نظری که شما قصد پاسخ دادن به آن را دارید وجود ندارد.
نقدی بر آلبوم «یکی هست»
آلبومی پر از ملودیهای غیرایرانی
آلبوم پاپ «یکی هست» با صدای مرتضی پاشایی حاوی قطعاتی است از ساختههای خود خواننده با ترانههایی از علی بحرینی و مهرزاد امیرخانی که دارای ۱۲ قطعه است.
آهنگساز تمامی قطعات این آلبوم مرتضی پاشایی است به جز قطعه «عشق یعنی این» که میلاد ترابی آن را ساخته و تنظیم کرده است.
از آنجایی که این خواننده پیش از حضور در بازار موسیقی ایران به صورت غیر مجاز با مخاطبان خود ارتباط تنگاتنگ بر قرار کرده بود و دوستداران او شناخت کافی از او و آهنگها، صدا و موسیقیاش داشتند، پیش بینی اینکه آلبوم او با موفقیت روبرو شود، کار چندان سخت و پیچیدهای نبود. بخصوص با حزن و اندوهی که در صدای او هست، احتمال این میرفت که از آلبوم «یکی هست» او استقبال خوبی به عمل آید.
با شروع آلبوم و با قطعه «یکی بود، یکی نبود» میتوان کمی فضای ذهنی این خواننده را شناخت. این قطعه هر چند فضایی الکترونیک دارد ولی ذهنیتی که ایجاد میکند، فضایی احساسی و عاطفی میسازد که کلیت و موضوعیت ترانه را تحت الشعاع قرار میدهد.
موضوع ترانه، تلخ و اندوهناک است اما ملودی انتخاب شده از ریتم شتابزدهای برخوردار است. در طول قطعه، گاها به ملودی ترکی و عربی برخورد میکنیم که فضا و حس و حال ایرانی قطعه را درگیر میکند. اما این پایان قصه «یکی بود، یکی نبود» نیست. چرا که در اجرای ترانه نیز خواننده در جایی کلمات را به درستی ادا نکرده است و گوش مخاطب از درک آن عاجز میماند. با یک بار گوش دادن به این قطعه متوجه این منظور خواهید شد.
قطعه دوم با گیتار آغاز میشود و دلنشینی خاصی را با خود همراه دارد شاید بیشتر ملودی آن شبیه ملودی یک قطعه نظامی در ابتدا باشد ولی خط ملودی خواننده جدا از خط ملودی قطعه است و همین موجب شده تا چنین چیزی به نظر نیاید. «باید کاری کنی» عنوان این قطعه است که در پس زمینه آن اجرای یک ملودی یکنواخت با یک ریتم یکنواخت به گوش میرسد. استکاتو خوانیهای خواننده هنگام اجرای برخی از قطعات به نوعی در تاکید عبارات اجرا شده تاثیرگذار است و شاید چنین چیزی کاملا هوشمندانه و هدفمند بوده باشد.
در قطعه سوم «بیا برگرد» که دارای ریتمی تندتر نسبت به قطعات قبلی است، و به صورت الکترونیک ضبط شده است، شاید حس و حال و فضای موسیقی با موضوع ترانه و شکل خوانش خواننده همخوانی بیشتری داشته باشد. اما خواننده در اجرا گاهی برای اجرای نتهای بالا صدای جیغ دار از خود به وجود میآورد که شاید به تنهایی ایراد محسوب شود اما در کنار موسیقی با ریتم تند این قطعه از همخوانی خوبی برخوردار است. فضاسازیهای شخصی خواننده که در آهنگسازی آن لحاظ شده است، با صدایی که اندوهبار است و قطعه را اجرا میکند، باعث به وجود آمدن قطعهای حسی شده است که سطح شنیداری خوبی را برای مخاطب رقم میزند.
پیانو شروع خوبی برای قطعهای است که ملودی غمگینی دارد ولی در این ملودی نیز رگههایی از موسیقی ترک شنیده میشود. خط ملودی ویلون زیبایی خاصی به این قطعه بخشیده است و از آنجایی که با خط ملودی خواننده یکی نیست، شنیدن آن خالی از لذت نیست. این قطعه را میتوان به عنوان یکی از قطعات خوب این آلبوم نام برد. چرا که علاوه بر ضبط آکوستیک، از حس و حال و فضای خوبی برخوردار است. این قطعه که «نبض احساس» نام دارد، یکی از دوقطعهای است که توسط میلاد ترابی تنظیم شده است و زیبایی آنجایی نمود بیشتری پیدا میکند که قطعه با نواختن پیانوی رضا تاجبخش به پایان میرسد.
