اول از همه تشکر میکنم از بهمن بابازاده به خاطر این مطلب ...
به نظرم این موضوع خیلی خیلی مهمه و ده ها پست و مطلب رو میشه دربارش توی همین سایت نوشت .
ترانه های سطحی ، ملودی های به شدت دلی! و تنظیم کننده های انگشت شمار و به شدت کامپیوتری! از یک طرف و صداهای به نسبت ضعیف تر نسبت به دهه پیش جریان موسیقی پاپ ما رو وارد یک فضای جدیدی کرده .
با جرات میگم خواننده هایی که یک زمانی زیر زمینی بودن و در حال حاضر جزو سردمداران موزیک پاپ محسوب میشن نسبت به این عزیزانی که نام بردید سطح موسیقایی پایین تری دارند از همه نظر .
شما اگر رزومه کاری این خواننده ها رو ببینید متوجه میشید که اکثر کارهاشون رو خودشون انجام میدن یا با دوستشون توی استودیوی خودشون !
ولی قبلا اینگونه نبود . آهنگسازان و تنظیم کنندگان به شدت با سوادتری خواننده ها رو همراهی میکردن به همین دلیل هم هست که آهنگ های اون زمان خیلی ماندگار تره نسبت به آهنگهای سطحی الان .
ولی .......
همه چیز برعکسه !
از این ها خیلی بیشتر استقبال میشه .
یکی از مهمترین دلایلش به نظر من افت سطح سلیقه و کاهش متوسط سنی مخاطبین موسیقی پاپ هست .
البته دلایل متعددی داره که در مطلب هم اشاره شده .
مطمئن هستم دوره این سردمداران نیز زودتر از خوانندگان دهه پیش به سر میاد چون لااقل اونها همه چیزشون استاندارد بود و سر جاش بود و حتی ممکنه دوباره کارشون بگیره چون ریشه اشون خیلی قوی تره .
انصافا خوانندگان دهه قبل دلنشین تر بودند !
راستی علیرضا عصار پس چی ؟؟؟
با تشکر .