![](https://mail.musicema.com/sites/default/files/styles/300/public/%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%87_2_1_1.jpg?itok=c0Et1v6f)
جلسه نقد و بررسی خانهی موسیقی بدون حضور منتقدان برگزار شد
حمیدرضا نوربخش: میگفتند اینجا خانهی شجریان است یا خانه موسیقی
موسیقی ما - جلسه نقد و بررسی خانه موسیقی با حضور حمیدرضا نوربخش (مدیرعامل خانه موسیقی)، محمد سریر (رئیس هیأتمدیره خانه)، کامبیز نوروزی (حقوقدان) و کاوه رضوانی (مشاور حقوقی خانه موسیقی) و همچنین هوشنگ کامکار (عضو شورای عالی)، تقی ضرابی، زیدالله طلوعی (از اعضای هیأتمدیره) و آذر هاشمی (بازرس خانه موسیقی) برگزار شد.
در ابتدای این جلسه حمیدرضا نوربخش (مدیرعامل خانه موسیقی) گفت: «مدتهاست نقدهای مختلفی در مورد فعالیتهای خانه موسیقی انجام میگیرد، بارها این نقدها به شیوههای مختلف پاسخ داده شده. نامههایی چه به مسئولان دیگر و چه خطاب به خودمان در دورههای مختلف دریافت کردیم. البته اغلب این نامهها رسانهای هم شده است. به همین جهت هفته گذشته اعلام شد نشستی با منتقدین خواهیم داشت. تماسهایی با من گرفته شد و سوال کردند که چه کسانی قرار است بیایند و من جواب دادم ما با گروه خاصی مواجه نیستیم که بگوییم چه کسی قرار است بیاید و هر آن کسی که نقدی به خانه موسیقی دارد، میتواند در این جلسه حضور داشته باشد؛ فارغ از اینکه امضای او پای کدام نامه بوده. بیشتر میخواستم به این نکته اشاره کنم که ما با فرد خاصی مواجه نیستیم و هرکسی که نقدی دارد، میتواند حضور داشته باشد؛ اما همین سخنان از سوی برخی دوستان منشأ سوءتفاهم جدید شد که من از این بابت متأسفم. نمیدانم در کجای کلام من تحقیر یا توهینی در کار بوده. هیچوقت مشی من -و همه دوستان من- چنین چیزی نبوده و نیست که کسی را کوچک بشماریم. بعضی اوقات هم تعابیری مثل هنرجویان گفته شده که من زیاد با آن موافق نیستم و ادبیات من نیست و اگر موردی بوده، تلاش کردهام که اصلاح شود.»
او همچنین به این مسأله اشاره کرد که تمام اعضای خانه موسیقی و همه کسانی که در عرصه هنر و رسانه فعالیت میکنند، اعضای یک خانواده بزرگ هستند: «ما به دنبال توهین یا کوچک شمردن کسی نبوده و نیستیم و اگر چنین تلقیای صورت گرفته، من از همه عذر میخواهم. اینجا مجموعهای به نام خانه موسیقی است و در مقطعی کسانی به عنوان نماینده میآیند و بعد از مدتی افراد دیگر میآیند که آن هم با یک ساز و کار دموکراتیک اتفاق افتاده است.»
نوربخش ادامه داد: «شاید برخی بگویند ما اینقدر افراد تکراری دیدهایم، خسته شدهایم؛ اما این انتخابها در یک ساز و کار دموکراتیک اتفاق افتاده و انتصابی نبوده است. نباید این نگاه را داشته باشیم که کسانی یک نهاد را از آن خود میدانند یا میخواهند آن را مصادره کنند. زحماتی کشیده شده و این را بارها گفتهام که وقتی نهادی تشکیل شده تمام اعتبارش را از یکسری نامها به دست آورده، هیچکس نمیتواند آن را انکار کند. افرادی تا امروز اینجا به عنوان اعضای شورای عالی، هیأتمدیره و مدیرعامل آمدهاند، نخواستهاند از خانه موسیقی نامی بگیرند و اعتبارشان را برای خانه موسیقی هزینه کردهاند.»
او همچنین گفت: «اختلاف به نفع هیچ کسی نیست و به طبل اختلاف کوبیدن هم هیچ سودی ندارد و باید تلاش کنیم اختلافات حل و همدلیها بیشتر شود تا بتوانیم موسیقی را حمایت کنیم. موسیقی به اندازه کافی مشکلات دارد و ضربه میخورد و لازم نیست ما این را شدید کنیم و خودمان هم به خودمان لطمه بزنیم.»
شروین مهاجر: چرا جلسهی «ضرب اصول» لغو شد؟
در ادامه، شروین مهاجر (نوازنده کمانچه) که در جلسه ابتدایی نقد خانه موسیقی در «گفتمان ضرب اصول» حضور داشت، گفت: «چرا خانه موسیقی در جلسه گفتمان ضرب اصول شرکت نکرد و آیا علت آن عدم هماهنگی بود؟»
حمیدرضا نوربخش در پاسخ به این سوال گفت: «ما با خبری در رسانهها مواجه شدیم که اولین جلسه گفتمان ضرب اصول با حضور منتقدین -که افرادی را هم نام بردند- برای نقد عملکرد پانزده ساله خانه موسیقی برگزار میشود. برای من خیلی عجیب بود و ابراز بیاطلاعی کردم و تماسی با معاونت هنری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران گرفتم. از ایشان سوال کردم که چرا نمایندهای از خانه موسیقی دعوت نشد. ایشان هم گفتند حرف ما درست است و خواهش کردیم که تاریخ را عوض کنند تا اعلام شود با حضور نماینده خانه موسیقی این جلسه تشکیل میشود. این تمام صحبتهای من با ایشان بود. بعد هم اعلام شد که تاریخ این جلسه عوض میشود. بعد از این ماجرا بود که ما دیدیم در رسانهها گفته شد خانه موسیقی فشار آورد و گفتمان ضرب اصول را تعطیل کرد. بعد هم دوستان به سالن دیگری رفتند و برنامهریزی کردند و در آنجا هم باز از ما دعوتی نشد. من یک بار هم با آقای شهرام صارمی (مسئول موسیقی فرهنگسرای ارسباران که جلسه اول قرار بود آنجا تشکیل شود) صحبت کردم و ایشان هم در یک جلسه ماهیانه آمدند و حرفهای اینجانب را تأیید کردند.»
