تحلیل خوبی بود اما مطلب جالبی رو انتخاب نکردید برای تحلیل یا شاید انتخاب گزینه هاتون مشکل داشت. کسایی که آلبومشون چند وقت پیش منتشر شده مثل امیر کریمی، مجتبی کبیری و امیر تاجیک یا قرار بوده منتشر بشه اما به تاخیر افتاده مثل قاسم افشار یا قرار هستش که منتشر بشه گزینه های مناسبی برای این تحلیل نبودن. اینکه آلبوم های این هنرمندا منتشر شده اما موفق نبوده نمیتونه دلیلی برای انتخاب کردنشون برای این تحلیل باشه و باید به دلائل دیگه ای توجه کرد. شاید اگه میخواستید 1 خرده اغراق تحلیل رو بیشتر کنید نیما مسیحا رو هم وارد این گزینه هاتون میکردید. چون هم کم کاره و هم آلبومش با تاخیر منتشر میشه و با بیش از 30 سال سن و داشتن توانایی فوق العاده ی خوانندگی فقط 2 آلبوم منتشر کرده. در مورد خشایار اعتمادی هم خدا رو شکر که واقع بینانه تحلیل کردید و واقعا مطلبی که چند وقت پیش در مورد ایشون گفته شده که کم کارن اونم دقیقا چند وقت بعد از انتشار آلبوم جدیدشون واقعا بحث غیر منطقی و بی پایه ای بود که صدای ایشون رو هم در آورده بود حتی.
در مورد نکته ی پایانی این تحلیل هم واقعا مشخص نیست که نظر قطعی تحلیلگرتون چیه. چون در مورد همه چیز حرف زده. هم انتقاد کرده هم تشویق. هم کوبونده و هم تائید کرده و شاید عقبه ی خوب این خوانندگان و توانایی بالاشون مانع شده تا ایشون بتونن رک و صریح بگن که این هنرمندان هم راهی به جز همرنگ شدن با فضای حاضر موسیقی کشور رو نداشتن و ندارن در صورتی که دلیل اینکه افرادی مثل مانی رهنما، حامی و نیما مسیحا به عنوان خواننده های توانا ازشون نام برده میشه میون اهالی موسیقی همین یک رنگ موندن و ادامه ی سبک قدیمی خودشون هستش و اگر هم توی کارهاشون رنگ و بوی مدرن شدن دیده میشه امری بدیهی هستش چون دلیلی نداره که کار 40 سال پیش رو هنوز هم بدون هیچ تغییری بخوایم بشنویم.