گزارشی از اجرایهای شب گذشته بخش بینالمللی جشنواره موسیقی فجر
از اجرای کمنظیر فیض علی با موسیقی قوالی تا موسیقی راک در تالار رودکی
موسیقی ما - در آخرین شب جشنواره موسیقی فجر فیض علی فیض موزیسین شناخته شده پاکستانی در همراهی با گروهش به ارائه موسیقی قوالی پرداختند. کنسرت 30 بهمن در تالار رودکی درست مثل کنسرت ساعت 18.15 در تالار رودکی روز بسیار پر و سر و صدایی را رقم زد. بسیاری از خاطبان علاقه مند به موسیقی ملل بعد از تماشای یک اجرای راک زهی به سراغ موسیقی فولکلور پاکستان رفتند. به نظر بسیاری از مخاطبان غمومی موسیقی پسش از به روی صحنه رفتن اجرای فیض علی فیض و گروهش به نظر میرسید این موسیقی جذابیت زیادی ندارد. با این وجود تالار وحدت با اجرای این موزیسین شناخته شده و گروهش یک اجرای درخشان را پشت سر گذاشت.
ارکستر فیض علی فیض مشتکل از علی شهناز( هامونیوم و همخوان)، کرامت علی اسد(هارمونیوم و همخوان)، شهید فرید(طبلا)، نظر عباس(هم آواز)، مداسار مونیر(همخوان)، شهید ندیم(همخوان) و کلیم اختر(همخوان) همگی با لباس های یک دست و محلی پاکستان به روی صحنه آمدند و با ذکر خداوند موسیقی خود را آغاز کردند.
این موسیقی دقیقا بر پایه ریتم بنا شده بود و ریتمهای تکرار شونده و به نظر عدهای تخدیری در آن بسیار بود.
همین مسئله باعث شده بود بسیاری از مخاطبان با شنیدن کارهای فیض علی فیض به یاد موسیقی جنوب ایران بیافتند. آخر در موسیقی نواحی ایران هم آغازگر اجراها نام و یاد خداوند است با این وجود اما چیرگی کلامهایی شبیه اوراد و حضور پر مایه آنها در بخشهای مختلفی از کنسرت باعث شده بود فضای لذت بخشی برای مخاطبان فراهم شود.
با اجرای قطعه بعدی که همراه با ذکر حضرت علی توسط فیض بسیاری از مخاطبان تازه با راه و رسم آنچه قرار بود در این موسیقی فتوتی ارائه شود آشنا شدند.
شایان ذکر است فیض علی همان فردی است که در دهه 70 موسیقی اش در ولادت حضرت علی از تلویزیون پخش می شد در آنجا که آواز سر میداد « شاه مردان است علی (ع)...»
نکته جالب توجه در اجرای این قطعه این بود که ریتم نه تنها در موسیقی ارکستر فیض علی فیض وجود داشت بلکه در حرکات دست و سر و حتی موهای این خواننده بزرگ قوالی هم به صورت پر رنگی ظاهر میشد. در ادامه بخشی از این حس خالصانه به مخاطب هم انتقال پیدا می کرد.
پس از اجرای این قطعه که بین 15 تا 20 دقیقه به طول انجامید تشویق مکرر تماشاگرانی که تالار وحدت را پر کرده بودند تا آن حد ادامه پیدا کرد که ارکستر فیض علی فیض مجبور شد قطعه رضا رضا را در بین تشویق تماشاگران اجرا کند و تماشاگران را دعوت به سکوت کند.
با اجرای این قطعه بهترین قاب های تصویری پیش چشمان مخاطبان تبدیل به عکس هایی به یاد ماندنی شدند. عکس هایی که بعید به نظر می رسد به این زودی ها از ذهن تصویر گر مخاطبان حاضر در سالن زدوده شود.
در بخش های مختلفی از اجرا همخوانها و آوازخوانان با ضربات دست و تکرار جملات علی فیض او را همراهی میکردند و به موسیقی ارائه شده بعد میدادند.
ملودی موسیقی ارائه شده در بخش های زیادی ثابت بود. حتی به نظر می رسد ملودی ها هم شباهت زیادی به هم داشتند . با این وجود جنون موسیقایی و به بیان بهتر عرفانی موجود در ارکستر باعث درگیر شدن مخاطبان با اجرای جمعه شب تالار وحدت بود. ابیات و اشعار پشت سر هم به کار می آمدند و مخاطب به خوبی درگیر این موسیقی عارفانه می شد.