مدیرعامل خانه موسیقی ادامه داد: «بعد از این دیدیم که برخی از دوستان شروطی گذاشتند که ما باید استعفا بدهیم و بعد از استعفا با ما به گفتگو مینشینند که پاسخ این مطلب هم در نشست خبری داده شد. ماجرا از اینجا شروع شد و بعد از آن یکسری سوءتفاهمها و حرفهای خلاف واقع پیش آمد که فضا را کدر و مهآلود کرد و هیچ کمکی به شفاف شدن ماجرا نکرد. من بارها اعلام کردهام درِ خانه موسیقی به روی همه باز است و در جلسات ماهیانه تریبون آزاد داریم. ولی بعداً دیدیم بحث برخی از این دوستان حل موضوعات مطرح شده نیست و بیشتر با اشخاص مشکل دارند که چرا این فرد در خانه موسیقی حضور دارد.»
نوربخش درباره انگیزه تشکیل این جلسه گفت: «این ماجرا از زمانی شروع شد که هفته پیش آقای محسن ثقفی (یکی از منتقدین و امضاکنندگان نامه اخیر) به جلسه هیأتمدیره آمدند و صحبتهایشان را مطرح کردند و پاسخ داده شد و بعد از آن هم من صحبتهایشان را پاسخ دادم و در بخشی از مسائل هم کاملاً مجاب شدند. بعد هم به من گفتند چرا این حرفها را نمیزنید و جلسهای نمیگذارید؟ آقای ثفقی میتوانند شهادت دهند که فردای آن روز من به ایشان گفتم که چهارشنبه هفته آینده (23 دیماه) جلسه یا با منتقدان میگذاریم و بعد هم در رسانهها اعلام کردیم. بعداً باز هم با بیانیه منتقدان مواجه شدیم که به ما احترام گذاشته نشده و ما در جلسه شرکت نمیکنیم.»
محمد سریر: باید ببینیم دوستانی که بعداً میآیند، چهقدر طاقت میآورند
در ادامه دکتر محمد سریر (رئیس هیأتمدیره خانه موسیقی) در جایگاه قرار گرفت و گفت: «بخشی از این مواجههها ناشی از شرایط اجتماعی است که ما داریم. من بارها با معترضین صحبت کردم و باید بدانیم همیشه راهی پیدا میشود. این دوره هیأتمدیره کمی از دورههای قبل طولانیتر شد و بهزودی به اتمام میرسد و باید ببینیم که دوستانی که بعداً میآیند چهقدر طاقت میآورند؛ چون اینجا کسی دوام نمیآورد و دوست دارد زود فرار کند. برگردیم به مدیریتهای قبلی خانه موسیقی که در فاصلههای چندماهه همه فرار کردند. اولین مدیرعامل آقای حسین علیزاده و بعد آقای سعید شریفیان و سپس آقای فریدون ناصری بودند که البته ایشان مرحوم شدند. واقعیت این است که اینجا یک چشماندازهایی پیدا میشود که با دوستان با خودشان فکر میکنند این را جلو ببریم و کنار نرویم.»
کامبیز نوروزی: هیأتمدیره قانونی است
در ادامه جلسه، کامبیز نوروزی (حقوقدان)، حمیدرضا نوربحش (مدیرعامل) و کاوه رضوانی (مشاور حقوقی خانه) به سؤالات حاضران پاسخ گفتند.
دو حقوقدان حاضر در نشست نقد و بررسی خانه موسیقی اظهار کردند: «طبق ماده 136 قانون تجارت تا زمان انتخابات جدید، شخصیت حقوقی هیأتمدیره کنونی صاحب مسئولیت است؛ بنابراین هیأتمدیره و شورای عالی خانه موسیقی کاملاً قانونیاند. من صحبتهایم را با این سؤال آغاز میکنم که چرا این مسائل را منفی میبینیم؟ عدهای هستند که انتقاداتی دارند و یک نهاد صنفی هم وجود دارد. من کل این مسأله را کاملاً مثبت میدانم و اگر نباشد، خلاف طبیعت است. اگر نهاد صنفی باشد و همه در آن حرف هم را بزنند و فرمایش هم را تأیید کنند غیرطبیعی است. این نهاد صنفی است و باید توجه کنیم که این نهاد صنفی کودک است. از حیث تحولات اجتماعی 10-15 سال، سن خیلی کمی است. علاوه بر این باید دقت کنیم اطلاق مفهوم صنف و اخذ اوصاف صنفی در این مشاغل جدید است. وقتی میگوییم صنف به این معنا است که شغل من این است، مثل نانوا هستم و عضو صنف نانوایی هستم. متأسفانه به دلایل متعدد، مشاغل حوزه فرهنگ و هنر توسعه نداشت و تازه دارد پرو بال باز میکند. در صنف مثلاً رستورانداران مشکلاتشان با خودشان و بیرون خیلی کمتر است. به دو دلیل، یکی قدمت آنها و دیگری اینکه مسأله آنها، مسأله پرمناقشهای مثل فرهنگ و هنر نیست.»
