نظری که شما قصد پاسخ دادن به آن را دارید وجود ندارد.
گزارش «موسیقی ما» از تمرین پژمان حدادی و پویا سرایی برای کنسرت پیش رو؛
چون سنگ چون آتش
موسیقی ما - كنسرت بداههنوازی «چون سنگ چو آتش» ساعت 20:30 شبهای 4 و 5 بهمنماه توسط پژمان حدادي و پويا سرايي (دونوازي سنتور و سازهاي كوبهاي) در تالار رودکی روی صحنه میرود. خبرنگار و عکاس موسیقی ما برای انعکاس جلسه تمرینی این دو هنرمند در آموزشگاه «ساز خورشید» حاضر شدند که گزارش این جاسه را در ادامه میخوانید.
یک بعد از ظهر سرد زمستانی در خیابان کلاهدوز دو تن از نوازندگان نامآشنای موسیقی ایرانی در حال یک تمرین خودمانی و دیدنی هستند. وارد اتاق تمرین که میشوی، پویا سرایی و پژمان حدادی را گرم تمرین میبینی. دارند در مورد بخش بعدی کار صحبت میکنند. بخشی از کنسرت شنبه و یکشنبه به اجرای ساختههایی از «سرایی» اختصاص دارد و دو نوازنده در حال کار کردن بر روی آن قسمتها هستند. حدادی بعد از پشت سر گذاشتن یک تور موفق به همراه گروه «دستان»، شب گذشته به ایران آمده اما با شوق و شوری مثالزدنی گرم تمرین است.
در ابتدا «سرایی» بخش مورد نظر را با سنتور اجرا میکند و در دور بعدی حدادی هم با سازهای کوبهای همراهیاش میکند. جملهپردازیها یکی پس از دیگری به گوش میرسند. همهچیز به تدریج شکل میگیرد و این حکایت از همراهی و درک متقابل دو نوازنده از کار هم دارد. در بخشی از کار نواختن را متوقف میکنند. سرایی میگوید: «به دنبال این بودم که بگویم به نقطهای که میخواستهایم رسیدهایم، اما نشد.»
دوباره کار را پیگیری میکنند. حدادی از سرایی میخواهد بار دیگر بخش قبلی را از سر بگیرند و از نو بنوازند. کمی که میگذرد، هر دو به نقطه مورد نظرشان رسیدهاند و به سراغ تمرین سایر بخشها میروند. در یکی از بخشها پایانبندی کار، با نوعی خرق عادت زیبا همراه است. هر بار که بخشی از فضای ذهنی نوازندهها تکرار میشود، کار بهتر از آب در میآید.
بخشی از کار دارای ریتم است و سریع. بنابراین برای ارائه بهتر کار در ابتدا با ریتمی آرامتر کار را اجرا میکنند و بعد از تعیین کردن نقاطی که بناست کوبهای وارد شود، با سرعت واقعی آن را مینوازند. در بخشهای مختلف با رسیدن به بیانی هماهنگ بین کوبهای و سنتور، لبخند رضایت در چهره هر دو هنرمند مشهود است.
بخشی از کار را که سرایی نوشته، دارای هیچ نقطه تقارنی نیست. این موضوع باعث غیرقابل پیشبینی بودن موسیقی میشود و لبخند را به چهره حدادی میآورد. بخشی از کار با سولوی سنتور و بخشی دیگر با سولوی کوبهای همراه است. آنها حسابی برای اجرایشان وقت میگذارند. البته فقط با یک جلسه تمرین مشترک.
آنها شنبه و یکشنبه 4 و 5 بهمنماه در تالار رودکی روی صحنه خواهند رفت.
یک بعد از ظهر سرد زمستانی در خیابان کلاهدوز دو تن از نوازندگان نامآشنای موسیقی ایرانی در حال یک تمرین خودمانی و دیدنی هستند. وارد اتاق تمرین که میشوی، پویا سرایی و پژمان حدادی را گرم تمرین میبینی. دارند در مورد بخش بعدی کار صحبت میکنند. بخشی از کنسرت شنبه و یکشنبه به اجرای ساختههایی از «سرایی» اختصاص دارد و دو نوازنده در حال کار کردن بر روی آن قسمتها هستند. حدادی بعد از پشت سر گذاشتن یک تور موفق به همراه گروه «دستان»، شب گذشته به ایران آمده اما با شوق و شوری مثالزدنی گرم تمرین است.
در ابتدا «سرایی» بخش مورد نظر را با سنتور اجرا میکند و در دور بعدی حدادی هم با سازهای کوبهای همراهیاش میکند. جملهپردازیها یکی پس از دیگری به گوش میرسند. همهچیز به تدریج شکل میگیرد و این حکایت از همراهی و درک متقابل دو نوازنده از کار هم دارد. در بخشی از کار نواختن را متوقف میکنند. سرایی میگوید: «به دنبال این بودم که بگویم به نقطهای که میخواستهایم رسیدهایم، اما نشد.»
دوباره کار را پیگیری میکنند. حدادی از سرایی میخواهد بار دیگر بخش قبلی را از سر بگیرند و از نو بنوازند. کمی که میگذرد، هر دو به نقطه مورد نظرشان رسیدهاند و به سراغ تمرین سایر بخشها میروند. در یکی از بخشها پایانبندی کار، با نوعی خرق عادت زیبا همراه است. هر بار که بخشی از فضای ذهنی نوازندهها تکرار میشود، کار بهتر از آب در میآید.
بخشی از کار دارای ریتم است و سریع. بنابراین برای ارائه بهتر کار در ابتدا با ریتمی آرامتر کار را اجرا میکنند و بعد از تعیین کردن نقاطی که بناست کوبهای وارد شود، با سرعت واقعی آن را مینوازند. در بخشهای مختلف با رسیدن به بیانی هماهنگ بین کوبهای و سنتور، لبخند رضایت در چهره هر دو هنرمند مشهود است.
بخشی از کار را که سرایی نوشته، دارای هیچ نقطه تقارنی نیست. این موضوع باعث غیرقابل پیشبینی بودن موسیقی میشود و لبخند را به چهره حدادی میآورد. بخشی از کار با سولوی سنتور و بخشی دیگر با سولوی کوبهای همراه است. آنها حسابی برای اجرایشان وقت میگذارند. البته فقط با یک جلسه تمرین مشترک.
آنها شنبه و یکشنبه 4 و 5 بهمنماه در تالار رودکی روی صحنه خواهند رفت.
منبع:
موسیقی ما
تاریخ انتشار : جمعه 3 بهمن 1393 - 11:27
دیدگاهها
thanks
افزودن یک دیدگاه جدید