آهنگساز و نوازندهی آلبوم موسيقی «شوخی»:
با نگاه جهانی ساز تار را نواختم
موسیقیما - پیمان خازنی گفت: وظیفه هنری من ایجاب میكند تا نیاز جامعه را ارزیابی كنم،به همین دلیل در شرایط فعلی به موسیقی تلفیقی پرداختم و قصد داشتم در آلبوم «شوخی» در كنار معرفی ساز تار به جهان، قطعاتی را با سلیقههای مختلف در كنار هم جای دهم.
این آهنگساز و نوازندهی تار در جلسهی رونمایی آلبوم موسیقی «شوخی» گفت: این مجموعه برداشتی تلفیقی از تار و پیانو است، به گونهای كه تار در نقش ملودی پرداز و پیانو در نقش همراهكننده حضور پیدا میكند و براساس ملودیهای نواختهشده از سوی تار، پیانو لباسهای مدرن، جاز و كلاسیك برتن میكند.
او ادامه داد: در این آلبوم ،«بابك بروجردی» و «شاهد علیزاده» به عنوان نوازندههای پیانو با بنده همكاری میكنند.
خازنی كه به گفتهی خودش از پنج سالگی نوازندگی سهتار، از هفت سالگی نوازندگی تار را آغاز كرده است، در هشت سالگی به كلاسهای كیوان ساكت میرود و اهداف موسیقیایی خود را شكل میدهد. او در هفده سالگی در گروه وزیری به عنوان نوازنده حضور پیدا میكند و بعد از آن بهصورت تجربی نوازندگی تار را ادامه میدهد و با توجه به علاقهی خاصی كه به موسیقی كلاسیك و دوئت نوازی دارد، تصمیم به اجرای آثاری در این شكل میگیرد به گونهای كه خود به عنوان سولیست تار حضور پیدا میكند و در كنار آن سازهای دیگری همچون پیانوی كلاسیك، گیتار فلامینگو، گیتار كلاسیك، تنبك، قانون و غیره را به شكلی مدرن به اجرا در میآورد.
خازنی كه به اعتقاد خودش در حوزهی موسیقی تلفیقی فعال است،ادامه داد: در آن سالها موفق شدم، موجینو در موسیقی به اندازهی خودم ایجاد كنم كه البته در آن اجراها اشكالاتریزی هم وجود داشت،ولی با توجه به سن و سالم كمتر به چشم میآید اما بعد از گذشت زمان تصمیم گرفتم از میان این 60 قطعه كه بهصورت تجربی اتود زده بودم ،قطعاتی را انتخاب و در قالب یك آلبوم موسیقیایی عرضه كنم.
این نوازندهی تار تصریح كرد: از میان این قطعات،هفت قطعه را كه كاراكترهای مختلفی داشتند و در قالب شخصیت پیانو قابل اجرا بودند، انتخاب كردم و ضبط كارها را طی دو سال گذشته صورت دادم.
او در ادامهی این نشست با پرداختن به مقولهی موسیقی تلفیقی در شرایط فعلی عنوان كرد: موسیقی تلفیقی در سالهای اخیر بارها به گوش خورده و بهخصوص در دهه حاضر بهصورت جدی به آن پرداخته شده است. زیرا جامعه در این لحظه احساس نیاز به چنین موسیقی میكند و موسیقدانانی كه این نیاز را احساس كردند،به این سبك میپردازند و خوشبختانه به مرور تعداد علاقهمندان به موسیقی تلفیقی در حال افزایش است.
خازنی خاطرنشان كرد: موسیقی تلفیقی به معنای هممشرب كردن دو یا چند گونه فرهنگی به شكلی است كه قسمتی از فرهنگ خود را هدیه دهیم و قسمتی از فرهنگ دیگری را به هدیه بگیریم. در این میان یك گفتوگوی بین فرهنگی ایجاد میشود كه اگر به درستی به حفظ اصالتهای فرهنگی بیانجامد میتواند پاسخی جدی به نیاز امروز جامعه بدهد.