قطعه «برو» قطعهای است که از گام بالایی برخوردار است و از آنجایی که جنس صدای مرتضی پاشایی از آن دست صداهایی است که ذاتا به خوانش نتهای بالا روی خوش نشان میدهد، در اجرای این قطعه توانایی قابل قبلوی از خود نشان داده است، اما نسبت به قطعه قبلی از حس و حال عمیقی برخوردار نیست. کاش پاشایی این قطعه را نیز آکوستیک ضبط میکرد تا شیرینی آن را چندین برابر کند. چرا که ملودی دلچسب و شیرینی دارد که با پرداختن بیشتر به آن، جذابتر و خواستنیتر میشد.
«به خدا» نیز قطعهای است که میتوان گفت اصلا ایرانی نیست. اینکه چرا پاشایی اصرار داشته تا از ملودیهای ایرانی فاصله بگیرد، خود سوالی است که باید به آن پاسخ داده شود. ملودی این قطعه ترکیبی از موسیقی ایرانی و ترک است که رگههای موسیقی عرب نیز خواسته یا ناخواسته در آن شنیده میشود. ترانه آن نیز به گونهای است که احساس میشود در ابیاتی از آن اشکال وزنی وجود دارد که خواننده آن را مانند مداحی اجرا میکند. اما موسیقی آن همچنان در ملودیهای ترک باقی مانده است.
لهجه ترکی ملودیهای مرتضی پاشایی تا جایی پیش میرود که اگر از او ملودی ایرانی شنیده شود باید تعجب کرد و گاهی اساسا اعصاب مخاطب را به بازی میگیرد.
قطعه «به خدا» نیز با همین ذهنیت ساخته شده است و اساس آن بر پایه موسیقی ترک است. یک جور بینظمی و بیحوصلگی در کلیت این قطعه دیده میشود که حوصله مخاطب را نیز سر میبرد. این قطعه سردرگم است و معلوم نیست از چه ریتمی تبعیت میکند. ساختار این قطعه یکنواختی دیگر قطعات را با خود دارد و تنها حسن آن صدای خواننده است که در لابلای این بینظمی گم نشده است.
پاشایی در اجرای «عشق یعنی این» با ذهنیت دیگری وارد عمل شده است. «عشق یعنی این» از نوآوریهای منحصر به مرتضی پاشایی برخوردار بوده و خاصی منحصری دارد. شیوه اجرایی خواننده و فراز و فرودهای صدای او بر کل جزییات قطعه اولویت دارد. اما از انجایی که شلوغی و درهمی بیش از حدی دارد، گوش دادن به آن نیازمند شرایط و موقعیت خاصی است.
پاشایی در اجرای «دیدی» به نوعی از آنچه پیش از این اجرا کرده جا نمانده است حتی ملودی این قطعه نیز از یکنواختی دیگر قطعات برخوردار است. تنها در جایی که فضا شکسته میشود و ملودی تغییر میکند، فضایی ایجاد میشود که درمان ابتدا در لا به لای تم غیر ایرانی گم میشود مانند قطعه «یکی هست» که یکنواخت است و تنها صدای خواننده است که تغییرات آن را به وجود میآورد.
کلیت آلبوم «یکی هست» تشکیل شده از ملودیها و تنظیمهای یکنواخت به جز قطعاتی که توسط میلاد ترابی تنظیم شده است. تمامی قطعات گویا بر پایه یک خط ملودی استوار هستند و فقط ترانههای آن تغییر کردهاند. حتی صدای خواننده نیز زیر و بمهای تکراری را به وفور استفاده کرده است. نازیباییهایی همچون ملودیهای ترک و عربی مزید بر علت شده تا آلبوم «یکی هست» نتواند آلبومی منحصر به فرد باشد و در این سر در گمی و شلوغی حرف برای گفتن داشته باشد. کاش پاشایی در ساخت آلبومهای بعدی دقت بیشتری کند و بتواند با موسیقی پاپ ایرانی ارتباط خوبی برقرار کند.
آهنگساز تمامی قطعات این آلبوم مرتضی پاشایی است به جز قطعه «عشق یعنی این» که میلاد ترابی آن را ساخته و تنظیم کرده است.
