مو سپیدانی از قلب تاریخ رنسانس

گروه صربستانی در تالار رودکی روی صحنه رفت

مو سپیدانی از قلب تاریخ رنسانس

موسیقی ما - گروه موسیقی «رنسانس» از کشور صربستان در حالی در تالار رودکی روی صحنه رفت که فرزاد طالبی (مدیر کل دفتر موسیقی) به تماشای آن نشست. گروه «رنسانس» میهمان ویژه‌ای هم داشت و کمال موفتیچ (سفیر بوسنی و هرزه‌گوین) برای تماشای اجرای این گروه صرب به تالار رودکی آمده بود.

مردان بلند قامت گروه موسیقی رنسانس حدود ۶٠ ساله بودند و یکی از اعضای این گروه ۶ نفره، جوانی حدود ٣۵ ساله بود که اجرا و آواز زیبای آنها موجب تشویق‌های مخاطبان در تالار رودکی می‌شد.

کشور صربستان در بخش جنوب شرقی اروپا و مرکز شبه‌جزیره بالکان واقع است و اجرای این گروه گاهی ذهن را به اروپای شمالی و موسیقی این سرزمین و اسکاتلند می‌برد.

گروه موسیقی «رنسانس» در سال ١٩۶٩ در بلگراد تشکیل شد. این گروه موسیقی در یوگسلاوی قدیم و جنوب شرقی اروپا است و بیشترین اجراها را در سطح اروپا داشته است. رنسانس چهار دهه است که بیش از سه هزار کنسرت در اروپا، آفریقای شمالی و خاورمیانه برگزار کرده و در فستیوال‌های بسیاری در یوگسلاوی سابق و دیگر کشورها شرکت کرده است.

از جمله این فستیوال‌ها می‌توان به «بموس» در بلگراد، فستیوال تابستانی «دوبرونیک» در کرواسی، جشنواره موسیقی قدیم «پانونین» در لهستان، جشنواره موسیقی قدیم در اشتوتگارت، گردهمایی باخ در لایپزیگ، ٧۵٠امین سالگرد شهر برلین، جشنواره مدیترانه در باری ایتالیا، جشنواره‌های قدیم در رومانیا و غیره اشاره کرد.

این گروه که به تفسیر تاریخی رنسانس پایبند است، دارای رپرتواری است که گستره چشمگیری از قطعات موسیقی قرون وسطی، رنسانس و باروک و همچنین موسیقی سنتی مردم بالکان را شامل می‌شود.

با کوشش اعضای این گروه، پژوهش‌های موسیقی قرون وسطی و رنسانس به سیستم آموزشی صربستان معرفی شد و آنها در دانشگاه‌ها و دبیرستان‌های بلگراد در این حوزه مشغول تدریس هستند.

دراگان ملاجنوویچ (آواز، دیوان، تنظیم)، دارکو کاراییچ (باقلاما)، ژرژ گرییچ (پایپس، کاوال، بگ پایپ، هورن، ذرنا)، مومیر ریستیچ (فیدل) و زوران کستادینوویچ (ویل) اعضای گروه موسیقی رنسانس بودند.

منبع:

موسیقی ما

تاریخ انتشار : جمعه 29 دی 1396 - 12:35

افزودن یک دیدگاه جدید

Alireza Alizadeh Bandare Cheshmat علیرضا علیزاده بندر چشمات

کهکشان ریبون بند

شهر مناجات محمدتقی سعیدی، حسام‌الدین سراج، جمال‌الدین منبری، فاضل جمشیدی، حسین علیشاپور، رسول رهو، بامداد فلاحتی، حمید خزائی، سید محسن حسینی، هادی فیض‌آبادی