این آهنگساز و تنظیمكننده متذكر شد: در آلبوم «شوخی» تلفیقهای زیادی صورت گرفته است. به عنوان مثال در اجرای قطعه «تارانتلا» كه به نوعی از رقص ایتالیایی اطلاق میشود من سعی كردم فرم این رقص را با نگاه به موسیقی اساتید غربی كه به آن پرداختهاند و با اتودهای خودم با ساز تار اجرا كنم و البته در اجرای آن از موسیقی جاز نیز بهره گرفتهام. به همین ترتیب در اجرای این قطعه سه فرهنگ مختلف را با ساختاری نو در كنار هم قرار دادم.
او تاكید كرد: این سبك از موسیقی تلفیقی هنوز با گوش ما آشنایی زیادی ندارد و قطعا باید از سوی علاقهمندان ان مورد تجزیه و تحلیل قرار بگیرد. به همین دلیل هم توصیه میكنم این قطعه بارها شنیده شود.
خازنی در ادامه به قطعهی «معمای آفرینش» اشاره كرد و افزود: هفتمین قطعه این آلبوم كه با تكنوازی تار تصویر شده است، در هیچ كدام از 7 دستگاه موسیقی ایرانی و گامهای ماژور و مینور نیست بلكه در گام «دورین» كه یك گام كلیسایی منسوخ شده از دورهی باروك به بعد است اجرا شده است.
این هنرمند تصریح كرد: با تحقیقی كه بر روی این گام موسیقی انجام دادم، تلاش كردم تا آن را برای ساز تار استفاده كنم .البته در اجرا آن را با لهجههای موسیقی سنتی تركیب كردم و قطعه را بهصورت نیمه بداهه نواختم.
او معتقد است: در اجرای این قطعات از مرز سنتی تار، پا را فراتر گذاشته و به این ساز به دیدهی جهانی نگاه كرده است.
او گفت: وظیفه اجتماعی من در عصر حاضر حكم میكند كه به نوعی از تلفیق در موسیقی بپردازم، لذا به عنوان یك هنرمند از گام برداشتن در این عرصه نباید هراسی داشته باشم .هرچند كه هركار جدیدی منتقدان خود را دارد و عدهای آن را رد خواهند كرد اما در این میان مخاطب جایگاه ویژهای دارد و قضاوت او نشاندهندهی موفقیت و یا عدم موفقیت یك كار است.
این نوازندهی تار تاكید كرد: اگر به تاریخ موسیقی نگاه بیندازیم، متوجه میشویم كه بسیاری از سازها در فرهنگ ما جایگاه خود را به مرور پیدا كردند لذا در عرصهی موسیقی سنتی نمیتوان ادعا داشت كه موسیقی فعلی همان چیزی است كه از ابتدا بوده است، اما برای اینكه سازی همچون تار را به جهان معرفی كنیم باید در ملودیها و تكنیكهایمان نیز تجدید نظر حاصل كنیم كه من در آلبوم «شوخی» با همراهی ساز پیانو این كار را صورت دادم.
او معتقد است: در این مجموعه قطعاتی با سلیقههای مختلف در كنار هم جای داده شده تا افراد با روحیههای مختلف آن را گوش دهند. اما در نهایت در این مجموعه تلاشم بر این بود تا ماهیت تار را نشان دهم.
خازنی اضافه كرد: از آنجا كه این آلبوم اولین ماحصل جدی فعالیتهایم محسوب میشد، ترجیح دادم تا خودم را به عنوان یك نوازندهی تلفیقی و نه سنتی معرفی كنم. به همین دلیل هم عنوان «شوخی» را برای این اثر برگزیدم تا فاصلهی این اثر را با اجتماع تارنوازان نشان دهم.
پیمان خازنی تلاش دارد تا پایان آذرماه امسال قطعاتی از آلبوم «شوخی» را در فرهنگسرای هنر اجرا كند و بعد از آن نیز قصد دارد در جشنوارهی موسیقی فجر امسال با گروه «باشا» و با صدای علی رستمیان قطعات سنتی را به اجرا درآورد .