اجرای خاطره انگیز فیض علی فیض و گروهش آخرین برگ از اجراهای سی و یکمین جشنواره موسیقی فجر در تالار وحدت را ورق زد.
همچنین شب گذشته در تالار رودکی دوئت راک زهی هنرمندانی از اتریش با استقبال چشمگیر مخاطبان موسیقی راک به روی صحنه رفت.
دو نوازنده ای که به شدت با قواعد موسیقی کلاسیک آشنایی داشتند و این قواعد را در سبک دیگری با عنوان راک -که چندین بار روی استیج روی این تفکر و اندیشه تاکید داشتند- به مرحله ظهور گذاشتند در تالار رودکی لحظاتی را برای مخاطبان موسیقی راک رقم زندند که باعث شد بسیاری از ا«ها پس از خارج شدن از سالن سر از پا نشناسند. اگر بنا باشد اصطلاح سیفونیک راک را با توجه به تفکر باتولومی و بیمتن به آنها اطلاق کنیم تفکری که آنها این جنس از موسیقی را به روی صحنه آوردند گزاف نگفتهایم. دو دانشجوی رشته موسیقی با تحصیلات موسیقی ارکسترال و سمفونیک و رزومهای که تماما به اجراهای کلاسیک باز میگردد از مقطعی به بعد توجه ویژهای به سبک راک از خود نشان دادند.
با آغاز کنسرت و ورود ماتیاس بارتولومی و آقای بیتمن بدون هیچ گفتوگوی دو هنرمند سریع به سراغ سازها رفته و اولین قطعه خود را نواختند. این قطعه با تمپو بسیار بالا آغاز شد و مخاطب را به وجد آورد. باید این نکته را در نظر گرفت که تجربه چنین اتفاقی توسط مخاطبان ساز زهی کم نظیر است.
دو نوازنده از ابتدا تا انتهای کنسرت دائما بر روی کار خود تمرکز داشتند و در پاسکاریها حتی برای یک لحظه هم اجازه بر قرار شدن سکوت در موسیقی شان را نمی دادند. پس از تمام قطعه اول بیتمن ضمن خوش آمد گویی به مخاطبان ایرانی اعلام کرد: امیدوارم اجرای ما به نجوی باشد که خسته نشوید و اگر خسته شدید همین الان به شما خسته نباشید میگویم.
تیم دو نفره بارتولومی و بیمتن در ادامه قطعه ای را اجرا کردند که تلفیق راک و موسیقی فولک اتریش( یعنی کشوری که مهد موسیقی سمفونیک جهان (وین) در آن قرار دارد) را در دورن خود جای داده بود.
در این قطعه دو نوازنده به موسیقی کلاسیک اتریش هم توجه داشتند. تلفیق چند سبک مختلف در کنسرت این دو هنرمند برای گوش آگاه اتفاق بسیار زیبایی است. تجربه ای که خیلی از مخاطبان امیدوارند دوباره تکرار شود.
به نظر برخی از مخاطبان موسیقی راک، اجرای راک زهی اتریش یکی از بهترین و پر افتخارترین اجراهای جشنواره سی و یکم موسیقی فجر بود. اجرایی که که مخاطب را با موسیقی فولکف، جز، کلاسیک و راک زهی اتریش آشنا کرد.
موسیقی راک این دو هنرمند در خود رگههایی از موسیقی جز را نیز داشت. این بخش از موسیقی آنها البته مربوط به فضاسازیهایی بود که توسط این نوازندگان به تصویر کشیده میشد. آقای بیتمن نوازنده ویالن و ساز ماندولا در این کنسرت بود. سازی که تجربه شنیداری آن در ایران عمر چندانی ندارد. وی از ساز ماندولا اجرایی گیتار التکریک گونه داشت و در بسیاری از مقاطع آکوردهایی که از این ساز به گوش مخاطب ساطع میکرد که کاملا الکتریکی بود. البته این عکسالعمل به این دلیل هم میتواند صورت گرفته باشد که او ساز خود را الکتریکی کرده بود. این یکی از اتفاقهایی است که جدیدا و با پیشرفت موسیقی مدرن در سازهای زهی و کلاسیک به چشم میخورد. نکته دیگر توجه دو نوازنده اتریشی به موسیقی فولک کشورشان و تلفیق این موسیقی با سبک مورد نظر که همان راک زهی باشد. تجربهای که به حق برای مخاطب ایرانی بدیع بوده. برای مخاطبی که از موسیقی راک فقط گیتار الکتریک و درامز را شنیده بود حالا اتفاقی افتاد که به خاطر آن توانسته بود با دو ساز زهی همان تجربه ارضا کننده را در ذهن خود ثبت و ضبط کند.
