محمد گلریز: ما چهار نفر بودیم

خواننده‌ی انقلابی از ساخت «خجسته باد این پیروزی» گفت

«محمد گلریز» ـ خواننده‌ی سرودهای حماسی ـ در برنامه‌ی «شب موسیقی» از ساخت موسیقی «خجسته باد این پیروزی» تعریف کرد. متنِ این ترانه به قلم «حمید سبزواری» نوشته شده و آهنگسازی آن را «احمدعلی راغب» انجام داده و «مجتبی میرزاده» نیز تنظیمِ آن را انجام داده است.

«محمد گلریز» در «شب موسیقی» درباره‌ی این قطعه گفت: «آن روزها ما چهار نفر (احمدعلی راغب، شادروان مجتبی میرزاده، خودم و مرحوم محمد سبزواری) بودیم که سرودهای دفاع مقدسی را می‌ساختیم. از ساخت هر سرود خاطره خوبی دارم. تمام کارهایی که من خوانده‌ام برایم خیلی خاطره‌انگیز است و از آنها خاطره خوب دارم. یکی از کارهایی که خوانده‌ام و بسیار مورد توجه مردم قرار گرفت، اثر «خجسته باد این پیروزی» است. به یاد دارم که حدود یکی ـ دو ماه قبل از عملیات بیت‌المقدس که برای آزادی خرمشهر انجام شد، به ما سفارش دادند که یک پیروزی بزرگ در راه داریم و باید یک سرود حماسی با این مشخصات بخوانیم؛ ولی ما نمی‌دانستیم به چه منظور است.»

او ادامه داد: «ساخت اکثر سرودهای انقلابی با این تیم انجام می‌شد و آقای فریدون شهبازیان نیز همیشه ناظر ضبط بود و تقریبا تهیه‌کننده سرودها می‌شد. ما چنین تیمی بودیم و در هر صورت روزهایمان را می‌ساختیم. این سرود در یکی از گوشه‌های آواز بیات ترک به نام روح‌‍‌الارواح است که در آن ردیف و گوشه ساخته شد. خداوند مجتبی میرزاده را رحمت کند؛ چراکه تنظیم این سرود شاهکار موسیقی است. این را من نمی‌گویم، بلکه خیلی از اساتید و کسانی که این موسیقی را گوش داده‌اند و اهل فن موسیقی هستند می‌گویند.»

تاریخ انتشار : جمعه 5 مهر 1398 - 16:23

افزودن یک دیدگاه جدید

خراسانیات محمدرضا شجریان

چم ابوالحسن خوشرو

جالبوت محمدعلی ذاکری قشمی گروه جالبوت

شهر خاموش کیهان کلهر و کوارتت زهی بروکلین رایدر

موسیقی حماسی و آئینی مازندران ابوالحسن خوشرو

صبر کن... محمد معتمدی

خواستنی شهرام بزرگمهر

عهدی دوباره شهرام بزرگمهر

همصدای قلبم شهرام بزرگمهر

دیوونه خونه مجازی رضا یزدانی

ابر و بارون رامین مقیمی

بی نام محسن چاوشی

و عشق آمد سالار عقیلی

افسانه چشم هایت علیرضا قربانی، همایون شجریان

به من فرار کن محمدرضا علیمردانی

نیمه خالی البرز نبویان

فرشته زمینی حامد هاکان

نگار سالار عقیلی

Here We Go محمد مهدی کریمی

اینجا چراغی روشن است مرتضی یگانه راد گروه رادها

لیست کل آلبوم‌ها

نقد و بررسی

یادداشتی در خصوص انتشار آلبوم «شمس جان» اثر عماد توحیدی

رازآلود و سیال

[ سحر طاعتی - روزنامه نگار ]

آلبوم «شمس جان» بر بنیاد حکایت «پادشاه و کنیزک» از دفتر نخست مثنوی معنوی مولانا با موسیقی عماد توحیدی، در روزهای پایانی اسفند ماه گذشته توسط مرکز موسیقی حوزه هنری منتشر شد. در گذشته و در آلبوم‌های فراوانی اشعار مولانا محملی برای ساخت آثار موسیقایی متعدد بوده‌اند و آهنگسازان و خوانندگان بسیاری با اشعار دیوان شمس و مثنوی معنوی قطعاتی را اجرا و ضبط کرده‌اند، آنچه که به‌عنوان تفاوت رویکرد بهره‌گیری از شعر مولانا در «شمس جان قابل تشخیص و توجه است

ادامه

درباره پاسخ سیامک قلی‌زاده به یادداشت آرش نصیری در موسیقی ما درباره ساسی

عامه، عوام، عموم، عام و سعدی‌زدایی از ایران

[ ادیب وحدانی - روزنامه‌نگار و منتقد موسیقی ]

یادداشت اعتراضی سیامک قلی‌زاده در پاسخ به یادداشت آرش نصیری را خواندم. مجال گفتن حرف‌های زیادی درباره موضوع‌های مهمی در زندگی فرهنگی-موسیقایی ایرانی است. فکر نکنم لازم باشد متن آرش را بخوانم که الان مدتی‌ست نوشته‌هاش مبتلا به آفتِ بیش‌ازحدفکرشده و صیقل‌خورده‌بودن شده و آنچه که پژمان راهبر «روان بودن و صمیمی بودن بی‌نظیر آرش» می‌نامید، خیلی کم‌رنگ شده است...