کامبیز نوروزی همچنین به این مسأله اشاره کرد: «مسائل عمومیتر اجتماعی هم وجود دارد که به اختلافات صنفی دامن میزند. در این مسائل قاعده این است که توهین وجود نداشته باشد. من از این اختلافات چند برداشت دارم. یکی اهمیت این نهاد صنفی است، یعنی برای کسی علیالسویه نیست. دیگر اینکه در روابط صنفی یک فضای یکدست آمرانه وجود ندارد که کسی جرأت نکند حرفی بزند. بر خلاف آن چیزی که از این مجادلهها به عنوان یک اتفاق منفی یاد میشود -فارغ از ماهیت یا صحت ادعاهای طرفین- این مسأله را مثبت میدانم. این اتفاق نشان میدهد که صنف زنده است و میخواهد زندگی کند. معمولاً در این صحبتها، دو طرف سهمی از حقیقت را دارند. نمیتوانیم بگوییم تمام حرفهای مخالف غلط یا تمام آن درست است. ولی یک چیز مهم است اینکه قالبی وجود دارد که به آن حقوق و عرف و اخلاق میگوییم در این قالب باید اختلافات مرتفع شود. رفتار رسانهای هم درست است و قاعده بازی و دموکراسی است. مهم این است که از چارچوب اخلاق و حقوق خارج نشود. ما باید تن بدهیم که چیزی که این دو دسته قاعده به ما دیکته میکند. شاید انتظار این باشد که در ابتدا اختلافات رسانهای نشود، ولی منع حقوقی هم ندارد.»
در ادامه، دکتر نوروزی در پاسخ به غیرقانونی خواندن هیأتمدیره خانه موسیقی گفت: «من در اینجا به عنوان مدافع خانه موسیقی نیستم و به عنوان یک میهمان حضور دارم. من مدارک را بررسی و اخبار را دنبال کردهام. در شخصیتهای حقوقی -فرقی نمیکند مؤسسه فرهنگی یا شرکت تجاری- یک قاعده وجود دارد. قاعده اول اینکه هیأتمدیره باید رأس موعد مقرر در اساسنامه با انجام انتخابات در مجمع عمومی انتخاب شوند. اما مواردی پیش میآید که به هر دلیل موجه یا غیرموجه، مجمع عمومی تشکیل نمیشود و هیأتمدیره جدید را انتخاب نمیکند. فارغ از اینکه دلیل عدم تشکیل مجمع عمومی چیست و یا عدم تصمیمگیری در مورد انتخاب هیأتمدیره چه چیزی است، تا انتخاب مدیران جدید، مدیران قبلی مسئولیتشان معتبر و قانونی است. اولاً ماده 136 اصلاحی قانون تجارت در این مورد صریح است و مشخص میکند که تکلیف چه چیزی است. ثانیاً طبیعت نظم کارها هم هست. فرض کنیم دو سال گذشته و انتخابات صورت نگرفته و مدیران جدید انتخاب نشدهاند، اگر قرار باشد بگوییم مدیران قبلی اختیار ندارند، تمام کارهای مجموعه تعطیل میشود. کسی نیست که چک و قرارداد امضا کند. به همین دلیل است که ماده 136 اصلاحی قانون تجارت صریحاً مشخص میکند تا انتخاب مدیران جدید مسئولیت مدیران قبلی معتبر و باقی است. بنابراین دلایل هیأتمدیره کنونی قانونی و معتبر است و مسئولیت دارد.»
سپس کاوه رضوانیراد (مشاور حقوقی خانه موسیقی) یک بند از نامه اخیر منتقدان با موضوع شرکت نکردن در این جلسه را قرائت کرد. در این بند از نامه به غیرقانونی بودن هیأتمدیره و شورای عالی خانه موسیقی اشاره شده بود. رضوانی گفت: «در یک پاراگراف چهار خطی، چهار بار کلمه غیرقانونی بهکار برده شده و متعاقب آن خواستهاند هیأتمدیره و شورای عالی استعفا دهند. من بحث را از همینجا باز میکنم. ظاهراً بستر بحث ما عدم درک متقابل در مقابل نص صریح قانون است. در ماده 136 قانون تجارت صراحتاً داریم که به هر دلیل که انتخابات برگزار نشود -فرض محال ما این است که هیأتمدیره تخلفی کرده و انتخابات برگزار نشده- شخصیت حقوقی هیأتمدیره صاحب مسئولیت است و تا زمان انتخابات جدید قانونی است. بنابراین هیأتمدیره و شورای عالی خانه موسیقی کاملاً قانونیاند. اینکه میگویند غیرقانونی است و باید استعفا دهند، نشان میدهد کمتر درگیر مسائل حقوقی شدهایم. وگرنه یک نگاه ساده به ماده 136 قانون تجارت نشان میدهد هیأتمدیره غیرقانونی نیست. پس این را باید به عنوان بستر بحث داشته باشیم که جلسات قانونی است و وظایف بهصورت قانونی تعریف شده. همین که منتقدین در مقابل یک هیأتمدیره قانونی تقاضای استعفا میکنند، نشانگر بخشی از ماجرا است.»