خوشبختی یعنی این... مهرداد یکتا

نوروز آینه فردین خلعتبری، بابک باربد، هاله سیفی زاده، علیرضا غضنفری، حیدر هدایتی

خراسانیات محمدرضا شجریان

چم ابوالحسن خوشرو

جالبوت محمدعلی ذاکری قشمی گروه جالبوت

شهر خاموش کیهان کلهر و کوارتت زهی بروکلین رایدر

موسیقی حماسی و آئینی مازندران ابوالحسن خوشرو

صبر کن... محمد معتمدی

خواستنی شهرام بزرگمهر

عهدی دوباره شهرام بزرگمهر

همصدای قلبم شهرام بزرگمهر

دیوونه خونه مجازی رضا یزدانی

ابر و بارون رامین مقیمی

بی نام محسن چاوشی

و عشق آمد سالار عقیلی

افسانه چشم هایت علیرضا قربانی، همایون شجریان

به من فرار کن محمدرضا علیمردانی

نیمه خالی البرز نبویان

لیست کل آلبوم‌ها

نقد و بررسی

یادداشت روز

دوران پساشجریان و بحران ناگزیر آواز ایرانی

[ سعید چاوشی - استاد دانشگاه ]

محمدرضا شجریان هنرمند شاخص، محبوب و مؤثر چهار دهه اخیر تاریخ معاصر ایران بود و فقدان او، سوگ فرهنگی‌ای است كه «هر دم آید غمی از نو به مبارك بادش!» انكار نقش برجسته‌ی او در معماری نوین و شیوه‌مدارانه‌ی آواز ایرانی، خشت بر آب زدن است. جدا از مشی و منش هنری ویژه محمدرضا شجریان، نقش‌آفرینی او در تحولات اجتماعی و ابراز نظرات انتقادی در قبال برخی تفكرات و رویدادهای جامعه ایران، او را به‌عنوان شخصیتی خاص مطرح كرد.امّا شجریان كه در طول فعالیت هنری خود، بارها در معرض مصادره گروه‌های سیاسی متعدد قرار گرفت، با هوشیاری از بند و بستِ هر نوع تفكر حزبی و دسته‌ای رست و ذهن خود را متمركز بر طراحیِ سلوكِ هنری آواز و موسیقی مطلوب خویش كرد؛ سلوكی كه بر بنیاد مطالعه سبك‌ها و شیوه‌های آوازی قدما و ایجاد یك متر و معیار نوین زیبایی‌شناسانه بود....

ادامه

به مناسبت سالروز تولد فروغ فرخزاد

می‌خواهم احترام خودم را نسبت به «فروغ» ابراز کنم

[استاد هوشنگ کامکار - آهنگساز]

چند ماه پیش تقریبا بعد از عید نوروز امسال با احمدرضا احمدی مشورت کردم که می خواهم روی اشعار فروغ فرخزاد کار کنم. او‌ مثل همیشه خوشحال شد و به‌طور جدی از من خواست که هرچه سریع‌تر این کار را انجام دهم و مرا خیلی تشویق کرد.

ادامه

به بهانه پنجاه و هفتمین سالروز تولد استاد کیهان کلهر

مردی که کیهانی می نوازد

[شاهرخ تویسرکانی - روزنامه نگار]

پاییز که می شود خاطره ها دوره ام می کنند، حسرت ها یک به یک از شاخه های دلم آویزان می شوند و دانه دانه دلتنگی بر زمین دلم می نشیند از هستن هایی که نیست می شوند و بودن هایی که نیستند. تو امروز 57 ساله می شوی و "هنوز پاییز است"! تو 17 ساله می شدی و داشت پاییز می شد که نامیمونی و شومی بر این دیار سایه افکند، بمب های بدشگونی جنگی بی انجام جای "باران" بر سر ساکنان شهرهای این دیار کهن باریدن گرفت، بارید و بارید تا روزی که بالاخره از تو، زندگی امنت و خانواده عزیزت هم قربانی گرفت.