این هنرمند همچنین تا پایان سال جاری دو آلبوم موسیقی با كلام را با صدای محسن شاهرودی و دیگری با صدای علی رستمیان منتشر میكند.
این آهنگساز و نوازندهی تار در جلسهی رونمایی آلبوم موسیقی «شوخی» گفت: این مجموعه برداشتی تلفیقی از تار و پیانو است، به گونهای كه تار در نقش ملودی پرداز و پیانو در نقش همراهكننده حضور پیدا میكند و براساس ملودیهای نواختهشده از سوی تار، پیانو لباسهای مدرن، جاز و كلاسیك برتن میكند.
او ادامه داد: در این آلبوم ،«بابك بروجردی» و «شاهد علیزاده» به عنوان نوازندههای پیانو با بنده همكاری میكنند.
خازنی كه به گفتهی خودش از پنج سالگی نوازندگی سهتار، از هفت سالگی نوازندگی تار را آغاز كرده است، در هشت سالگی به كلاسهای كیوان ساكت میرود و اهداف موسیقیایی خود را شكل میدهد. او در هفده سالگی در گروه وزیری به عنوان نوازنده حضور پیدا میكند و بعد از آن بهصورت تجربی نوازندگی تار را ادامه میدهد و با توجه به علاقهی خاصی كه به موسیقی كلاسیك و دوئت نوازی دارد، تصمیم به اجرای آثاری در این شكل میگیرد به گونهای كه خود به عنوان سولیست تار حضور پیدا میكند و در كنار آن سازهای دیگری همچون پیانوی كلاسیك، گیتار فلامینگو، گیتار كلاسیك، تنبك، قانون و غیره را به شكلی مدرن به اجرا در میآورد.
خازنی كه به اعتقاد خودش در حوزهی موسیقی تلفیقی فعال است،ادامه داد: در آن سالها موفق شدم، موجینو در موسیقی به اندازهی خودم ایجاد كنم كه البته در آن اجراها اشكالاتریزی هم وجود داشت،ولی با توجه به سن و سالم كمتر به چشم میآید اما بعد از گذشت زمان تصمیم گرفتم از میان این 60 قطعه كه بهصورت تجربی اتود زده بودم ،قطعاتی را انتخاب و در قالب یك آلبوم موسیقیایی عرضه كنم.
این نوازندهی تار تصریح كرد: از میان این قطعات،هفت قطعه را كه كاراكترهای مختلفی داشتند و در قالب شخصیت پیانو قابل اجرا بودند، انتخاب كردم و ضبط كارها را طی دو سال گذشته صورت دادم.
او در ادامهی این نشست با پرداختن به مقولهی موسیقی تلفیقی در شرایط فعلی عنوان كرد: موسیقی تلفیقی در سالهای اخیر بارها به گوش خورده و بهخصوص در دهه حاضر بهصورت جدی به آن پرداخته شده است. زیرا جامعه در این لحظه احساس نیاز به چنین موسیقی میكند و موسیقدانانی كه این نیاز را احساس كردند،به این سبك میپردازند و خوشبختانه به مرور تعداد علاقهمندان به موسیقی تلفیقی در حال افزایش است.
خازنی خاطرنشان كرد: موسیقی تلفیقی به معنای هممشرب كردن دو یا چند گونه فرهنگی به شكلی است كه قسمتی از فرهنگ خود را هدیه دهیم و قسمتی از فرهنگ دیگری را به هدیه بگیریم. در این میان یك گفتوگوی بین فرهنگی ایجاد میشود كه اگر به درستی به حفظ اصالتهای فرهنگی بیانجامد میتواند پاسخی جدی به نیاز امروز جامعه بدهد.
این آهنگساز و تنظیمكننده متذكر شد: در آلبوم «شوخی» تلفیقهای زیادی صورت گرفته است. به عنوان مثال در اجرای قطعه «تارانتلا» كه به نوعی از رقص ایتالیایی اطلاق میشود من سعی كردم فرم این رقص را با نگاه به موسیقی اساتید غربی كه به آن پرداختهاند و با اتودهای خودم با ساز تار اجرا كنم و البته در اجرای آن از موسیقی جاز نیز بهره گرفتهام. به همین ترتیب در اجرای این قطعه سه فرهنگ مختلف را با ساختاری نو در كنار هم قرار دادم.