رضوانیراد گفت: «سؤال این است که آیا مصوبه مجمع عمومی فوقالعاده مبنی بر به تعویق انداختن انتخابات و متعاقب آن تمدید یکساله تصدیگری هیأتمدیره تخلف بوده یا نه؟ من نیت منتقدان را این سوال میدانم که مجمع عمومی واجد چنین اختیاراتی نبوده است. بنابر روزنامه رسمی و برگزاری انتخابات قبلی هیأتمدیره، مجمع عمومی فوقالعادهای در بهمن 93 -یعنی قبل از اینکه دوران قانونی چهارساله هیأتمدیره به پایان برسد- تشکیل شد. مسائلی که مربوط به نقل و انتقالات املاک در خانه موسیقی هست و توافقاتی که با نهادهای دیگر و اشخاص ثالث از جمله پیمانکاران ساختمانی داشتیم، یک مقدار مشکلاتی از نظر تغییر مدیران بهوجود میآمد که این میتوانست نقل و انتقالات املاک را تحتالشعاع قرار دهد. مجمع عمومی فوقالعاده پیشنهاد داد برای اینکه مشکلی پیش نیاید و سررسید انتخاباتها را یکی کنیم و از طرفی مشکلی برای صاحبان حقامضا پیش نیاید، انتخابات کانونهای تخصصی یکسال عقب بیفتد که متعاقب تأخیر افتادن انتخابات این است که عمر هیأتمدیره و شورای عالی هم افزایش پیدا میکند.»
رضوانی گفت: «جلسه با تشریفات قانونی کامل برگزار شد و جلسه با حدّنصاب قانونی به این تصمیم رأی داده است. سوال اینجا است که آیا مجمع عمومی فوقالعاده اجازه چنین تصمیمی داشته است یا نه؟ ما باید به اساسنامه مراجعه کنیم که در اینجا با سکوت اساسنامه در مورد این اختیارات مواجهایم. وقتی اساسنامه نسبت به موردی سکوت میکند، باید به عموم قانون تجارت مراجعه کنیم. یک سوال پیش میآید که وقتی اساسنامه در مواردی سکوت میکند، اصل بر صحت امر حقوقی است یا حرمت امر حقوقی؟»
او همچنین دربارهی این سوال که وظیفه تغییر اساسنامه با چه مرجعی است، توضیح داد: «وظیفه تغییر اساسنامه با مجمع عمومی فوقالعاده است و حدنصابها و تشریفات رعایت شده. اگر آن روز مجمع عمومی فوقالعاده تصمیم میگرفت عمر قانونی هیأتمدیره از چهار سال به شش سال تغییر پیدا کند، کسی نمیتوانست ایراد قانونی بگیرد. اما مجمع عمومی فوقالعاده با توجه به اختیارات قانونی خود، یک تصمیم مادون گرفته است. این تصمیم یک تصمیم خاص اداری ناشی از اقتضائات خاص زمانه و کاملاً قانونی بوده که یکسال انتخابات به تعویق افتاد.» رضوانی در پاسخ به سوالی مبنی بر زمان انتخابات بعدی خانه موسیقی گفت: «انتخابات از اسفندماه آغاز میشود.»
در ادامه حمیدرضا نوربخش درباره مسأله بیمهها توضیح داد: «خانه موسیقی نهاد واسط برای بیمه بوده است. خانه موسیقی اساساً کسی را بیمه نمیکند. صندوقی به نام صندوق اعتباری هنر وجود دارد که از طرف وزارت ارشاد تشکیل شده است. دولت هم به این صندق کمک میکند که بحث بیمه هنرمندان حل شود. این صندوق در دولت نهم و دهم با حجمی از بدهی به سازمان تأمین اجتماعی مواجه شد. به همین دلیل سازمان تأمین اجتماعی اعلام کرد که دیگر بیمه هنرمندان را ادامه نمیدهد. به همین خاطر دچار وقفه شدیم. ما قبلاً اسامی را برای بیمه به صندوق معرفی میکردیم اما در ادامه، صندوق اعلام کرد که میخواهد بیمهشوندگان را بازشناسی کند و خودش اقدام به ثبتنام اعضا کند.»
نوربخش در پاسخ به سوالی در خصوص موضعگیری شورای عالی پس از سخنان حسین علیزاده در یک نشست خبری گفت: «شورای عالی تا قبل از سخنان جناب علیزاده در یک نشست خبری با پیامی مواجه نشده بود. ایشان تا آن روز اعلام نکرده بودند تشریف نمیآورند. طبیعی است شورای عالی وقتی با این مسأله مواجه شدند، در موردش بحث کردند. استعفای کتبی ایشان در اولین جلسه شورایعالی بررسی میشود و این شورا اظهار نظر خواهد کرد.»
نوربخش در مورد انتقاد به خانه موسیقی درباره عدم تلاش برای رفع ممنوعالفعالیتی ریاست شورایعالی این نهاد، گفت: «در مورد ممنوعالکاری رئیس شورای عالی خانه موسیقی و پیگیری خانه موسیقی، من بیش از هر کسی آن را پیگیری کردهام. همه میدانند دو سال پیش در ضیافت افطار ریاستجمهوری در حضور ایشان این بحث را مطرح کردم. خیلیها همان موقع مرا متهم کردند که اینجا خانه موسیقی است یا خانه شجریان؟ نشان میدهد در این مورد که اخیراً مطرح شده، ما پیگیریهایمان را کردهایم و هر کجا که تریبونی در اختیار داشتیم، به ممنوعالفعالیت شدن ایشان اعتراض کردیم و پیگیریهای دیگر اداری و مکاتبهای داشتیم. بحث ما این است که دوستان دیگر چرا اعتراض نکردند.»
