دوئت «ابوا» و «پیانو» با نوازندگی «آرین قیطاسی» و «بهنام ابوالقاسم» برگزار شد
عاشقانههای عصر رمانتیک با «پیانو» و «ابوا» ورق خورد
موسیقی ما – دوئت «ابوا» و «پیانو» برای نخستین بار توسط «آرین قیطاسی» و «بهنام ابوالقاسم» در تالار «رودکی» روی صحنه رفت. این برنامه در حالی برگزار شد که همزمان در سایر سالن های پایتخت کنسرت های دیگری هم برقرار بود اما با حضور مخاطبان موسیقی کلاسیک تمامی صندلی های تالار رودکی پر شده بود.
*قطعات با کلام!
پس از یک تاخیر حدودا سی دقیقه ای که به دلیل مشکل کوک پیانو اتفاق افتاد ، حاضرین وارد سالن شدند و با هیجان خاصی منتظر آغاز برنامه بودند. نوشته شدن نام آهنگسازان معتبری نظیر «سرگئی راخمانینف» ، «فرانتز لیست» ، «کلود دبوسی» ، «اریک ساتی» و «آستور پیاتزولا» و... در رپرتوار این برنامه هیجان مخاطبان را دو چندان می کرد. در همان بدو ورود به سالن وجود یک گلدان پر از گل های سرخ و دهها شمع روی صحنه خبر از یک شب کاملا رمانتیک را می داد. لحظاتی پس از استقرار حضار «بهنام ابوالقاسم» وارد شد و برنامه را با سه قطعه از آثار سرگئی راخمانینف ، آهنگساز شهیر روسی دوره رمانتیک ، آغاز کرد. «آرین قیطاسی» پیش از اجرای قطعه «موریس راول» در میان تشویق مخاطبان روی صحنه حاضر شد و گفت: «قرار بود این برنامه را در روز عشق برگزار کنیم اما به دلیل تقارن با جشنواره فجر این اتفاق میسر نشد. همچنین بخش عمده رپرتوار این برنامه متعلق به دوره رمانتیک است و ما امشب اینجا جمع شده ایم تا با یک زبان دیگر از کسانی که برای ما زحمت کشیده اند قدردانی کنیم و عشق خود را نسبت به آنهایی که دوستشان داریم به گونه ای دیگر ابراز کنیم».
قطعات موریس راول و کلود دبوسی و «سن سانس» که با همنوازی پیانو و ابوا اجرا شدند به زیبایی حس عاشقانه های فرانسوی عصر رمانتیک را در سالن طنین انداز می کرد و برای خیلی ها از نوستالژی های عاشقانه سخن می گفت...
* دور اروپا در یک پارت!
در ابتدای پارت دوم مجددا بهنام ابوالقاسم پشت پیانو نشست و آثار ماندگار «اریک ساتی»، «فرانتز لیست» و «الکساندر اسکریابین» را یک به یک اجرا کرد. او با تبحر و احساس منحصر به فرد، حضار را با خود همراه کرد و رومانس های فرانسوی و آلمانی ورق خوردند. با حضور مجدد آرین قیطاسی قطعاتی از «کارل نیلسن» و کلود دبوسی نواخته شدند. پیش از قطعه آخر، این نوازنده با تقدیم شاخه های گل سرخ از حضور پدر و مادر و برادرش «آرمین قیطاسی» در سالن قدردانی کرد. قطعه پایانی از ساخته های «آستور پیاتزولا» آهنگساز مطرح آرژانتینی بود که امروزی تر بود و این نوازنده چیره دست سازهای بادی با ابوای خود بار اصلی این قطعه را به دوش کشید.
«آرمین قیطاسی»، «علی جعفری پویان»، «امیر بکان» و «مهدی محمدی» مهمانان ویژه این برنامه بودند.
همچنین «رامین براتی» مدیر اجرایی برنامه و سایر عوامل برگزاری با خبرنگاران و عکاسان همکاری بسیار خوبی داشتند.
استقبال خوب از این برنامه نشان داد که کمبود این قبیل اجراها در میان کنسرت های امروزی احساس می شود. سالن های مجموعه تالار وحدت می توانند با حمایت مسئولین، همانند سایر سالن های تهران رونق داشته باشند و هر شب از گروه ها و نوازنده های جوان و باسابقه موسیقی بی کلام یا کلاسیک پذیرایی کنند. این اتفاق هم به ایجاد حس انگیزه و رقابت در تمامی طیف های موسیقی کمک می کند و هم باعث ارتقای سطح شنیداری مخاطبان می شود.
