جادهها با خاطره قدمهای تو بیدار میمانند که روز را پیشواز میرفتی؛ هرچند... سپیده تو را از آن پیشتر دمید که خروسان، بانگ سحر کنند.
«فریادْ بیداد» بیاغراق و به دور از هر گرایش و رویکرد زیرکانه و عوامفریبانۀ هنری، اجتماعی و یا تبلیغاتی، و نیز همۀ کم و کاستیهای بنده در اجرای یکباره و ضبطِ صحنهای شدۀ اثر جاودانِ «بیداد»، صرفأ یادمان و عرض ارادتی است به روح بلند و طبع خیالانگیزِ «سروِ آزاد» هنر موسیقی ایران، زندهنام استاد «پرویز مشکاتیان» که براستی بانگِ هستیاش آن بود که بیباده کند جان مرا مست...
موسیقی ناب و هنر والای مشکاتیان بر کسی پوشیده نیست که بنده شرح تاریخ کنم. اما از آن بیشتر، رنگ روحِ والا و جانِ موسیقی او است که گویی عکس رخ تمامِ تمنّیات، آشفتگیها، حق پرستیها و یافتهها و حیرانیها و سر در آسمان بودنها و دست افشانیهای ادیبان و حکیمان و هنرمندانِ اعصارِ این سرزمین، از عارف و شیدا تا حافظ و مولانا و باربد و نکیسا را در آینۀ زلال نوایش منعکس میکند؛ تاریخ را با تمام انفصالهای تحمیلی هنری در مینوردد و با دست پینهبستۀ زمان، آب حیات بر ریشه تنومند فرهنگ و هنر وطن میریزد و از آن جهت است که «تو ز همه رنگ جدا بودهای...»
«اسطوره» برازنده ی نام توست
روحت شاد
یاد اساتید بزرگ ایران محمدرضا لطفی و ناصر فرهنگفر گرامی.
نفس همه اساتیدِ جان: اردشیر کامکار، ارسلان کامکار، زیدالله طلوعی، فرخ مظهری و جمشید عندلیبی -که با اجرای اثر «بیداد» ورقی ارزشمند به کتاب مقدس فرهنگ و هنر این مرز و بوم افزودند- گرم و تنشان سلامت.
موزیکویدئوی «فریاد بیداد» را از «تماشاخانه» سایت «موسیقی ما» مشاهده و دانلود کنید.
دیدگاهها
اصلا خوشم نیومد.
خیلی هم ابتدایی نواخته شده.
وااای چه قدر خووووبه
ميثم مروستي عزيز ، شاهكار نوازندگي شما خاموشي ندارد
عالى
kheyli khub bud
Shahkare moosighi
این ابتدای مقدمه بیداد رو اساتید مشکاتیان و لطفی به زیبایی مینوازند. دیگه گروهی به کیفیت این اساتید بعید میدونم تکرار بشه
عالیه
افزودن یک دیدگاه جدید