> عکسهای سارا عبداللهی از اجرای ماتیاس بارتولومی و بیتمن
> عکسهای هلیا سعیدی از اجرای اکبر خمیسو خان
> عکسهای امیر خامنه اجرای فیض علی فیض
ارکستر فیض علی فیض مشتکل از علی شهناز( هامونیوم و همخوان)، کرامت علی اسد(هارمونیوم و همخوان)، شهید فرید(طبلا)، نظر عباس(هم آواز)، مداسار مونیر(همخوان)، شهید ندیم(همخوان) و کلیم اختر(همخوان) همگی با لباس های یک دست و محلی پاکستان به روی صحنه آمدند و با ذکر خداوند موسیقی خود را آغاز کردند.
این موسیقی دقیقا بر پایه ریتم بنا شده بود و ریتمهای تکرار شونده و به نظر عدهای تخدیری در آن بسیار بود.
همین مسئله باعث شده بود بسیاری از مخاطبان با شنیدن کارهای فیض علی فیض به یاد موسیقی جنوب ایران بیافتند. آخر در موسیقی نواحی ایران هم آغازگر اجراها نام و یاد خداوند است با این وجود اما چیرگی کلامهایی شبیه اوراد و حضور پر مایه آنها در بخشهای مختلفی از کنسرت باعث شده بود فضای لذت بخشی برای مخاطبان فراهم شود.
با اجرای قطعه بعدی که همراه با ذکر حضرت علی توسط فیض بسیاری از مخاطبان تازه با راه و رسم آنچه قرار بود در این موسیقی فتوتی ارائه شود آشنا شدند.
شایان ذکر است فیض علی همان فردی است که در دهه 70 موسیقی اش در ولادت حضرت علی از تلویزیون پخش می شد در آنجا که آواز سر میداد « شاه مردان است علی (ع)...»
نکته جالب توجه در اجرای این قطعه این بود که ریتم نه تنها در موسیقی ارکستر فیض علی فیض وجود داشت بلکه در حرکات دست و سر و حتی موهای این خواننده بزرگ قوالی هم به صورت پر رنگی ظاهر میشد. در ادامه بخشی از این حس خالصانه به مخاطب هم انتقال پیدا می کرد.
پس از اجرای این قطعه که بین 15 تا 20 دقیقه به طول انجامید تشویق مکرر تماشاگرانی که تالار وحدت را پر کرده بودند تا آن حد ادامه پیدا کرد که ارکستر فیض علی فیض مجبور شد قطعه رضا رضا را در بین تشویق تماشاگران اجرا کند و تماشاگران را دعوت به سکوت کند.
با اجرای این قطعه بهترین قاب های تصویری پیش چشمان مخاطبان تبدیل به عکس هایی به یاد ماندنی شدند. عکس هایی که بعید به نظر می رسد به این زودی ها از ذهن تصویر گر مخاطبان حاضر در سالن زدوده شود.
در بخش های مختلفی از اجرا همخوانها و آوازخوانان با ضربات دست و تکرار جملات علی فیض او را همراهی میکردند و به موسیقی ارائه شده بعد میدادند.
ملودی موسیقی ارائه شده در بخش های زیادی ثابت بود. حتی به نظر می رسد ملودی ها هم شباهت زیادی به هم داشتند . با این وجود جنون موسیقایی و به بیان بهتر عرفانی موجود در ارکستر باعث درگیر شدن مخاطبان با اجرای جمعه شب تالار وحدت بود. ابیات و اشعار پشت سر هم به کار می آمدند و مخاطب به خوبی درگیر این موسیقی عارفانه می شد.
اجرای خاطره انگیز فیض علی فیض و گروهش آخرین برگ از اجراهای سی و یکمین جشنواره موسیقی فجر در تالار وحدت را ورق زد.
همچنین شب گذشته در تالار رودکی دوئت راک زهی هنرمندانی از اتریش با استقبال چشمگیر مخاطبان موسیقی راک به روی صحنه رفت.