در ابتدای این جلسه حمیدرضا نوربخش (مدیرعامل خانه موسیقی) گفت: «مدتهاست نقدهای مختلفی در مورد فعالیتهای خانه موسیقی انجام میگیرد، بارها این نقدها به شیوههای مختلف پاسخ داده شده. نامههایی چه به مسئولان دیگر و چه خطاب به خودمان در دورههای مختلف دریافت کردیم. البته اغلب این نامهها رسانهای هم شده است. به همین جهت هفته گذشته اعلام شد نشستی با منتقدین خواهیم داشت. تماسهایی با من گرفته شد و سوال کردند که چه کسانی قرار است بیایند و من جواب دادم ما با گروه خاصی مواجه نیستیم که بگوییم چه کسی قرار است بیاید و هر آن کسی که نقدی به خانه موسیقی دارد، میتواند در این جلسه حضور داشته باشد؛ فارغ از اینکه امضای او پای کدام نامه بوده. بیشتر میخواستم به این نکته اشاره کنم که ما با فرد خاصی مواجه نیستیم و هرکسی که نقدی دارد، میتواند حضور داشته باشد؛ اما همین سخنان از سوی برخی دوستان منشأ سوءتفاهم جدید شد که من از این بابت متأسفم. نمیدانم در کجای کلام من تحقیر یا توهینی در کار بوده. هیچوقت مشی من -و همه دوستان من- چنین چیزی نبوده و نیست که کسی را کوچک بشماریم. بعضی اوقات هم تعابیری مثل هنرجویان گفته شده که من زیاد با آن موافق نیستم و ادبیات من نیست و اگر موردی بوده، تلاش کردهام که اصلاح شود.»
او همچنین به این مسأله اشاره کرد که تمام اعضای خانه موسیقی و همه کسانی که در عرصه هنر و رسانه فعالیت میکنند، اعضای یک خانواده بزرگ هستند: «ما به دنبال توهین یا کوچک شمردن کسی نبوده و نیستیم و اگر چنین تلقیای صورت گرفته، من از همه عذر میخواهم. اینجا مجموعهای به نام خانه موسیقی است و در مقطعی کسانی به عنوان نماینده میآیند و بعد از مدتی افراد دیگر میآیند که آن هم با یک ساز و کار دموکراتیک اتفاق افتاده است.»
نوربخش ادامه داد: «شاید برخی بگویند ما اینقدر افراد تکراری دیدهایم، خسته شدهایم؛ اما این انتخابها در یک ساز و کار دموکراتیک اتفاق افتاده و انتصابی نبوده است. نباید این نگاه را داشته باشیم که کسانی یک نهاد را از آن خود میدانند یا میخواهند آن را مصادره کنند. زحماتی کشیده شده و این را بارها گفتهام که وقتی نهادی تشکیل شده تمام اعتبارش را از یکسری نامها به دست آورده، هیچکس نمیتواند آن را انکار کند. افرادی تا امروز اینجا به عنوان اعضای شورای عالی، هیأتمدیره و مدیرعامل آمدهاند، نخواستهاند از خانه موسیقی نامی بگیرند و اعتبارشان را برای خانه موسیقی هزینه کردهاند.»
او همچنین گفت: «اختلاف به نفع هیچ کسی نیست و به طبل اختلاف کوبیدن هم هیچ سودی ندارد و باید تلاش کنیم اختلافات حل و همدلیها بیشتر شود تا بتوانیم موسیقی را حمایت کنیم. موسیقی به اندازه کافی مشکلات دارد و ضربه میخورد و لازم نیست ما این را شدید کنیم و خودمان هم به خودمان لطمه بزنیم.»
شروین مهاجر: چرا جلسهی «ضرب اصول» لغو شد؟
در ادامه، شروین مهاجر (نوازنده کمانچه) که در جلسه ابتدایی نقد خانه موسیقی در «گفتمان ضرب اصول» حضور داشت، گفت: «چرا خانه موسیقی در جلسه گفتمان ضرب اصول شرکت نکرد و آیا علت آن عدم هماهنگی بود؟»
حمیدرضا نوربخش در پاسخ به این سوال گفت: «ما با خبری در رسانهها مواجه شدیم که اولین جلسه گفتمان ضرب اصول با حضور منتقدین -که افرادی را هم نام بردند- برای نقد عملکرد پانزده ساله خانه موسیقی برگزار میشود. برای من خیلی عجیب بود و ابراز بیاطلاعی کردم و تماسی با معاونت هنری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران گرفتم. از ایشان سوال کردم که چرا نمایندهای از خانه موسیقی دعوت نشد. ایشان هم گفتند حرف ما درست است و خواهش کردیم که تاریخ را عوض کنند تا اعلام شود با حضور نماینده خانه موسیقی این جلسه تشکیل میشود. این تمام صحبتهای من با ایشان بود. بعد هم اعلام شد که تاریخ این جلسه عوض میشود. بعد از این ماجرا بود که ما دیدیم در رسانهها گفته شد خانه موسیقی فشار آورد و گفتمان ضرب اصول را تعطیل کرد. بعد هم دوستان به سالن دیگری رفتند و برنامهریزی کردند و در آنجا هم باز از ما دعوتی نشد. من یک بار هم با آقای شهرام صارمی (مسئول موسیقی فرهنگسرای ارسباران که جلسه اول قرار بود آنجا تشکیل شود) صحبت کردم و ایشان هم در یک جلسه ماهیانه آمدند و حرفهای اینجانب را تأیید کردند.»