ادامه

نگاهی به موج مهاجرت اهالی موسیقی که تازه در ابتدای آن هستیم

فرزندان این خانواده کوچک دارند می‌روند! خبر دارید؟

[ وحید لشکری - روزنامه‌نگار ]

چند روزی است که تقریباً هر صبح که از خواب بیدار می‌شوم، در کنار مروری بر همه اخبار بد اقتصادی و اجتماعی و حوادث و...، میان اخبار موسیقی دنبال یک خبر می‌گردم؛ مهاجرت جدید! اتفاقی که نقل دیروز و امروز نیست ولی طی چند ماه و چند هفته اخیر، به رویه‌ای تبدیل شده که فعلاً نباید منتظر پایانش باشیم. ظرف دو هفته اخیر، خبر مهاجرت دو خواننده و یک موزیسین علنی شده و چند چهره دیگر هم در نوبت‌اند تا برای همیشه از ایران بروند...

ادامه

پدیدارشناسیِ محمد رضا شجریان

شجریان به مثابه ی عیارِ زیبایی شناختیِ موسیقی ایرانی

[ پویا سرایی - آهنگساز و نوازنده سنتور ]

این نوشتار بر این پیش فرض استوار است که استاد محمد رضا شجریان هنرمند پرآوازه‌ی سده ی معاصر ، ابعادی فراتر از یک خواننده داشته است . اثر گذاریِ او در طول دهه های اخیر هم به جهتِ نفوذ در اقشار غیرمتخصص و غیر نخبه ی فرهنگِ ایرانی و هم در بطنِ اندیشه ی نخبگان بوده است ؛ این در حالی است که برخی از اقداماتِ فرهنگیِ ایشان نظیر سازسازی یا خوشنویسی را به حساب نیاوریم و یا آگاه باشیم که ایشان آهنگساز یا تنظیم کننده نیز نبودند . با این وجود یک تنه به آوازی متکی بودند که همین آواز ایشان را نه بعنوان هنرمندی بزرگ که در جایگاه متر و عیار زیباشناختیِ موسیقی ایرانی نیز قرار داده است .

ادامه

پاسخی به پرسشِ «چرا شیوه‌های آوازی متعدد در ایران وجود ندارد؟»

آواز خواندن با طناب پوسیده‌ی تقلید

[ علی شیرازی - آوازخوان و آوازپژوه ]

قرار است در این نوشتار کوتاه و محدود پیش رو، در مقام پاسخ به این پرسش مهم (اما) تکراری بربیایم که «چرا شیوه‌های آوازی متعددی در ایران وجود ندارد؟»...

ادامه

نگاهی به کتاب «فرهنگ و هنر سه‌تارنوازی»

نگاه پرورده در حرفه‌ای بودن

[ سید علیرضا میرعلی‌نقی - منتقد و پژوهشگر موسیقی ]

«فرهنگ و هنر سه‌تارنوازی»، جدیدترین اثر تالیفی تحقیقیِ ابوسعید مرضایی را نمی‌توان اتفاقی شبیه اکثریت قریب به‌اتفاق کتاب‌ها و سی‌دی‌هایی که با عنوان ظاهراً قانع‌کننده آموزشی یکی پس از دیگری به بازار نشر می‌آیند، همسان دانست...

ادامه

لزوم توجه به پیشینه‌یابی و سرگذشت‌شناسی ترانه‌ها

[ حسین عصاران - پژوهشگر موسیقی و ترانه ]

از پی رو آمدن بحث حقوق «مادی» و «معنوی» پدیدآورندگان آثار هنری، چه بسا بد نباشد از وجهی دیگر نیز به این مساله نگاهی داشته باشیم و این بار از منظر علاقه‌ی شخصی‌ام، یعنی «پیشینه‌یابی و سرگذشت‌شناسی ترانه‌ها و قطعات موسیقایی تولید شده در گستره‌ی فرهنگ ایران». چه آنکه در سال‌های پسِ پشت و در روند پیگیری این تمایل، بیش از پیش به اهمیت این مساله و به همان نسبت، تبعات ناشی از بی‌توجهی به آن‌ها پی برده‌ام...

ادامه

آرشیو