از آنجایی که این خواننده پیش از حضور در بازار موسیقی ایران به صورت غیر مجاز با مخاطبان خود ارتباط تنگاتنگ بر قرار کرده بود و دوستداران او شناخت کافی از او و آهنگها، صدا و موسیقیاش داشتند، پیش بینی اینکه آلبوم او با موفقیت روبرو شود، کار چندان سخت و پیچیدهای نبود. بخصوص با حزن و اندوهی که در صدای او هست، احتمال این میرفت که از آلبوم «یکی هست» او استقبال خوبی به عمل آید.
با شروع آلبوم و با قطعه «یکی بود، یکی نبود» میتوان کمی فضای ذهنی این خواننده را شناخت. این قطعه هر چند فضایی الکترونیک دارد ولی ذهنیتی که ایجاد میکند، فضایی احساسی و عاطفی میسازد که کلیت و موضوعیت ترانه را تحت الشعاع قرار میدهد.
موضوع ترانه، تلخ و اندوهناک است اما ملودی انتخاب شده از ریتم شتابزدهای برخوردار است. در طول قطعه، گاها به ملودی ترکی و عربی برخورد میکنیم که فضا و حس و حال ایرانی قطعه را درگیر میکند. اما این پایان قصه «یکی بود، یکی نبود» نیست. چرا که در اجرای ترانه نیز خواننده در جایی کلمات را به درستی ادا نکرده است و گوش مخاطب از درک آن عاجز میماند. با یک بار گوش دادن به این قطعه متوجه این منظور خواهید شد.
قطعه دوم با گیتار آغاز میشود و دلنشینی خاصی را با خود همراه دارد شاید بیشتر ملودی آن شبیه ملودی یک قطعه نظامی در ابتدا باشد ولی خط ملودی خواننده جدا از خط ملودی قطعه است و همین موجب شده تا چنین چیزی به نظر نیاید. «باید کاری کنی» عنوان این قطعه است که در پس زمینه آن اجرای یک ملودی یکنواخت با یک ریتم یکنواخت به گوش میرسد. استکاتو خوانیهای خواننده هنگام اجرای برخی از قطعات به نوعی در تاکید عبارات اجرا شده تاثیرگذار است و شاید چنین چیزی کاملا هوشمندانه و هدفمند بوده باشد.
در قطعه سوم «بیا برگرد» که دارای ریتمی تندتر نسبت به قطعات قبلی است، و به صورت الکترونیک ضبط شده است، شاید حس و حال و فضای موسیقی با موضوع ترانه و شکل خوانش خواننده همخوانی بیشتری داشته باشد. اما خواننده در اجرا گاهی برای اجرای نتهای بالا صدای جیغ دار از خود به وجود میآورد که شاید به تنهایی ایراد محسوب شود اما در کنار موسیقی با ریتم تند این قطعه از همخوانی خوبی برخوردار است. فضاسازیهای شخصی خواننده که در آهنگسازی آن لحاظ شده است، با صدایی که اندوهبار است و قطعه را اجرا میکند، باعث به وجود آمدن قطعهای حسی شده است که سطح شنیداری خوبی را برای مخاطب رقم میزند.
پیانو شروع خوبی برای قطعهای است که ملودی غمگینی دارد ولی در این ملودی نیز رگههایی از موسیقی ترک شنیده میشود. خط ملودی ویلون زیبایی خاصی به این قطعه بخشیده است و از آنجایی که با خط ملودی خواننده یکی نیست، شنیدن آن خالی از لذت نیست. این قطعه را میتوان به عنوان یکی از قطعات خوب این آلبوم نام برد. چرا که علاوه بر ضبط آکوستیک، از حس و حال و فضای خوبی برخوردار است. این قطعه که «نبض احساس» نام دارد، یکی از دوقطعهای است که توسط میلاد ترابی تنظیم شده است و زیبایی آنجایی نمود بیشتری پیدا میکند که قطعه با نواختن پیانوی رضا تاجبخش به پایان میرسد.
قطعه «برو» قطعهای است که از گام بالایی برخوردار است و از آنجایی که جنس صدای مرتضی پاشایی از آن دست صداهایی است که ذاتا به خوانش نتهای بالا روی خوش نشان میدهد، در اجرای این قطعه توانایی قابل قبلوی از خود نشان داده است، اما نسبت به قطعه قبلی از حس و حال عمیقی برخوردار نیست. کاش پاشایی این قطعه را نیز آکوستیک ضبط میکرد تا شیرینی آن را چندین برابر کند. چرا که ملودی دلچسب و شیرینی دارد که با پرداختن بیشتر به آن، جذابتر و خواستنیتر میشد.