ادامه

پاسخی به یادداشتی که «ساسی» را نماینده جامعه «موسیقی» ایران نمی‌داند

متاسفانه «ساسی» نماینده «جامعه» است

[ سیامک قلی‌زاده - روزنامه‌نگار ]

چند روز پیش آرش نصیری یادداشتی در رابطه با قطعه «دکتر» از ساسی نوشته بود که با چند بار خواندنش، نتوانستم از نوشتن پاسخ منصرف شوم. البته بازهم پیش از هر چیزی باید بگویم متاسفم که شاید با نوشتن این متن در نهایت باز برخی فکر کنند من قصد دفاع از ساسی را دارم، اما...

ادامه

یادداشتی از مهدی وجدانی

ضرورتِ «دیپلماسی فرهنگی»

[ مهدی وجدانی - آهنگ‌ساز و رهبر ارکستر ]

ریشه‌ی وجودی موسیقی در ایران، نشان از غنای فرهنگی‌ِ تمدنی دارد که پیوسته با هنر آمیخته بوده و در تجارت هنر نیز موفق؛ اما به نظر می‌رسد به مرور زمان هنر ایران در عرصه‌ی موسیقی محدودتر شده است و از این پنانسیلِ قدرتمند بهره‌ی کم‌تری برده است. اگر مولفه‌های فرهنگی را رکن چهارم در سیاست خارجی بدانیم، باید به این نکته توجه کنیم که چگونه یک فرهنگ چند هزار ساله توانایی آن را دارد که به وسیله‌ی هنر و موسیقی برای یک دیپلماسی قوی زمینه‌سازی کند.

ادامه

یادداشت «نادر مشایخی» به بهانه حاشیه‌های اخیر ارکستر سمفونیک

اگر کسی به من بگوید «مطرب» خوشحال می‌شوم

[ نادر مشایخی - آهنگ‌ساز و رهبر ارکستر ]

حالِ ارکستر سمفونیک تهران خوب نیست. این را لابد دیگر همه با توجه به اتفاقاتی که پیرامونِ ارکستر رخ می‌دهد، متوجه شده باشند؛ اما بیایید یک‌بار برای همیشه مشکلاتِ ارکستر سمفونیک تهران را به صورتِ ریشه‌‌ای ارزیابی کنیم و به این بسنده نکنیم که در آخرین اجرای ارکستر چه حواشی‌ای رخ داد یا اینکه حضورِ فلان رهبر ارکستر با چه مسایلی روبه‌رو شد. بیایید یک‌بار به این ماجرا نگاه کنیم که چرا این ارکستر هیچ‌گاه نتوانسته سطح خود را ارتقا دهد یا لااقل آرامشی بر آن حاکم باشد...

ادامه

کیهان کلهر, همایون شجریان, سیروان خسروی, پرواز همای

نگاهی به واکنش های کیهان کلهر، همایون شجریان، سیروان خسروی و پرواز همای درباره حوادث اخیر و تبعات آنها

ای کاش مشورتی مشورتی مشورتی در کار می‌بود

[ وحید لشکری - روزنامه‌نگار ]

در صنعت موسیقی دنیا، شهرت هر هنرمند یا گروه موسیقی قطعاً با همراهی چندین تیم در قالب اتاق فکرهای گوناگون است. از زمان شروع انتشار آثار یک هنرمند تیم‌ها و مدیرانی در کنارش قرار می‌گیرند که برای تمامی لحظات و رفتارها و اتفاقات آن هنرمند برنامه‌ریزی می‌کنند. در این روند برخی اعتقاد دارند مدیر هنری و تهیه‌کننده مهمترین نفرات هستند زیرا آنها تعیین‌کننده محتواهایی خواهند بود که از سوی موزیسین به گوش مخاطب می‌رسد. همین افراد کاراکتر هنری و ظاهری و شخصی هنرمند را با همراهی متخصصان حوزه استایل و گریم و گفتار و... طراحی و مدیریت می‌کنند...

ادامه

میراث دهلوی شاگردان خلف اویند

[ امیر بکان - آهنگساز ]

اخیراً در تحقیقی متوجه شدم که تعداد زیادی از آثار نوشته شده توسط آهنگسازان بنام موسیقی که به حق همگی را می‌توان استاد نامید، هیچ‌وقت اجرا نشده است! آثاری از پروفسور هرمز فرهت، استاد هوشنگ استوار، استاد حسین ناصحی، استاد ثمین باغچه بان، استاد پرویز محمود، استاد پروفسور تقی مسعودیه، استاد مرتضی حنانه و استاد فوزیه مجد و مرحوم استاد حسین دهلوی که در حسرت اجرای کامل اپرای «مانی و مانا» ماند و این اثر هیچ‌گاه به انجام نرسید...

ادامه

برای میلاد واروژان

«ساعت عزیمت تو میشه انتها نباشه»*

[ حسین عصاران ]

حالا دیگر شکی نیست که باید از جاودانگی‌ «واروژان» گفت و نوشت. از کتاب «واروژان» که چند جایی گفته‌ام و چند جایی نوشته‌ام و بعضی هم که به مهر و نقد آن را سنجیده‌اند؛ از این منظر ملال‌آور است تکرار مواردی که از ضرورت نوشتن این کتاب و سختیِ یافت و جمع‌آوری اطلاعات و صحت‌سنجی آنها و انتخاب روش تحقیق می‌گوید. هر آنچه که هست، حاصلش کتاب «واروژان» است...

ادامه

آرشیو