او تاكید كرد: این سبك از موسیقی تلفیقی هنوز با گوش ما آشنایی زیادی ندارد و قطعا باید از سوی علاقهمندان ان مورد تجزیه و تحلیل قرار بگیرد. به همین دلیل هم توصیه میكنم این قطعه بارها شنیده شود.
خازنی در ادامه به قطعهی «معمای آفرینش» اشاره كرد و افزود: هفتمین قطعه این آلبوم كه با تكنوازی تار تصویر شده است، در هیچ كدام از 7 دستگاه موسیقی ایرانی و گامهای ماژور و مینور نیست بلكه در گام «دورین» كه یك گام كلیسایی منسوخ شده از دورهی باروك به بعد است اجرا شده است.
این هنرمند تصریح كرد: با تحقیقی كه بر روی این گام موسیقی انجام دادم، تلاش كردم تا آن را برای ساز تار استفاده كنم .البته در اجرا آن را با لهجههای موسیقی سنتی تركیب كردم و قطعه را بهصورت نیمه بداهه نواختم.
او معتقد است: در اجرای این قطعات از مرز سنتی تار، پا را فراتر گذاشته و به این ساز به دیدهی جهانی نگاه كرده است.
او گفت: وظیفه اجتماعی من در عصر حاضر حكم میكند كه به نوعی از تلفیق در موسیقی بپردازم، لذا به عنوان یك هنرمند از گام برداشتن در این عرصه نباید هراسی داشته باشم .هرچند كه هركار جدیدی منتقدان خود را دارد و عدهای آن را رد خواهند كرد اما در این میان مخاطب جایگاه ویژهای دارد و قضاوت او نشاندهندهی موفقیت و یا عدم موفقیت یك كار است.
این نوازندهی تار تاكید كرد: اگر به تاریخ موسیقی نگاه بیندازیم، متوجه میشویم كه بسیاری از سازها در فرهنگ ما جایگاه خود را به مرور پیدا كردند لذا در عرصهی موسیقی سنتی نمیتوان ادعا داشت كه موسیقی فعلی همان چیزی است كه از ابتدا بوده است، اما برای اینكه سازی همچون تار را به جهان معرفی كنیم باید در ملودیها و تكنیكهایمان نیز تجدید نظر حاصل كنیم كه من در آلبوم «شوخی» با همراهی ساز پیانو این كار را صورت دادم.
او معتقد است: در این مجموعه قطعاتی با سلیقههای مختلف در كنار هم جای داده شده تا افراد با روحیههای مختلف آن را گوش دهند. اما در نهایت در این مجموعه تلاشم بر این بود تا ماهیت تار را نشان دهم.
خازنی اضافه كرد: از آنجا كه این آلبوم اولین ماحصل جدی فعالیتهایم محسوب میشد، ترجیح دادم تا خودم را به عنوان یك نوازندهی تلفیقی و نه سنتی معرفی كنم. به همین دلیل هم عنوان «شوخی» را برای این اثر برگزیدم تا فاصلهی این اثر را با اجتماع تارنوازان نشان دهم.
پیمان خازنی تلاش دارد تا پایان آذرماه امسال قطعاتی از آلبوم «شوخی» را در فرهنگسرای هنر اجرا كند و بعد از آن نیز قصد دارد در جشنوارهی موسیقی فجر امسال با گروه «باشا» و با صدای علی رستمیان قطعات سنتی را به اجرا درآورد .
این هنرمند همچنین تا پایان سال جاری دو آلبوم موسیقی با كلام را با صدای محسن شاهرودی و دیگری با صدای علی رستمیان منتشر میكند.
منبع:
ایسنا
تاریخ انتشار : دوشنبه 22 تیر 1388 - 00:00
افزودن یک دیدگاه جدید