یادش بخیر. یه تفنگ پلاستیکی داشتم که تیکه تیکه شده بود. تیکه ها شو سر هم چسپوندم و قیافش یه جورایی مث ویالون شده بود. بعدش یه چوب دراز و نازک از توو حیاط پیدا کردم و اینجوریا بود که واسه خودم یه پا سیامک خواهانی شده بودم. اهنگای آریانو با ضبط (ازون قرازه هاش) پخش میکردم و صدا رو تا ته بلند میکردم. ویالون الکیم رو هم میگرفتم دستمو مثلا توو کنسرتم دارم ویالون میزنم. اوووووووووو، خیلی دوران باحالی بود.