مدیرعامل خانه موسیقی ادامه داد: «بعد از این دیدیم که برخی از دوستان شروطی گذاشتند که ما باید استعفا بدهیم و بعد از استعفا با ما به گفتگو مینشینند که پاسخ این مطلب هم در نشست خبری داده شد. ماجرا از اینجا شروع شد و بعد از آن یکسری سوءتفاهمها و حرفهای خلاف واقع پیش آمد که فضا را کدر و مهآلود کرد و هیچ کمکی به شفاف شدن ماجرا نکرد. من بارها اعلام کردهام درِ خانه موسیقی به روی همه باز است و در جلسات ماهیانه تریبون آزاد داریم. ولی بعداً دیدیم بحث برخی از این دوستان حل موضوعات مطرح شده نیست و بیشتر با اشخاص مشکل دارند که چرا این فرد در خانه موسیقی حضور دارد.»
نوربخش درباره انگیزه تشکیل این جلسه گفت: «این ماجرا از زمانی شروع شد که هفته پیش آقای محسن ثقفی (یکی از منتقدین و امضاکنندگان نامه اخیر) به جلسه هیأتمدیره آمدند و صحبتهایشان را مطرح کردند و پاسخ داده شد و بعد از آن هم من صحبتهایشان را پاسخ دادم و در بخشی از مسائل هم کاملاً مجاب شدند. بعد هم به من گفتند چرا این حرفها را نمیزنید و جلسهای نمیگذارید؟ آقای ثفقی میتوانند شهادت دهند که فردای آن روز من به ایشان گفتم که چهارشنبه هفته آینده (23 دیماه) جلسه یا با منتقدان میگذاریم و بعد هم در رسانهها اعلام کردیم. بعداً باز هم با بیانیه منتقدان مواجه شدیم که به ما احترام گذاشته نشده و ما در جلسه شرکت نمیکنیم.»
محمد سریر: باید ببینیم دوستانی که بعداً میآیند، چهقدر طاقت میآورند
در ادامه دکتر محمد سریر (رئیس هیأتمدیره خانه موسیقی) در جایگاه قرار گرفت و گفت: «بخشی از این مواجههها ناشی از شرایط اجتماعی است که ما داریم. من بارها با معترضین صحبت کردم و باید بدانیم همیشه راهی پیدا میشود. این دوره هیأتمدیره کمی از دورههای قبل طولانیتر شد و بهزودی به اتمام میرسد و باید ببینیم که دوستانی که بعداً میآیند چهقدر طاقت میآورند؛ چون اینجا کسی دوام نمیآورد و دوست دارد زود فرار کند. برگردیم به مدیریتهای قبلی خانه موسیقی که در فاصلههای چندماهه همه فرار کردند. اولین مدیرعامل آقای حسین علیزاده و بعد آقای سعید شریفیان و سپس آقای فریدون ناصری بودند که البته ایشان مرحوم شدند. واقعیت این است که اینجا یک چشماندازهایی پیدا میشود که با دوستان با خودشان فکر میکنند این را جلو ببریم و کنار نرویم.»
کامبیز نوروزی: هیأتمدیره قانونی است
در ادامه جلسه، کامبیز نوروزی (حقوقدان)، حمیدرضا نوربحش (مدیرعامل) و کاوه رضوانی (مشاور حقوقی خانه) به سؤالات حاضران پاسخ گفتند.
دو حقوقدان حاضر در نشست نقد و بررسی خانه موسیقی اظهار کردند: «طبق ماده 136 قانون تجارت تا زمان انتخابات جدید، شخصیت حقوقی هیأتمدیره کنونی صاحب مسئولیت است؛ بنابراین هیأتمدیره و شورای عالی خانه موسیقی کاملاً قانونیاند. من صحبتهایم را با این سؤال آغاز میکنم که چرا این مسائل را منفی میبینیم؟ عدهای هستند که انتقاداتی دارند و یک نهاد صنفی هم وجود دارد. من کل این مسأله را کاملاً مثبت میدانم و اگر نباشد، خلاف طبیعت است. اگر نهاد صنفی باشد و همه در آن حرف هم را بزنند و فرمایش هم را تأیید کنند غیرطبیعی است. این نهاد صنفی است و باید توجه کنیم که این نهاد صنفی کودک است. از حیث تحولات اجتماعی 10-15 سال، سن خیلی کمی است. علاوه بر این باید دقت کنیم اطلاق مفهوم صنف و اخذ اوصاف صنفی در این مشاغل جدید است. وقتی میگوییم صنف به این معنا است که شغل من این است، مثل نانوا هستم و عضو صنف نانوایی هستم. متأسفانه به دلایل متعدد، مشاغل حوزه فرهنگ و هنر توسعه نداشت و تازه دارد پرو بال باز میکند. در صنف مثلاً رستورانداران مشکلاتشان با خودشان و بیرون خیلی کمتر است. به دو دلیل، یکی قدمت آنها و دیگری اینکه مسأله آنها، مسأله پرمناقشهای مثل فرهنگ و هنر نیست.»
