موسیقی ما- مراسم نکوداشت محمود فرهمند (سازنده و نوازنده پیشکسوت تار) روز جمعه؛ بیست و سوم تیرماه در شهرستان زرندیه؛ زادگاه هنرمند برگزار شد. در این برنامه که «از مضراب و تیشه» نام داشت، احمد جوانمرد (رئیس اداره کل ارشاد شهرستان زرندیه) و حسین علیزاده، مهدی آذرسینا، فرخ مظهری، بیاض امیرعطایی، بیژن بیژنی، داودفیاضی، رامین جزایری، پویان بیگلر، جلال امیرپورسعید، شهرام صارمی، علی بوستان، بهاره فیاضی، محمدحسین قاسمی، بهروز مبصری، رامین جزایری و مرجان راغب حضور داشتند.
 
در ابتدای برنامه پس از پخش بیوگرافی محمود فرهمند، احمد جوانمرد (رئیس اداره کل ارشاد شهرستان زرندیه) در سخنانی گفت: «عادت خوبی است اگر احترام به مفاخر و برگزاری مراسم نکوداشت به فرهنگ تبدیل شود و هنرمند هرگز نباید رسالتش را فراموش نکند. استان ما مرکزی، استان مفاخر است و استاد محمود فرهمند یکی از آن‌ها است که هنرمندنی معاصر محسوب می‌شود و همشهری‌ها و هم استانی‌ها باید به داشتنش ببالند.»

در ادامه مراسم مرجان راغب نیز بیان داشت: «متاسفانه ساخت سازهای سنتی موسیقی در کارگاه‌ها  غیراصولی است و از مباحث و مولفه‌های علمی پیروی نمی‌کند. حتی می‌توان گفت در دانشگاه‌های کشور هم موضوع سازسازی دچار چالش است و این درحالی است که ساز یکی از ارکان اصلی موسیقی ایرانی محسوب می‌شود، و در دانشگاه‌ها شاهد تدریس غیرعلمی آن هستیم.

پس از صحبت‌های راغب، رامین جزایری به نوازندگی پرداخت. در ادامه بخش‌هایی از مستند زندگی محمود فرهمند پخش شد که پویا احمدی کارگردانی آن را به عهده دارد.
 
در بخش دیگری از مراسم حسین علیزاده گفت: «موسیقی هرگز حذف نمی‌شود حتی با اینکه ساز از شبکه‌های صدا و سیما و سایر نهادها و رسانه‌ها حذف کرده‌اند. تا زمانی که عشق هست و مردم وجود دارند موسیقی چون زبان مادری، زبان فارسی زنده می‌ماند.»
 
این نوازنده و آهنگساز در ادامه به نحوه آشنایی و رفاقتش با سازگر معاصر محمود فرهمند پرداخت و گفت: «من دوازده سالم بود که با فرهمند آشنا شدم و از آن زمان تا الان، عمری است که سازهای او را در دست دارم. سال‌های سال بود که ساز فرهمند در یک دستم بود و سال‌هاست که ساز جزایری را هم در دست دارم. من و ما به سازهایی که فرهمند ساخته احترام می‌گذاریم و قدردانش هستیم.»

علیزاده در ادامه به بیان خاطره‌ای پرداخت: «یادم هست با محمدرضا شجریان برای سفر به فرودگاه رفته بودیم. این در حالی بود که کادر پرواز اصرار می‌کرد سازها را با بار بفرستیم و آن‌ها را با خودمان به هواپیما نبریم. اما من و شجریان قبول نکردیم منتظر پرواز بعدی شدیم. چون ساز فرهمند بود که همراهمان بود و ما برای او حرمت خیلی زیادی قائل بودیم.»

سیدعلی میرعلینقی (منتقد و پژوهشگر) هم در ادامه این برنامه گفت: «جایگاه محمود فرهمند در هنر و موسیقی ایرانی بسیار رفیع است و مشکلی که وجود دارد این است که موسیقی‌مان از فقر شدید در تحقیق رنج می‌برد. یکی از موارد موجود این است که آنچه در تاریخ موسیقی ایرانی به ثبت رسیده، درباره خوانندگان است. حتی در کتاب تاریخ موسیقی ایرانی بیشتر به خوانندگان پرداخته و کمترین اثری از موسیقیدانان و آهنگسازان است. در حالی که شرح حال نگاری یکی از شاخه‌های مهم تاریخ‌نویسی است و البته اینکه تمام آن نیست.»
 
مهدی آذرسینا، رامین جزایری، بهروز مبصری از دیگر سخنرانان مراسم بودند.
 
در میانه‌ی برنامه ، عباس سجادی پیشنهاد کرد یکی از خیابان‌ها یا بوستان‌های مامونیه به نام محمود فرهمند نامگذاری شود و نیما تقوی (شاعر و مجسمه ساز) ساخت تندیسی از او را نیز برعهده گرفت. در پایان مراسم؛ هنرمند معاصر و پیشکسوت سازگر معتبر محمود فرهمند مورد تجلیل قرار گرفت.