم حدود 3 هزارخانواده مستقیم و غیر مستقیم از این محل ارتزاق می‌کنند و برایشان شغل ایجاد شده است. این در حالی است که دولت یک چهارم در سود من شریک است و غیر از اینکه 10 درصد بابت قراردادها، مالیات می‌گیرد، 9 درصد هم از بلیت‌ها مالیات بر می‌دارد؛ در واقع طی اجرای این پروژه 3 بار مالیات می‌دهیم و دولت خودش را به عنوان شریک تجاری سهیم می‌کند.»

توتونچیان تاکید می‌کند: «در روند قیمت‌گذاری ما تمام اقشار جامعه را دیده‌ایم و کف اجرا به جای بلیت 100 هزارتومانی، بلیت 70 هزارتومانی دارد. هرچند که بعضی در این مدت کوتاه حاشیه‌سازی کرده‌اند که بلیت‌های 70 تومانی بی‌کیفیت و نقطه کورند؛ اما واقعا چنین نیست. برای ساخت جایگاه مخاطبان مدت‌ها فکر و هزینه شده است. بنده شخصا برای ساخت این سازه مدت‌ها با یک گروه تکنسین چینی رایزنی کردم تا بتوانیم یک سازه‌ی امن و بی‌نقص برای مخاطبان اجرا، ایجاد کنیم.»

این تهیه‌کننده موسیقی همچنین تاکید می‌کند: «آنچه قرار است در این برنامه یپش روی مخاطبان قرار گیرد، یک پروژه تجربه نشده در ایران است که تمام تلاشش زنده نگه داشتن فرهنگ، زبان و ادبیات فارسی است. این اجرا گامی به اندازه خودمان برای زنده نگه داشتن فرهنگ و هنر ایران است؛ آن هم بدون اینکه از مجموعه‌ای کمکی گرفته باشد و بی آنکه از دولت بودجه‌ای را دریافت کرده باشد. این پروژه به اعتقاد من یک پروژه‌ی کارآفرین است که فناوری‌های جدیدی را به واسطه حضور مهندسان ایرانی در حوزه جایگاه‌های پرتابل تماشاگران اجرا کرده است. قطعاً هم بی‌عیب و اشکال نیست ولی هرچه هست یک تجربه بسیار سخت اما ارزشمند برای من و سایر همکارانم در پروژه‌ای است که می‌توانم هزینه آن را با تمام اتهامات و تهمت‌هایی که به من می‌زنند بی‌سر و صدا در پروژه‌های اقتصادی هزینه کنم.»

البته که این موضوعی خوشایند نیست؛ اما به نظر می‌رسد متاسفانه افزایش بیش از حد هزینه‌های کلی برگزاری کنسرت‌ها از جمله اجاره سالن‌های کنسرت، تبلیغات، سیستم‌های نور و صدا، کارگردانی، ۳D مپینگ و حتی پیامک‌های تبلیغاتی و خدماتی اپراتورها سبب شود تا از این پس تمامی کنسرت‌گزاران ناگزیر به گذاشتنِ قیمت‌های بین 600 تا 700 هزار تومان باشند و این یک خبرناخوشایند است.