کامبیز نوروزی همچنین به این مسأله اشاره کرد: «مسائل عمومیتر اجتماعی هم وجود دارد که به اختلافات صنفی دامن میزند. در این مسائل قاعده این است که توهین وجود نداشته باشد. من از این اختلافات چند برداشت دارم. یکی اهمیت این نهاد صنفی است، یعنی برای کسی علیالسویه نیست. دیگر اینکه در روابط صنفی یک فضای یکدست آمرانه وجود ندارد که کسی جرأت نکند حرفی بزند. بر خلاف آن چیزی که از این مجادلهها به عنوان یک اتفاق منفی یاد میشود -فارغ از ماهیت یا صحت ادعاهای طرفین- این مسأله را مثبت میدانم. این اتفاق نشان میدهد که صنف زنده است و میخواهد زندگی کند. معمولاً در این صحبتها، دو طرف سهمی از حقیقت را دارند. نمیتوانیم بگوییم تمام حرفهای مخالف غلط یا تمام آن درست است. ولی یک چیز مهم است اینکه قالبی وجود دارد که به آن حقوق و عرف و اخلاق میگوییم در این قالب باید اختلافات مرتفع شود. رفتار رسانهای هم درست است و قاعده بازی و دموکراسی است. مهم این است که از چارچوب اخلاق و حقوق خارج نشود. ما باید تن بدهیم که چیزی که این دو دسته قاعده به ما دیکته میکند. شاید انتظار این باشد که در ابتدا اختلافات رسانهای نشود، ولی منع حقوقی هم ندارد.»
در ادامه، دکتر نوروزی در پاسخ به غیرقانونی خواندن هیأتمدیره خانه موسیقی گفت: «من در اینجا به عنوان مدافع خانه موسیقی نیستم و به عنوان یک میهمان حضور دارم. من مدارک را بررسی و اخبار را دنبال کردهام. در شخصیتهای حقوقی -فرقی نمیکند مؤسسه فرهنگی یا شرکت تجاری- یک قاعده وجود دارد. قاعده اول اینکه هیأتمدیره باید رأس موعد مقرر در اساسنامه با انجام انتخابات در مجمع عمومی انتخاب شوند. اما مواردی پیش میآید که به هر دلیل موجه یا غیرموجه، مجمع عمومی تشکیل نمیشود و هیأتمدیره جدید را انتخاب نمیکند. فارغ از اینکه دلیل عدم تشکیل مجمع عمومی چیست و یا عدم تصمیمگیری در مورد انتخاب هیأتمدیره چه چیزی است، تا انتخاب مدیران جدید، مدیران قبلی مسئولیتشان معتبر و قانونی است. اولاً ماده 136 اصلاحی قانون تجارت در این مورد صریح است و مشخص میکند که تکلیف چه چیزی است. ثانیاً طبیعت نظم کارها هم هست. فرض کنیم دو سال گذشته و انتخابات صورت نگرفته و مدیران جدید انتخاب نشدهاند، اگر قرار باشد بگوییم مدیران قبلی اختیار ندارند، تمام کارهای مجموعه تعطیل میشود. کسی نیست که چک و قرارداد امضا کند. به همین دلیل است که ماده 136 اصلاحی قانون تجارت صریحاً مشخص میکند تا انتخاب مدیران جدید مسئولیت مدیران قبلی معتبر و باقی است. بنابراین دلایل هیأتمدیره کنونی قانونی و معتبر است و مسئولیت دارد.»
سپس کاوه رضوانیراد (مشاور حقوقی خانه موسیقی) یک بند از نامه اخیر منتقدان با موضوع شرکت نکردن در این جلسه را قرائت کرد. در این بند از نامه به غیرقانونی بودن هیأتمدیره و شورای عالی خانه موسیقی اشاره شده بود. رضوانی گفت: «در یک پاراگراف چهار خطی، چهار بار کلمه غیرقانونی بهکار برده شده و متعاقب آن خواستهاند هیأتمدیره و شورای عالی استعفا دهند. من بحث را از همینجا باز میکنم. ظاهراً بستر بحث ما عدم درک متقابل در مقابل نص صریح قانون است. در ماده 136 قانون تجارت صراحتاً داریم که به هر دلیل که انتخابات برگزار نشود -فرض محال ما این است که هیأتمدیره تخلفی کرده و انتخابات برگزار نشده- شخصیت حقوقی هیأتمدیره صاحب مسئولیت است و تا زمان انتخابات جدید قانونی است. بنابراین هیأتمدیره و شورای عالی خانه موسیقی کاملاً قانونیاند. اینکه میگویند غیرقانونی است و باید استعفا دهند، نشان میدهد کمتر درگیر مسائل حقوقی شدهایم. وگرنه یک نگاه ساده به ماده 136 قانون تجارت نشان میدهد هیأتمدیره غیرقانونی نیست. پس این را باید به عنوان بستر بحث داشته باشیم که جلسات قانونی است و وظایف بهصورت قانونی تعریف شده. همین که منتقدین در مقابل یک هیأتمدیره قانونی تقاضای استعفا میکنند، نشانگر بخشی از ماجرا است.»