«به خدا» نیز قطعهای است که میتوان گفت اصلا ایرانی نیست. اینکه چرا پاشایی اصرار داشته تا از ملودیهای ایرانی فاصله بگیرد، خود سوالی است که باید به آن پاسخ داده شود. ملودی این قطعه ترکیبی از موسیقی ایرانی و ترک است که رگههای موسیقی عرب نیز خواسته یا ناخواسته در آن شنیده میشود. ترانه آن نیز به گونهای است که احساس میشود در ابیاتی از آن اشکال وزنی وجود دارد که خواننده آن را مانند مداحی اجرا میکند. اما موسیقی آن همچنان در ملودیهای ترک باقی مانده است.
لهجه ترکی ملودیهای مرتضی پاشایی تا جایی پیش میرود که اگر از او ملودی ایرانی شنیده شود باید تعجب کرد و گاهی اساسا اعصاب مخاطب را به بازی میگیرد.
قطعه «به خدا» نیز با همین ذهنیت ساخته شده است و اساس آن بر پایه موسیقی ترک است. یک جور بینظمی و بیحوصلگی در کلیت این قطعه دیده میشود که حوصله مخاطب را نیز سر میبرد. این قطعه سردرگم است و معلوم نیست از چه ریتمی تبعیت میکند. ساختار این قطعه یکنواختی دیگر قطعات را با خود دارد و تنها حسن آن صدای خواننده است که در لابلای این بینظمی گم نشده است.
پاشایی در اجرای «عشق یعنی این» با ذهنیت دیگری وارد عمل شده است. «عشق یعنی این» از نوآوریهای منحصر به مرتضی پاشایی برخوردار بوده و خاصی منحصری دارد. شیوه اجرایی خواننده و فراز و فرودهای صدای او بر کل جزییات قطعه اولویت دارد. اما از انجایی که شلوغی و درهمی بیش از حدی دارد، گوش دادن به آن نیازمند شرایط و موقعیت خاصی است.
پاشایی در اجرای «دیدی» به نوعی از آنچه پیش از این اجرا کرده جا نمانده است حتی ملودی این قطعه نیز از یکنواختی دیگر قطعات برخوردار است. تنها در جایی که فضا شکسته میشود و ملودی تغییر میکند، فضایی ایجاد میشود که درمان ابتدا در لا به لای تم غیر ایرانی گم میشود مانند قطعه «یکی هست» که یکنواخت است و تنها صدای خواننده است که تغییرات آن را به وجود میآورد.
کلیت آلبوم «یکی هست» تشکیل شده از ملودیها و تنظیمهای یکنواخت به جز قطعاتی که توسط میلاد ترابی تنظیم شده است. تمامی قطعات گویا بر پایه یک خط ملودی استوار هستند و فقط ترانههای آن تغییر کردهاند. حتی صدای خواننده نیز زیر و بمهای تکراری را به وفور استفاده کرده است. نازیباییهایی همچون ملودیهای ترک و عربی مزید بر علت شده تا آلبوم «یکی هست» نتواند آلبومی منحصر به فرد باشد و در این سر در گمی و شلوغی حرف برای گفتن داشته باشد. کاش پاشایی در ساخت آلبومهای بعدی دقت بیشتری کند و بتواند با موسیقی پاپ ایرانی ارتباط خوبی برقرار کند.
منبع:
اختصاصی سایت موسیقی ما
تاریخ انتشار : یکشنبه 12 آذر 1391 - 00:00
دیدگاهها
با سلام
این دلایلی که دوست ه منتقد ذکر کردند اتفاقا نشان از
منحصر به فرد بودن آلبوم است .
همونطور که بسیار از خوانندگان و هنرمندان بزرگ غربی از
ملودی های عربی و ترکی در کارهاشون استفاده کردند و خیلی
هم ماندگار شده .
به اعتقاد ه من ملودی ها و تنظیم ها به قدری خلاقیت و نوآوری
داره که در چند سال اخیر بی نظیره .
مرسی از زحمات مدیران محترم سایت
اگه ملودی های ترکی و عربی رو نازیبایی میدوننین دیگه هیچی
شما برین به قول خودتون تو پاپ ایرانی تون حال کنین...
