• مهدی رفعتی | کارشناس ارشد و مدرس دانشگاه

موسیقی ما - تقدیم به خدا نام مجموعه‌ای از موسیقی‌های بی‌کلامی است به آهنگسازی علیرضا لاچینی و نوازندگی پیانوی رضا تاجبخش! همانگونه که در جلد این آلبوم توضیح داده شده است، هدف از خلق این آلبوم ایجاد آرامش و تمرکز در مخاطب بوده که انصافا این اتفاق در قطعات این آلبوم تا حدود بسیار زیادی افتاده است. استفاده به جا از تکنیک‌های پیانو، دوری جستن از اجرای تکینکهای شلوغ وبی برنامه از نکاتی بوده که در این مجموعه رعایت شده است.

در این آلبوم از سکوت استفاده‌های بسیار به جایی در آهنگسازی صورت گرفته، یعنی در جاهایی که شنونده باید گوش و ذهنش خالی شود و آماده شنیدن عبارت بعدی باشد استفاده از سکوت‌ها به خوبی این اتفاق را به سرانجام رسانده است. اما اگردر نوازندگی پیانو به جز استفاده نکردن از تکینک‌های شلوغ پیانیستی، دینامیک تاثیرگذارتری برای قطعات نوشته و اجرا شده بود، با توجه به بافت ملودیک کار‌ها، اثر به موفقیت بیشتری دست می‌یافت.

تکنواز پیانو می‌تواند اثر یک آهنگساز را با تاچ و قدرت نوازندگی‌اش و همچنین رعایت کردن دینامیک ذاتی ملودی‌ها در بخش‌های بالا رونده و پایین رونده، یک اثر را معناوبوی ویژه‌ای ببخشد مانند اتفاقی که در آلبوم پاییز طلایی با اجرای زنده یاد آندره آرزومانیان افتاده بود.

در کل آلبوم «تقدیم به خدا» اثر قابل قبولی است و برخلاف بسیاری از آلبومهایی که امروزه در بازار موسیقی موجود است، به هدفی که مدنظر آهنگساز بوده تا حدود زیادی رسیده است.

آهنگهای ساخته شده و اجرا شده در این آلبوم شباهت‌های زیادی از لحاظ وصل‌های هارمونیک و نوع پرش فواصل به یکدیگر دارند. چه بسا این خصلت برای ایجاد تمرکز و آرامش مد نظر آهنگساز بوده است. اجرای پیانیست باید با رعایت دینامیکی قوی‌تر و درک بیشتر نوازنده از قطعات صورت می‌گرفت. چرا که در بعضی قطعات به نظر می‌آید پیانیست فقط نتهای آهنگساز را اجرا کرده و از خود خلاقیتی در تکنوازی پیانو نشان نداده است. یا به بیان دیگر با کار ارتباط خوبی برقرار نکرده است.

فضای قطعات این آلبوم به موسیقی پاپ-کلاسیک نزدیک است و به جرات می‌توان گفت این آلبوم در ایجاد تمرکز و آرامش، توانسته موفق عمل کند و می‌توان از آن در جاهایی برای موسیقی درمانی نیز استفاده کرد.

البته لازم به ذکر است اگر کل مجموعه به صورت کامل شنیده شود هدف خالق اثر بیشتر تاثیرمی گذارد تا اینکه کار‌ها جدا از هم و به صورتی تفریحی شنیده شوند. چرا که اگر قرار است از یک نوع موسیقی به منظور خاصی استفاده کنیم زمانی به هدف نزدیک می‌شویم که کل مجموعه که اصطلاحا به آن رپرتوار می‌گویند شنیده شود.
چرا که هدف یک رپرتوار همین است که از ابتدا تا انت‌ها شنونده را از یک مبدا به مقصد مورد نظر خالق آن برساند.

منظور از پاپ کلاسیک بودن در این آلبوم تفکر ملودیک آهنگساز در فضاهای آزاد و غیر فرمال می‌باشد که با استفاده از آکوردهای کلاسیک مجموعه را در اتمسفر پاپ –کلاسیک هدایت کرده است.