تا حدودی با حرفهای ایشون موافقم ولی باید قبول کنیم که به حدی کارزار موسیقی پاپ در هم شده که هیچ کس در جایگاه درستی قرار نداره. هیچ ممیزی برای ورود افراد به این حوزه وجود نداره. از دلایل ضعف موسیقی فعلی میتونم به: صداهای زنانه و شبیه به هم(صداهایی که حتی یک بار هم جرات کنسرت دادن و اجرای زنده رو نمیتونن به خودشون بدن)، ضعف شدید در شعر و ترانه چه در نوع قالب بندی شعر و چه در محتوا، ملودی های تکراری و تنظیمات بی از حد ریتمیک اشاره کنم. واقعا صداهای خوبی مثل آقایان محمد اصفهانی، علیرضا عصار، خشایار اعتمادی، قاسم افشار، امیر کریمی، امیر تاجیک، حمید حامی و خیلی از بزرگان دیگر این عرصه کجا هستن!؟ آیا واقعا استاد فریدون شهبازیان دیگه ای وجود داره که این صداهای کم نظیر رو به موسیقی ما هدیه کنه!؟