میدونم که بابک جان حرف های زیادی برای گفتن داشتن.ولی اقای یوسفی تونستن به موفقیت اقایی تفتی اشاره کنن نه بلکه به هنرمندانی اشاره کردن که هیچ ارتباطی با ایشون نداشتن بله قبل انقلاب هنرمندانی بودن که در این زمینه موفق شدن ولی مشخصه که هدف اونا فرق داشت تو دو دهه گذشته چه ابزار خوانندگی داشته باشی چه نداشته باشی این کار مد شده حتی بیشتر بازیگری بهش بها داده میشه اما واقعا کدوم یکی از بازیگرها تونستن تغییر بزرگی تو موسیقی بدن هیچ بجز اینکه خودشون رو لوس کردن همین البته نا گفته نماند این مخاطب هنرمنده که مسیر یه ارتیست رو هموار میکنه نه خودش که بدبختانه در ایران مخاطبان موسیقی کوچیکترین اگاهی در مورد اثاری که گوش میدن ندارن و کورکورانه از موضوع دفاع میکنن به قاطع میتونم بگم حداقل 90 درصد مخاطب موسیقی پاپ در ایرانی به همین شکله. امروز مافیایه موسیقی به پول فکر میکنه و شخص به ظاهر هنرمند به شهرت...واقعا خوبه که یه نفر بتونه تو هر حرفه ای موفق باشه ولی به چه قیمتی... اخر حرفم اینه واقعا اقای یوسفی خودت رو کوچیک کردی نه به عنوان یه ترانه سرا بلکه به عنوان یه روزنامه نگار