موسیقی ما- فرهنگسرای نیاوران در نخستین سانس خود به میزبانی گروه موسیقی «بانگ نو» رفت. این گروه به سرپرستی نسترن هاشمی و خوانندگی مهیار شادروان، قطعات خود را با رویکرد موسیقیایی مبتنی بر مدهای موسیقی دستگاهی ایران و نگرش چند صدایی، به گوش علاقه مندان این سبک موسیقی رساندند.

«تصنیف منگر این چنین» آغازگر این اجرا بود. بعد از آن نوازنده‌ی سنتور تک‌نوازی کرد. «ضربی بیداد» در امتداد «تصنیف خیال» اجرا شد و پس از آن «ضربی بوسلیک»، «سوز و گداز» و «غبار» هر یک به نوبت اجرا شدند.

«تصنیف شعر زن» بعد از «غبار» ادامه دهنده اجرا بود. سپس «ضربی نوازی»، «ضربی دشتی»، «ساز و آواز دشتی»، «تصنیف رویا» و «رنگ دشتی» نواخته شدند و همراهی منظم اعضای گروه با یکدیگر رقم خورد.

نسترن هاشمی، سرپرست، نوازنده سنتور و همخوان، مهیار شادروان، خواننده، امیرعلی لطفی، نوازنده تار، میلاد قریشی، نوازنده کمانچه، عرفان کنعانی، نوازنده عود، سام خواجه وند، نوازنده دف، آذین یوسفان، نوازنده کمانچه، سمر عراقی، نوازنده بم تار و کوروش کشاورز، نوازنده ویولنسل، اعضای گروه «بانگ نو» را تشکیل می دادند. حمید رضا نوربخش، مدیرعامل خانه موسیقی و پیمان خازنی، آهنگساز و نوازنده تار، از مهمانان اجرایی از این گروه بودند که باید آنرا بعنوان یک امتیاز مثبت در کارنامه هنری گروه ثبت کرد.

«حمیدرضا نوربخش» -مدیرعامل خانه موسیقی- در حاشیه این اجرا گفت: «باید از ظرفیت منحصر به فرد جشنواره موسیقی فجر برای رشد موسیقی استفاده شود. دورادور شاهد تلاش ها و زحمات دوستان در ستاد جشنواره موسیقی فجر، دفتر موسیقی و همه همکاران اجرایی بودم. با توجه شرایط ویژه و سختی که همه در این چند ماه اخیر با آن مواجه بودیم و تجربه کردیم، در آن حال و هوا تلاش دوستان جای خسته نباشید دارد. بنا به تجربیات خودم در این زمینه، خوب میدانم کار و مسیولیت صعب و سنگینی بر دوش بزرگواران است.»

وی ادامه داد: «با توجه به جدول اجراهای جشنواره، شاهد حضور سبک‌ها و کنسرت‌های مختلفی برای تمامی مخاطبان با ذایقه‌های خواهیم بود.»‌

مدیرعامل دفتر موسیقی به جایگاه کنونی جشنواره اشاره کرد و بیان کرد: «من از گذشته‌های دور همواره منتقد جشنواره بودم و دوست داشتم جشنواره موسیقی فجر به جایگاهی که لایق آن است برسد‌. متاسفانه سال گذشته زحمات بسیاری که برای ارتقا جشنواره کشیده شده بود، از بین رفت. دوباره ساختن کار سختی است. بر هیچ کس پوشیده نیست که جشنواره موسیقی آن طور که باید و شاید عیار پیدا نکرده و حمایت کافی را برخود ندیده است. همه باید تلاش کنند تا جشنواره‌ای که متعلق به هنرمندان موسیقی و بستری برای موسیقی این مرز و بوم است، ارتقا پیدا کند. باید از ظرفیت منحصر به فرد جشنواره موسیقی فجر برای رشد موسیقی استفاده شود، تا در جامعه بین المللی نیز جایگاهش را پیدا کند. همان طور که همه جشنواره‌های موفق سابقه‌های طولانی دارند، این امر نیز نیاز به یک کار مستمر و دراز مدت دارد.»