موسیقی ما - بزرگداشت عليرضا مشايخي ـ آهنگساز نوگراي ايران ـ با پخش قسمت چهارم سمفوني ايران در مركز هنرپژوهشي «نقش جهان» ـ روز گذشته 18 اسفند‌ماه ـ برگزار شد.عليرضا مشايخي دراين مراسم گفت:درباره‌ي رسالتي كه خود در زندگي براي خودم تعريف كرده‌ام صحبت‌ مي‌كنم و بايد بگويم كه يك نقش داشته‌ام و بقيه اتفاقات در حاشيه‌ي آن نقش به وجود آمده است.

اين هنرمند رسالت خود را بدخواب و بيدار‌كردن ملت ايران از خواب غفلت در قرون گذشته دانست و افزود: مردم ايران درباره‌ي موسيقي به يك خواب طولاني رفته‌اند كه هنوز از آن بيدار نشده‌اند و من كوشيده‌ام با مقاله و گاه با استدعا آنها را از خواب بيدار كنم و اگر موسيقي نوشتم تنها در راستاي اين هدف بوده است.

او ادامه داد:از اجداد خودم در ارتباط كاري كه در موسيقي انجام داده‌اند ممنون نيستم، چون اجداد ما موسيقي را مانند «باخ» و «موتزارت» ننوشته‌اند كه هنوز هم اجرا شود، بلكه در دوران قاجاريه افراد مهم هنر موسيقي ما ابزار تفنن درباريان و ثروتمندان بوده‌اند.

به گفته‌ي اين هنرمند؛تمدن بدون موسيقي معنا ندارد و نمي‌توان آن را بدون فعاليت‌هاي موسيقايي «بتهوون» تعريف كرد.

عليرضا مشايخي در بخشي از سخنانش درباره‌ي موسيقي نوگرا گفت: موسيقي كه من و شاگردانم پيرو آن هستيد يك زبان بين‌المللي است و ما را قادر مي‌سازد كه با هم‌نوعان خود در جهان صحبت كنيم.

او ادامه داد:به‌علاوه ما بايد يكديگر را تحمل كنيم و اين‌طور نيست كه همه‌ي مردم بايد موسيقي باخ را گوش كنند و همه هم نبايد به موسيقي چهارمضراب گوش بسپارند بلكه بايد از نظر علمي در اين زمينه پيشرفت كنيم.

اين هنرمند با بيان اينكه هيچ‌گاه كيفيت و عمق فرهنگي را نمي‌توان به راي گذاشت،ادامه داد: اگر در همه‌ي دنيا براي موسيقي انتخابات برگزار كنند، مطمئنا مايكل جكسون از باخ بيشتر راي مي‌آورد اما اين قدرتي را به او نمي‌دهد، بنابراين كيفيت و عمق فرهنگي را نمي‌توان به راي عمومي گذاشت.

به گزارش ايسنا، در ادامه عليرضا مشايخي در پاسخ به سوال يكي از حاضران درباره‌ي اين‌كه آيا موسيقي باخ و موتزارت آهنگساز ايراني را مسموم مي‌كند، پاسخ داد: از اين ديكتاتوري كه درون ماست وحشت دارم. خواهش مي‌كنم اين‌گونه صحبت نكنيد، همه موسيقي باخ را گوش كردند و مسموم نشدند.

موسيقي حداقل براي من مساله‌اي است كه مرز جغرافيايي ندارد و من زماني كه براي نوشتن سمفوني شماره 9 در حال پژوهش بودم از رابطه‌ي خويشاوندي موسيقي ژاپني و آفريقايي به حيرت آمدم؛ ما انسان‌هاي چند فرهنگي هستيم بنابراين بايد و نبايد‌ها را كنار بگذاريم.

عليرضا مشايخي در بخش پاياني سخنانش با بيان اينكه با هنر متعهد مخالف است، در عين حال مطرح كرد: به‌نظرم واژه‌ي هنرمند متعهد صحيح است. ماهيت هنر را نمي‌توان به آن تزريق كرد و وجودش برماهيت‌اش مقدم است و به من ثابت شده كه هنر راه خود را پيدا خواهد كرد.

سال‌ها پيش كه قطعه‌ي نيما از ساخته‌هاي من را سانسور كردند؛ معتقد بودم كه اين قطعه روزي اجرا خواهد شد و اكنون اين قطعه راه خود را پيدا كرد و شما مي‌بينيد كه اين قطعه بارها اجرا شده و بر روي سي‌دي منتشر شده است.

در اين برنامه، سجاد محمد‌ يارزاده ـ مدير نقش جهان هدف از برگزاري اينگونه نشست‌هاي را گفت‌وگو با هنرمندان و بهره‌گيري از جنبه‌هاي پژوهشي و آموزشي انديشمندان عرصه هنر دانست و گفت: امروز در شانزدهمين نشست گفت‌وگو با هنرمندان هستيم كه اميد است اين گام مشوق هنر‌پژوهان نوپاي ايران شود.

او با بيان اينكه عليرضا مشايخي،50 سال فعاليت در آهنگسازي نوگرا داشته است،گفت: امروز 70 سالگي او را تبريك مي‌گوييم و برايش آرزوي زندگي و عمري طولاني داريم.

سپس سعيد علي‌جاني _ دبير علمي اين مراسم درباره‌ي عليرضا مشايخي گفت: او نخستين آهنگساز و پيام‌آور نوگرايي و مدرنيته در ايران است و 45 سال در داخل و خارج از كشور به فعاليت در اين زمينه پرداخته است.

او لطف‌الله مفخم‌ پايان، حسين ناصحي و... را از اساتيد موسيقي و آهنگسازي اين هنرمند معرفي كرد و سپس به ذكر سبك‌هاي فعاليت‌هاي اين هنرمند در وين، هلند و ايران پرداخت.در اين مراسم هم‌چنين سهراب حسيني از شاگردان علي‌رضا مشايخي نسبت به شيوه‌ي اطلاع‌رساني براي برگزاري اين مراسم اعتراض كرد و گفت: من هم ديشب از برگزاري اين مراسم مطلع شدم و اگر بخواهيم به يك هنرمند احترام بگذاريم بايد شيوه‌ي صحيح را انتخاب كنيم.

در پايان مراسم كه با اجراي موسيقي همراه بود، لوحي از سوي فرهنگستان هنر و با امضاي دكتر بهمن نامورمطلق معاون و دبير فرهنگستان هنر ايران توسط رييس هنرپژوهي نقش جهان به استاد عليرضا مشايخي اهدا شد.