*قطعات با کلام!
پس از یک تاخیر حدودا سی دقیقه ای که به دلیل مشکل کوک پیانو اتفاق افتاد ، حاضرین وارد سالن شدند و با هیجان خاصی منتظر آغاز برنامه بودند. نوشته شدن نام آهنگسازان معتبری نظیر «سرگئی راخمانینف» ، «فرانتز لیست» ، «کلود دبوسی» ، «اریک ساتی» و «آستور پیاتزولا» و... در رپرتوار این برنامه هیجان مخاطبان را دو چندان می کرد. در همان بدو ورود به سالن وجود یک گلدان پر از گل های سرخ و دهها شمع روی صحنه خبر از یک شب کاملا رمانتیک را می داد. لحظاتی پس از استقرار حضار «بهنام ابوالقاسم» وارد شد و برنامه را با سه قطعه از آثار سرگئی راخمانینف ، آهنگساز شهیر روسی دوره رمانتیک ، آغاز کرد. «آرین قیطاسی» پیش از اجرای قطعه «موریس راول» در میان تشویق مخاطبان روی صحنه حاضر شد و گفت: «قرار بود این برنامه را در روز عشق برگزار کنیم اما به دلیل تقارن با جشنواره فجر این اتفاق میسر نشد. همچنین بخش عمده رپرتوار این برنامه متعلق به دوره رمانتیک است و ما امشب اینجا جمع شده ایم تا با یک زبان دیگر از کسانی که برای ما زحمت کشیده اند قدردانی کنیم و عشق خود را نسبت به آنهایی که دوستشان داریم به گونه ای دیگر ابراز کنیم».
قطعات موریس راول و کلود دبوسی و «سن سانس» که با همنوازی پیانو و ابوا اجرا شدند به زیبایی حس عاشقانه های فرانسوی عصر رمانتیک را در سالن طنین انداز می کرد و برای خیلی ها از نوستالژی های عاشقانه سخن می گفت...
* دور اروپا در یک پارت!
در ابتدای پارت دوم مجددا بهنام ابوالقاسم پشت پیانو نشست و آثار ماندگار «اریک ساتی»، «فرانتز لیست» و «الکساندر اسکریابین» را یک به یک اجرا کرد. او با تبحر و احساس منحصر به فرد، حضار را با خود همراه کرد و رومانس های فرانسوی و آلمانی ورق خوردند. با حضور مجدد آرین قیطاسی قطعاتی از «کارل نیلسن» و کلود دبوسی نواخته شدند. پیش از قطعه آخر، این نوازنده با تقدیم شاخه های گل سرخ از حضور پدر و مادر و برادرش «آرمین قیطاسی» در سالن قدردانی کرد. قطعه پایانی از ساخته های «آستور پیاتزولا» آهنگساز مطرح آرژانتینی بود که امروزی تر بود و این نوازنده چیره دست سازهای بادی با ابوای خود بار اصلی این قطعه را به دوش کشید.
«آرمین قیطاسی»، «علی جعفری پویان»، «امیر بکان» و «مهدی محمدی» مهمانان ویژه این برنامه بودند.
همچنین «رامین براتی» مدیر اجرایی برنامه و سایر عوامل برگزاری با خبرنگاران و عکاسان همکاری بسیار خوبی داشتند.
استقبال خوب از این برنامه نشان داد که کمبود این قبیل اجراها در میان کنسرت های امروزی احساس می شود. سالن های مجموعه تالار وحدت می توانند با حمایت مسئولین، همانند سایر سالن های تهران رونق داشته باشند و هر شب از گروه ها و نوازنده های جوان و باسابقه موسیقی بی کلام یا کلاسیک پذیرایی کنند. این اتفاق هم به ایجاد حس انگیزه و رقابت در تمامی طیف های موسیقی کمک می کند و هم باعث ارتقای سطح شنیداری مخاطبان می شود.
منبع:
اختصاصی سایت موسیقی ما
تاریخ انتشار : جمعه 4 بهمن 1392 - 18:58
دیدگاهها
درود بر بهنام ابوالقاسم
ممنون از موسیقی ما
MAS
آفرین
افزودن یک دیدگاه جدید