موسیقی ما – آلبوم «تا بی تو پژمردن» با صدای «امید حسنی» اردیبهشت امسال منتشر شد. آهنگسازی و تنظیم تمامی قطعات این مجموعه توسط «مجید سراج» انجام شد و قطعات آن در ژانر پاپ – کلاسیک قرار می گرفتند. در بخش ترانه ها و نوازندگی این آلبوم هم جمعی از چهره های سرشناس موسیقی حضور داشتند. «بابک صحرایی» در گفتگو با سایت «موسیقی ما» به بیان نظرات خود درباره این آلبوم و سبک موسیقی خواننده آن پرداخت. این ترانه سرای با سابقه همچنین پیش بینی خود درباره آینده کاری امید حسنی را هم مطرح کرد:
 

• *برای ما از کلیت آلبوم «تا بی تو پژمردن» بگویید و به نظر شما چگونه آلبومی است؟

از ابتدا قرار نبود این آلبوم، پرفروش و مبتنی بر قواعد بازار موسیقی باشد. از همان ابتدا قصد و نیت برای تولید آلبومی بود که از جهت ترانه نگاه جدی داشته باشد و موسیقی هم فاخر و ارکسترال باشد. خود خواننده هم دغدغه های ورای بازار موسیقی را در ذهن داشت. البته من ابتدا از طریق آهنگساز این مجموعه دعوت به همکاری شدم. «مجید سراج» را پیش از این می شناختم و با موسیقی او آشنایی داشتم. نکته قابل ارزش برای من این بود که خواننده آلبوم با وجود سن کم، نگاه خیلی جدی و حرفه ای به مقوله ترانه و موسیقی و خوانندگی داشت. امروز که آلبوم را پس از انتشار می شنوم به شخصه از حضور در آن راضی ام. آلبوم با ارزش و شریفی است که قطعا طول می کشد تا مخاطب امروز موسیقی به صورت کامل آن را بشناسد. کلا این فرم از موسیقی که مبتنی بر ارکستراسیونی بر اساس سازهای زنده و متمایل به موسیقی کلاسیک است در طول زمان کهنه نمی شود. آرزو می کنم این آلبوم سرنوشت خوبی پیدا کند تا خواننده اش بتواند مسیری که شروع کرده است را ادامه دهد. تهیه چنین آلبوم هایی هزینه های زیادی خواهد داشت که شامل هزینه مالی، زمانی و روحی است. طبیعتا اگر حمایت مناسبی از این قبیل خواننده ها صورت نگیرد قادر به ادامه مسیر نیستند. یا باید موسیقی را رها کنند یا باید به قواعد بازار تن بدهند. البته تمام قواعد بازار بد نیستند و یک سری قواعد درست هم در بازار موسیقی داریم. من به آن بخشی اشاره می کنم که باعث می شود خواننده از جهان خودش جدا شود و به سمت کارهایی برود که فقط می خواند تا بازار را جذب کند. می دانم که امید حسنی بدون هیچ پشتوانه ای و با تکیه بر داشته های فکری، روحی و مالی خودش این آلبوم را پیش برده است. آرزو می کنم که بتواند حضور خوبی در ادامه این مسیر داشته باشد.
 

• *اگر امید حسنی قصد تولید آلبومی الکترونیک در چهارچوب قواعد بازار و بدون نگاه خاص به ترانه و موسیقی را داشت، باز هم همکاری با او را قبول می کردید؟

من معتقد نیستم که اگر موسیقی ارکسترال باشد از موسیقی های دیگر بهتر است. هر نوع موسیقی اگر خوب باشد با ارزش است. در زمینه موسیقی الکترونیک هم آثار زیبا و به جایی را در این سالها شاهد بوده ایم. خود من در همین حوزه با خوانندگان و آهنگسازان زیادی همکاری کرده ام. در همکاری با یک خواننده، صدا و جهان بینی و درک او از موسیقی و ترانه برایم مهم است. خواننده در قدم اول باید صدایی داشته باشد که بتواند موسیقی را به شکل درستی اجرا کند. من نمی گویم که حتما باید دارای گستره صدایی ویژه ای باشد. هر خواننده با هر صدایی اگر در جای صدای خود بخواند و اصول خواندن را بلد باشد، صدایش برای مردم دلنشین خواهد بود. سپس باید ببینم که این خواننده تفکر درستی دارد یا نه. اندیشه و جهان درستی را برای خودش طراحی کرده است یا نه. امید این خصوصیات را داشت و همکاری ما شکل گرفت. او با همین اندیشه اگر قصد تولید آلبومی الکترونیک و نزدیک به مدهای بازار موسیقی را داشت، باز هم با او همکاری می کردم.
 