بحث نا زیبا بودن ملودی های ترکی و عربی نیست بحث سر اینه که چرا از فضای موسیقی ایرانی استفاده نکرده که به نظر من این یه جور ابتکاره این خواننده واقعا یکی از بهترین خواننده های ایرانه و مردم به شدت از اون و اهنگاش استقبال میکنن.چه اشکالی داره اگه از موسیقی کشورهای دیگه م چیزی یاد بگیریم و استفاده کنیم.به نظر من خیلی قطعات دلنشینی تو البوم هست.
در کل مرسی که غیر مغرضانه نقد کردین ای کاش بقیه منتقد ها هم اینجوری بودن.
واقعا شما از موسیقی چیزی میفهمید ؟؟؟؟ آهنگ دوم با گیتار شروع میشه ؟؟؟
سرکار خانم سولماز فیروزی که کارشناس ارشد موسیقی هستید
لطفا اگر می خواهید آلبوم رو نقد کنید لطفا درست گوش بدید آلبوم
رو و نقد دقیق تری بنویسید
آیا قطعه دوم با گیتار شروع می شه ؟
اولاً ، نام سازی که قطعه دوم با اون شروع میشه " بوزوکی " ه
نه گیتار و چند اشتباه دیگه که تو نقد تون داشتید واقعاً جای تعجب
داره .
متاسفانه منتقدان ما همه شدند مثل آقای "فراستی " که تو
سینما هستند که فیلم رو ندیده می گن " درنیومده یا شخصیت
مقوایی یا از این مثال ها .
ثانیا ً این که هنر چاچوب یا معیار خاصی نداره البته هر کاری اسلوب
خودش رو داره ولی این که بگیم چون عربیه یا ترکی پس خوب
نیست . مخصوصاً موسیقی پاپ که محتواش از نامش مشخصه .
این مطلب رو بگم که ذات هنر از خلق چیز های جدیده
ترکیب موسیقی های مختلف و ساز های غربی و شرقی که
همیشه هم جواب داده .
" هنر یعنی خلق غیر منتظره ها نه تکرار مکررات "
منم با نظر کسری موافقم.
بی خودی ب چالش نکشین این فضا های خوب رو
ب نظر من بهترین آلبوم سال بود.شما ها نمی تونید ببینید ی خواننده مخاطبان زیادی داره.
مهم اینکه شنونده بپذیره آهنگو.
موموسیقی ما چرا اینقد با مرتضی پاشایی مغرضانه برخورد میکنید
چرا واسه ترانه های آلبوم یکی هست نظرسنجی ترانه نمیذارید ،واقعا چرا؟
چرا اینطوری با مرتضی پاشایی همه ی سوالاتتون جوریه کخ میخواین اون رو به چالش بکشبد؟
خواهشا به نظرات کاربران احترام بگذارید خواهشا
ناصر رایا
آهنگ 2 با صدای ساز بوزوکی شروع میشه نه گیتار !
آهنگ باید کاری کنی با صدای ساز بوزوکی شروع میشه نه گیتار !
من یکی از طرفداری محسن یگانه ام ولی واقعا باید بگم البوم پاشایی هم خیلی زیبا بود . از 6-7 تا اهنگش واقعا لذت بردم به خصوص ترکهای یکی بود یکی نبود ، خاطره ها و نبض عشق که فوق العاده بودن .تورو خدا انقدر نقدای صدا درار نزارین. اصلا چه گیری دادین به نقد خواننده ها و البوماشون. حد اقل یه نقد بدون قرض بکنین خوب. همیشه طرف نقد کننده انگار با خواننده بد بخت پدر کشتگی داره. نقد خیلی آسونه اما عمل خیلی سخته. بهتره به جای نقد کمک کنیم به پیشرفت.
با سهیل موافقم شما فقط بلدین تو نقداتون از خواننده ایراد الکی بگیرین!
به نظر من که آلبوم یکی هست از همه لحاظ فوق العاده بود.
خوب اصلا اون نوازنده بلدد نبوده خوب بوزوکی بزنه که مث گیتار زده . اصلا معلوم نیست خوب !
مگه هرکی سه تار زده باشه باید بیاد گیتار و بوزوکی هم بزنه تازه من تصور کردم صدای سه تاره
تو کشور ما هرکسی به خودش اجازه میده هر سازی رو بزنه !