دو نوازنده ای که به شدت با قواعد موسیقی کلاسیک آشنایی داشتند و این قواعد را در سبک دیگری با عنوان راک -که چندین بار روی استیج روی این تفکر و اندیشه تاکید داشتند- به مرحله ظهور گذاشتند در تالار رودکی لحظاتی را برای مخاطبان موسیقی راک رقم زندند که باعث شد بسیاری از ا«ها پس از خارج شدن از سالن سر از پا نشناسند. اگر بنا باشد اصطلاح سیفونیک راک را با توجه به تفکر باتولومی و بیمتن به آنها اطلاق کنیم تفکری که آنها این جنس از موسیقی را به روی صحنه آوردند گزاف نگفتهایم. دو دانشجوی رشته موسیقی با تحصیلات موسیقی ارکسترال و سمفونیک و رزومهای که تماما به اجراهای کلاسیک باز میگردد از مقطعی به بعد توجه ویژهای به سبک راک از خود نشان دادند.
با آغاز کنسرت و ورود ماتیاس بارتولومی و آقای بیتمن بدون هیچ گفتوگوی دو هنرمند سریع به سراغ سازها رفته و اولین قطعه خود را نواختند. این قطعه با تمپو بسیار بالا آغاز شد و مخاطب را به وجد آورد. باید این نکته را در نظر گرفت که تجربه چنین اتفاقی توسط مخاطبان ساز زهی کم نظیر است.
دو نوازنده از ابتدا تا انتهای کنسرت دائما بر روی کار خود تمرکز داشتند و در پاسکاریها حتی برای یک لحظه هم اجازه بر قرار شدن سکوت در موسیقی شان را نمی دادند. پس از تمام قطعه اول بیتمن ضمن خوش آمد گویی به مخاطبان ایرانی اعلام کرد: امیدوارم اجرای ما به نجوی باشد که خسته نشوید و اگر خسته شدید همین الان به شما خسته نباشید میگویم.
تیم دو نفره بارتولومی و بیمتن در ادامه قطعه ای را اجرا کردند که تلفیق راک و موسیقی فولک اتریش( یعنی کشوری که مهد موسیقی سمفونیک جهان (وین) در آن قرار دارد) را در دورن خود جای داده بود.
در این قطعه دو نوازنده به موسیقی کلاسیک اتریش هم توجه داشتند. تلفیق چند سبک مختلف در کنسرت این دو هنرمند برای گوش آگاه اتفاق بسیار زیبایی است. تجربه ای که خیلی از مخاطبان امیدوارند دوباره تکرار شود.
به نظر برخی از مخاطبان موسیقی راک، اجرای راک زهی اتریش یکی از بهترین و پر افتخارترین اجراهای جشنواره سی و یکم موسیقی فجر بود. اجرایی که که مخاطب را با موسیقی فولکف، جز، کلاسیک و راک زهی اتریش آشنا کرد.
موسیقی راک این دو هنرمند در خود رگههایی از موسیقی جز را نیز داشت. این بخش از موسیقی آنها البته مربوط به فضاسازیهایی بود که توسط این نوازندگان به تصویر کشیده میشد. آقای بیتمن نوازنده ویالن و ساز ماندولا در این کنسرت بود. سازی که تجربه شنیداری آن در ایران عمر چندانی ندارد. وی از ساز ماندولا اجرایی گیتار التکریک گونه داشت و در بسیاری از مقاطع آکوردهایی که از این ساز به گوش مخاطب ساطع میکرد که کاملا الکتریکی بود. البته این عکسالعمل به این دلیل هم میتواند صورت گرفته باشد که او ساز خود را الکتریکی کرده بود. این یکی از اتفاقهایی است که جدیدا و با پیشرفت موسیقی مدرن در سازهای زهی و کلاسیک به چشم میخورد. نکته دیگر توجه دو نوازنده اتریشی به موسیقی فولک کشورشان و تلفیق این موسیقی با سبک مورد نظر که همان راک زهی باشد. تجربهای که به حق برای مخاطب ایرانی بدیع بوده. برای مخاطبی که از موسیقی راک فقط گیتار الکتریک و درامز را شنیده بود حالا اتفاقی افتاد که به خاطر آن توانسته بود با دو ساز زهی همان تجربه ارضا کننده را در ذهن خود ثبت و ضبط کند.
> عکسهای سارا عبداللهی از اجرای ماتیاس بارتولومی و بیتمن
> عکسهای هلیا سعیدی از اجرای اکبر خمیسو خان
> عکسهای امیر خامنه اجرای فیض علی فیض
منبع:
اختصاصی سایت موسیقی ما
تاریخ انتشار : شنبه 1 اسفند 1394 - 13:40
افزودن یک دیدگاه جدید