• *امید حسنی سن زیادی ندارد ولی در قسمت ترانه و موسیقی موضوعاتی را انتخاب کرده است که گروه خاصی از مخاطبان، که اغلب در رنج سنی تین ایج نیستند، را به سمت خود جذب می کند. فکر می کنید او در این بخش موفق بوده است؟

زبان و فرم ترانه های این آلبوم به اصلاح رایج شده، فاخر است و همانطور که خودتان هم می دانید مطابق خواسته امید حسنی بود. به شخصه اگر از اجرای ترانه هایم راضی نبودم به هیچ وجه اجازه انتشارشان را نمی دادم. از بین ترانه هایی که در این مجموعه دادم ترانه «کابوس پرواز» را روی ملودی مجید سراج نوشتم. آن زمان که در حال اتود زدن بودم، دیدم که سلیقه امید به سمت کلامی فاخر و مبتنی بر مفاهیم عمیق و جدی است که برای من هم خوشحال کننده بود زیرا همیشه سعی کرده ام در این بخش از موسیقی حضور فعالی داشته باشم. اما اینکه امید در انتخاب ها و نحوه بهره گیری از آنها و اجرا تا چه حد توانسته موفق باشد را مخاطب تعیین می کند. من به عنوان یکی از عوامل آلبوم نمی توانم در مورد میزان موفقیت او نظر بدهم. فقط می توانم بگویم که از اجرای ترانه هایم راضی هستم.
 

• *یکی از انتقادات مخاطبان نسبت به آلبوم تا بی تو پژمردن این است که سبک موسیقی و نوع خواندن امید حسنی شبیه به «حمید حامی» است. شما در این زمینه چه نظری دارید؟

بله صدای امید به حامی نزدیک است که این اتفاق را در ذاتش اتفاق بری نمی دانم. در تمام شاخه های هنر وقتی که شما در ابتدای مسیر قرار دارید به صورت ناخودآگاه تحت تأثیر پیشینیان خود هستید ولی نکته مهم این است که بتوانید در طول مسیر، از این تحت تاثیربودن به جهان اختصاصی خود برسید. خوانندگان خوب زیادی را سراغ داریم که در ابتدای راه تحت تاثیر خواننده های قبل از خود بوده اند. اما در ادامه آن شاخصه برطرف شده است و به صدای اختصاصی خود رسیده اند. در مورد امید هم چنین پیش بینی ای دارم. من هم موافق هستم که صدای او به حامی نزدیک است اما این نکته را در نظر داشته باشید که نزدیک بودن صدای خواننده ای به حامی کار خیلی سختی است. اگر کسی بتواند مثل حامی بخواند خواننده خیلی خوبی است. حامی از گستره صدایی و تکنیک استثنایی و بی نظیری در خوانندگی برخوردار است و آرزوی قلبی من این است که امید بتواند در مسیر حامی حرکت کند. زیرا مسیر حامی بسیار سخت و دور از دسترس است و در طول سالهای شاید یک یا دو خواننده بیشتر نتوانند در مسیر او قدم بگذارند. در مورد امید حسنی معتقدم که خواننده خوب و آینده داری است و حرف های بسیاری برای گفتن دارد.
 

• *حقیقت بازار موسیقی ایران این است که از آثار خوانندگانی شبیه به امید حسنی کمترین حمایت ممکن صورت می گیرد. خیلی ها هم تمایلی ندارند که سرمایه گذاری و پشتیبانی از این سبک موسیقی داشته باشند. با توجه به این شرایط ارزیابی شما از آینده کاری این خواننده چیست؟

اینکه شرکت ها و تهیه کننده ها روی چنین آلبوم هایی سرمایه گذاری نمی کنند یک بحث است و آینده امید هم بحث دیگری است. تهیه کننده و شرکت موسیقی حق دارد به سمت آلبوم هایی برود که فکر می کند از جهت اقتصادی بازده بیشتری دارد. شاید اگر هرکدام از ما بخواهیم ریالی از داشته خودمان را در موسیقی هزینه کنیم، همین دغدغه ها را خواهیم داشت. وقتی خواننده ای در این سبک مسیر خود را درست طی کند اتفاقا شرکت ها هم به سراغش خواهند آمد و هزینه های گزافی هم برایش خرج خواهند کرد. چرا که موسیقی جدی هم در بخش حرفه ای اش همیشه مورد علاقه و استقبال ویژه مردم قرار داشته است. به عنوان مثال آلبوم جدید حامی دو هفته پس از انتشار به چاپ دوم رسید. بحث بعدی درباره خود امید است که امیدوارم با برنامه ریزی های مناسب این مسیر را ادامه دهد. چون خود امید را پسر باهوش و با پشت کاری شناخته ام و فکر می کنم که اتفاقات خوبی در موسیقی برایش رخ خواهد داد. اگر خسته نشود و از پا ننشیند.