سلام متاسف برای شما قطعه 2 که خیلی از دوستان ذکر کردن
با ساز بوزوکی میباشد نه گیتار
قطعه 1 به درستی میکس و مسترینگ شده صدای خواننده هم بدرستی شنیده میشه احتمالا خروجی صدایی که به این قطعه گوش دادید مشکل داره
نقد درستی نبود یعنی کلی نبود این فقط نظر شما بود
نه یک نقد کلی
این آلبوم زیبا بود و مهم نیست که چه رتبه ای بدست بیاره مهم اینه که
زیبا بود
بهنام حکیم یکی از بهترین نوازندگان است همه جا هر کسی به خودش اجازه میده هر سازی رو بزنه نگید تو کشور ما
من نه با نویسنده آشنایی دارم و نه هیچ چیز دیگه .
فقط می خواستم بگم اگه نفر اول نمی نوشت این ساز اسمش "بوزوکی " ــه نه گیتار ، عمرا 2نفر بعدی تاکید نمی کردن :دی
چون خودم مسئول سایت هواداری یه باشگاه فوتبال خارجی هستم کاملا با جو کامنت ها آشنایی دارم ، کافیه یکی یه چیزی بپرونه تا بعدش همه حس کنن که عقل کلن !
کلا نقد منصفانه ای بود و برای مخاطب عام قابل قبول بود . این آلبوم بیشتر به درد خانومای خونه دار و راننده تاکسی ها می خوره چون که از نظر ترانه هیچ نکته بارزی به جز این که قابل تکرار زیر لب هست نداره . به جز دو ، سه تا تراک خوب موسیقیایی که بالا ذکر شد هم از نظر ملودی چندان قابل توجه نیست .
صدا هم که تکراری هست به شدت ...
البته با همه این ها از آلبوم های خوب سال هست مشخصا و شاید اگه آقایان خواجه امیری و یگانه آلبوم نمی دادن می تونست جزء سه آلبوم برتر سال باشه ...
"نازیباییهایی همچون ملودیهای ترک و عربی مزید بر علت شده تا آلبوم «یکی هست» نتواند آلبومی منحصر به فرد باشد و در این سر در گمی و شلوغی حرف برای گفتن داشته باشد. کاش پاشایی در ساخت آلبومهای بعدی دقت بیشتری کند و بتواند با موسیقی پاپ ایرانی ارتباط خوبی برقرار کند" این نظر شخصی شماست و به نظرم باید کمی بیشتردر مورد این جمله فکر کنید دوست عزیز!!!
نقد آنچنانی نبود اما بد هم نبود لازم نیست انقدر زود درموردش جبثه بگیریم مرتضی پاشایی صدای خوبی داره یه استایل خاصی هم در خواندن و ساختن ملودی داره که تقریبا داره یکی میشه یعنی تغییرات جزیی در ملودی ولی کلیت یکیه.
ملودی ها و نوع خوندن مرتضی قشنگ هسنم ولی اصرار زیادی در همین قشنگی هم ممکنه در آینده تکراری بشه حتما باید مرتضی به این نکته توجه کنه که تکراری نشه.
در کل به نظرم منم آلبوم خوب درومده خب مسلما هرکاری هم نقص هایی داره نمیشه گفت بدون نقص بود اما امیدوارم مرتضی در کارهای بعدیش بهتر این چیزی هست عمل کنه.
بسیار نقد خوبی بود.کل آلبوم آقای پاشایی رو میشه با همون تک آهنگ یکی هست عوض کرد.ترک 2 هم که انگار همون آهنگ سریال شیدایی بود که علی لهراسبی خونده بود.به طور کل ترانه ها و فضاسازی ها بشیار تکراری و خسته کننده بود.
چشمام درشت شد! گیتار! واقعا انقدر سخت بود فهمیدن سازش؟
واقعا که
اون از نذاشتن ترک های آلبوم برای رأی ، این از ایراد گرفتن بی مورد .
یکی از طرفدارای سایتتون رو از دست دادید .
خواهش میکنم اینقدر با مرتضی پاشایی بد نباشید سایت شما از همون اول یه جوری رفتار کرده که انگار ب این خواننده مشکلی داره اگه این آلبوم بهترین آلبوم سال نبود ولی بدون شک جز 3 آلبوم برتر بود من نقد این آلبوم رو تو وبلاگ شکوفه باران خوندم خیلی بهتر بود
اگر هم شما راست گفته باشید اصلام حرفتان ملاک بر این نیست که عقیده ی دیگران هم همین باشد.فعلن که ما بسیار هم از این آلبوم لذت میبریم.حالا فکر کردید ملودی های یکنواخت ایرانی خیلی قشنگه؟؟؟؟
اگه شما به کارهای این آلبوم می گین غربی پس به کارهای سیروان خسروی چی می گین...؟؟؟!!!