رضوانیراد گفت: «سؤال این است که آیا مصوبه مجمع عمومی فوقالعاده مبنی بر به تعویق انداختن انتخابات و متعاقب آن تمدید یکساله تصدیگری هیأتمدیره تخلف بوده یا نه؟ من نیت منتقدان را این سوال میدانم که مجمع عمومی واجد چنین اختیاراتی نبوده است. بنابر روزنامه رسمی و برگزاری انتخابات قبلی هیأتمدیره، مجمع عمومی فوقالعادهای در بهمن 93 -یعنی قبل از اینکه دوران قانونی چهارساله هیأتمدیره به پایان برسد- تشکیل شد. مسائلی که مربوط به نقل و انتقالات املاک در خانه موسیقی هست و توافقاتی که با نهادهای دیگر و اشخاص ثالث از جمله پیمانکاران ساختمانی داشتیم، یک مقدار مشکلاتی از نظر تغییر مدیران بهوجود میآمد که این میتوانست نقل و انتقالات املاک را تحتالشعاع قرار دهد. مجمع عمومی فوقالعاده پیشنهاد داد برای اینکه مشکلی پیش نیاید و سررسید انتخاباتها را یکی کنیم و از طرفی مشکلی برای صاحبان حقامضا پیش نیاید، انتخابات کانونهای تخصصی یکسال عقب بیفتد که متعاقب تأخیر افتادن انتخابات این است که عمر هیأتمدیره و شورای عالی هم افزایش پیدا میکند.»
رضوانی گفت: «جلسه با تشریفات قانونی کامل برگزار شد و جلسه با حدّنصاب قانونی به این تصمیم رأی داده است. سوال اینجا است که آیا مجمع عمومی فوقالعاده اجازه چنین تصمیمی داشته است یا نه؟ ما باید به اساسنامه مراجعه کنیم که در اینجا با سکوت اساسنامه در مورد این اختیارات مواجهایم. وقتی اساسنامه نسبت به موردی سکوت میکند، باید به عموم قانون تجارت مراجعه کنیم. یک سوال پیش میآید که وقتی اساسنامه در مواردی سکوت میکند، اصل بر صحت امر حقوقی است یا حرمت امر حقوقی؟»
او همچنین دربارهی این سوال که وظیفه تغییر اساسنامه با چه مرجعی است، توضیح داد: «وظیفه تغییر اساسنامه با مجمع عمومی فوقالعاده است و حدنصابها و تشریفات رعایت شده. اگر آن روز مجمع عمومی فوقالعاده تصمیم میگرفت عمر قانونی هیأتمدیره از چهار سال به شش سال تغییر پیدا کند، کسی نمیتوانست ایراد قانونی بگیرد. اما مجمع عمومی فوقالعاده با توجه به اختیارات قانونی خود، یک تصمیم مادون گرفته است. این تصمیم یک تصمیم خاص اداری ناشی از اقتضائات خاص زمانه و کاملاً قانونی بوده که یکسال انتخابات به تعویق افتاد.» رضوانی در پاسخ به سوالی مبنی بر زمان انتخابات بعدی خانه موسیقی گفت: «انتخابات از اسفندماه آغاز میشود.»
در ادامه حمیدرضا نوربخش درباره مسأله بیمهها توضیح داد: «خانه موسیقی نهاد واسط برای بیمه بوده است. خانه موسیقی اساساً کسی را بیمه نمیکند. صندوقی به نام صندوق اعتباری هنر وجود دارد که از طرف وزارت ارشاد تشکیل شده است. دولت هم به این صندق کمک میکند که بحث بیمه هنرمندان حل شود. این صندوق در دولت نهم و دهم با حجمی از بدهی به سازمان تأمین اجتماعی مواجه شد. به همین دلیل سازمان تأمین اجتماعی اعلام کرد که دیگر بیمه هنرمندان را ادامه نمیدهد. به همین خاطر دچار وقفه شدیم. ما قبلاً اسامی را برای بیمه به صندوق معرفی میکردیم اما در ادامه، صندوق اعلام کرد که میخواهد بیمهشوندگان را بازشناسی کند و خودش اقدام به ثبتنام اعضا کند.»
نوربخش در پاسخ به سوالی در خصوص موضعگیری شورای عالی پس از سخنان حسین علیزاده در یک نشست خبری گفت: «شورای عالی تا قبل از سخنان جناب علیزاده در یک نشست خبری با پیامی مواجه نشده بود. ایشان تا آن روز اعلام نکرده بودند تشریف نمیآورند. طبیعی است شورای عالی وقتی با این مسأله مواجه شدند، در موردش بحث کردند. استعفای کتبی ایشان در اولین جلسه شورایعالی بررسی میشود و این شورا اظهار نظر خواهد کرد.»
نوربخش در مورد انتقاد به خانه موسیقی درباره عدم تلاش برای رفع ممنوعالفعالیتی ریاست شورایعالی این نهاد، گفت: «در مورد ممنوعالکاری رئیس شورای عالی خانه موسیقی و پیگیری خانه موسیقی، من بیش از هر کسی آن را پیگیری کردهام. همه میدانند دو سال پیش در ضیافت افطار ریاستجمهوری در حضور ایشان این بحث را مطرح کردم. خیلیها همان موقع مرا متهم کردند که اینجا خانه موسیقی است یا خانه شجریان؟ نشان میدهد در این مورد که اخیراً مطرح شده، ما پیگیریهایمان را کردهایم و هر کجا که تریبونی در اختیار داشتیم، به ممنوعالفعالیت شدن ایشان اعتراض کردیم و پیگیریهای دیگر اداری و مکاتبهای داشتیم. بحث ما این است که دوستان دیگر چرا اعتراض نکردند.»
منبع:
موسیقی ما
تاریخ انتشار : جمعه 25 دی 1394 - 18:26
افزودن یک دیدگاه جدید