سیروان خسروی 70% تنظیماتش کاور کارهای هیت غربی است و اگه کسی باهوش باشه و چیزی از موسیقی سرش بشه خیلی راحت می فهمه که نوع و ضبط سازها با کار اصلی متمایز هست وگرنه فضاسازی ها و افکت ها و خروجی ها کپی برابر اصل همون کارهای غربی است...
فقط کافیه یک بار آلبوم های "مایلی سایروس" و "تیلور سوییفت" رو دقیق و بی غرض گوش بدین، اونوقت می فهمین که خیلی از کارهایی که از ایشون شنیدین براتون آشنا به نظر میاد...
(دوستان کاور کردن تنظیم رو می گم ، نه کاور کردن ملودی! لطفآ خیلی بین تفاوت های این دو موضوع دقت کنین)
میلاد ترابی 4 تا تنظیم داشته نه 2 تا قابل توجه منتقد گرامی
ممنون خانوم منتقد.به نظرم من البوم خوبی نیست چون خواننده اصلا دید موسیقیایی نداره و اصلا اهنگساز نیست.از لحاظ خوندم فقط میتونه دل نوجوانوی دل شکسته رو ببره.از لحاظ شعرم که .......
کاش که تایید بشه
خیلی برام جالبه که موسیقی میدونید و سیروان رو با ایشون مقایسه میکنید.اگه کار سیروان کاوره کاش همه کاور کن بودن
صدای خواننده خیلی فاجعه س و صد البته ترانه های البوم و تنظیم اقای ترابی هم خیلی نتونسته به این البوم کمک کنه
الگو برداری مناسب نشان از هوش این خواننده اس ،، نمیدونم چرا موزیک ما پاشایی رو می کوبه ، اقای پاشایی از نظر اهنگ و تنظیم در سطح مناسبی هستن
دوست عزیزی که گفتی خواننده دید ه موسیقایی نداره بدون شک داری با غرض ..این حرف و می زنی فقط کافیه یک بار به ملودی های این آلبوم و کارهای دیگر " مرتضی پاشایی " گوش کنی تا متوجه بشی که " جز معدود خواننده ها و آهنگ سازانی هست که حتی یه دونه از کاراش کاور نیست و از بسیاری از خواننده هایی که تو یه آلبومی که 10 تا آهنگ داره 6 تا کارشون کاوره یه سر و گردن بالاتره ...روز به روز داره به سیل طرفدارای " این پدیده موسیقی پاپ " اضافه میشه و شما هم نمی تونی جلوشو بگیری .... احتمالا نظرم تایید نشه ولی حرف دل رو باید زد
کاملا با نظر نیما موافقم
هر بوتیکی میرید ترانه های پاشایی رو گذاشتن ، ماشینا ، زنگ موبایلا و خیلی جاهای دیگه ترانه های پاشایی رو میشنوم . پاشایی واقعا طرفداراش زیادن .
شما که خودتون این جمله از پاشایی رو گذاشتید چند وقتای پیش : " مشهور شدن با محبوب شدن فرق دارد "
به نظر من این یک نقد کاملا اشتباه بود و نباید از تنوع توی موسیقی جلوگیری کنید .
این رو بدونید پاشایی خودش تنها نیست و یک عالمه طرفدار پشتشن .
سایت با کسانی که تازه کار هستن مشکل داره نمیدونم چرا
چرا نظرسنجی ترانه ها رو نزاشتین
چون بعضیا از ترانه خوششون نیومده؟
این البوم از بعضیا که ادعای زیادی داشتن و دارن بهتر بود
سلام
فکرکنم ترک دو سازش تار باشه نه گیتار!!!!!!!!!!!!!!!!!!
فکرکنم تاره نه گیتار یعنی مطمعنم
عزیزتاره نه گیتار
شما چرا!!!!!!!!!!!!
ســـــلام
اتفاقاً آلبـــوم فوق العاده بود....تمام قطعاتـ شنیدنی و دلنشین
هستن.و صدای مرتضی پاشــایی خیلی زیباست.
هیچ ایـرادی نمی شه ازش گرفــــت.
مرتضی هیچ ادعایی نداشت و خیلی هم زحمت کشید
نتیجشم دید....واقعا عاااااالی بود
ایـــــراد نگیرید دیگه ! :)
دراینکه حزن و اندوه تو صداش داره و صداش خوبه شکی نیست ولی بهتره متفاوت بخونه و از آهنگایی به سبک ایرانی استفاده کنه تا ارتباط بهتری بشه با آهنگاش برقرار کرد.
تحریراشم تغییر بده و یکنواخت نباشه بهتره
ایشالله جایگاه خودش رو پیدا کنه و موفق باشه
من واقعا متاسفم واسه منتقد عزیز که فهمیدم مثلا کارشناسی ارشد موسیقی هم دارن.میشه فهمید که کاملا مغرضانه انتقاد کردید.وگرنه آلبوم دیگه ای پیدا نمی شد که بتونید از توش عیب و ایراد بگیرید؟دیوار کوتاه تر از دیوار مرتضی پیدا نکردید؟واقعا که.تو جمع خودداری کنید حداقل.واینم بدونید که طرفدارای مرتضی هیچوقت در برابر نقد ناعادلانه ساکت نمی مونن.هرچند که عیبی تو آلبوم دیده نمیشه.وگرنه اینهمه طرفدار جمع نمیکدد.
هنوز آهنگ های استاد پاشایی تکراری نشده؛شما از قبل دارین پیشبینی میکنید که این خواننده دوستداشتنی صداش تکراری میشه,واقعن که .این اولین آلبوم استاد بود که خیلیا پسندیدنش,همونایی که میگن فقط 3و4تا از ترک هاشو دوست داشتن,اگه بقیه آلبوم هارو گوش داده باشن متوجه میشن که فقط یه ترک داره که ارزش گوش کردنو داره,پس الکی جانب داری از این نقد رو نکنید نخواین کسی که یه جور متفاوتی داره کار میکنه با این نقدای الکی کنار بکشه,بلکه حمایتش کنید تا هر چه زود تر پیشرفت کنه .
دیگه از این تابلو تر نمیشد انتقاد کرد. خیلی بد انتقاد کردین. حتی طرفدارای محسن یگانه هم از این آلبوم خوش شون میاد. اون وقت شما میگید مرتضی پاشایی پاپ فارسی رو فراموش کرده؟ دیگه از هرچی که انتقاد میکردین نباید از ترانه یکی هست انتقاد میکردین. آخه هر کسی عاشق این آهنگه. حتی طرفدارای خواننده های دیگه
کارای اقای پاشایی حرف نداره.مخصوصا آهنگ سازی ایشون.اهنگ هرشب.بی شک,یکی از بهترین اهنگ های اقای لهراسبی خواهد بود.البوم اقای محمد نجم.یکی از البوم های پر طرفدار هست.همش به خاطر اقای پاشایی هست.
زمانی گذشت و خوشبختانه نقد بی سر و ته نقاد و پیش داوری بی معنی اش همه غلط و نقش بر آب شد. فقط با این اظهار فضل های بیخردانه، بی جهت هنرمند با استعدادی که میرفت آینده خوبی برای موسیقی پاپ ایران رقم زند، دچاراسترس و انزایتی که عامل درجه یک ایجاد سرطان است داده است.
ایشان بهتر بود لوبیا نخود مغازه خواربار فروشی را نقد کنه و لااقل مخاطبان موسیقی مرتضی پاشایی را به نقد نکشه.
مخاطبان موسیقی پاشایی ازهر رده و دسته هستند: پیر، جوان، بچه، مرد، زن، تحصیلکرده، بیسواد، خارج نشین، داخل نشین، فقیر، پولدار، میدانید چرا ؟ چون عاشقانه هایش زبان مشترک تمام موجودات دنیاست . موضوعی که تا عالم است هرگز کهنه نمیشود. او زیبا میسازد و زیباتر میخواند. او برای ما میخواند و شما گوشهای خود را پنبه کنید.
متاسفانه در ذهن من نقد نویسنده با نظرات بعضی از کاربران مخلوط شد . و در نوشتار قبلیم آمد که عذر خواهی مکنم.
یکدستی کار یک آلبوم یک نکته بسیار مهم و مثبت است که هنرمند به خوبی از عهده آن بر آمده و نشانگر توانایی او و کاپی نبودن کارها و استایل و امضاء او محسوب میشود.
افزودن یک دیدگاه جدید