اول از همه باید بگویم خیلی خوشحالم که چنین هنرمند خوبی، یعنی رضا تاجبخش را در کشورمان داریم که به آب و خاکش پایبند است و در کشورمان چنین فعالیت‌هایی می‌کند. بعد هم باید از ارکستر سمفونیک تشکر کرد که برای به وقوع پیوستن چنین لحظه‌ای به این خوبی همراه شده بود.
 
رضا تاجبخش با جمع کردن هنرمندان در کنار یکدیگر شب بسیار خوبی را رقم زد و خیلی جالب بود که همه هنرمندان توانسته بودند در کنار هم، خیلی صمیمی و گرم روی استیج برنامه اجرا کنند. این کنسرت برای من تبدیل به یک شب فراموش نشدنی شد؛ مخصوصاً با تنظیم‌های بسیار خوبی که روی قطعات انجام شده بود و همچنین رهبری دقیق محمدرضا عقیلی و البته حضور دوستان قدیمی یعنی همایون رحیمیان و کریم قربانی که از دیدنشان روی صحنه بسیار خرسند شدم.
 
کنسرت «عاشقانه‌های پاپ» بسیار منظم و دقیق اجرا شد و هیچ ایرادی نمی‌توان به آن گرفت؛ حالا ممکن است یکی، دو مشکل کوچک مثل قطع شدن میکروفون هم پیش آمده باشد اما اصلاً قابل ذکر نیستند. اتفاق بسیار خوبی که امیدوارم ادامه پیدا کند و هنرمندان به هم دست دوستی بدهند، چون معمولاً در رقابت بودن خواننده‌ها با یکدیگر باعث می‌شود گاهی اوقات نتوانند با هم کنار بیایند. در مجموع مهمترین کار این بود که رضا تاجبخش توانست این بچه‌ها را کنار هم جمع کند و اتفاق به این خوبی را رقم بزند به خصوص این‌که قطعه‌ای را هم به یاد ناصر چشم‌آذر نواختند. امیدوارم تا آنجا که امکان دارد و تا وقتی دور یکدیگر هستیم، قدر هم را بدانیم و زنده پرست باشیم.
 
موضوع دیگر، تلفیق ارکستر سمفونیک و موسیقی پاپ در این کنسرت بود که به خوبی انجام گرفت؛ چون برخی فکر می‌کنند که این‌ها دو جنس مختلف موسیقی هستند و نمی‌توانند کنار هم قرار بگیرند در صورتی‌که این‌طور نیست و رضا توانست آنها را به خوبی در کنار هم بنشاند. البته بارها خارج از ایران ارکسترهای مختلف در کنار هم قرار گرفته‌اند اما در ایران این اتفاق کمتر افتاده است. رضا تاجبخش پیش از این در سبک‌های مختلف به شکل جدا از هم کار کرده و فکر می‌کنم برای اولین‌بار بود که چنین تجربه‌ای را رقم می‌زد. کنار هم قرار گرفتن موسیقی پاپ و ارکستر سمفونیک هیچ منافاتی با هم ندارند و این ارکستر پیش از این هم‌جوار موسیقی سنتی هم شده و گروه «کامکارها» و دیگران اجرای این‌چنینی داشته‌اند. اما به شخصه در بخش پاپ موسیقی‌مان چنین کنسرتی ندیده بودم. البته در همه جای دنیا کنار هم قرار گرفتن موسیقی ملل و فولکوریک با ارکستر سمفونیک باب است به خصوص در این روزها که رقص هم به آنها اضافه شده است
 
درباره بخش باکلام کنسرت یعنی خواننده‌ها هم باید بگویم با این‌که آنها در گام‌‌ها و فرکانس‌های مختلفی بودند، تونالیته‌هایشان هنگام هم‌خوانی کاملاً با یکدیگر هماهنگی داشت. در واقع نشان می‌داد که خیلی روی این موضوع کار شده که توانسته‌اند آنها را به نوعی تنظیم کنند که هم با ارکستر زهی و سازهای دیگر مرتبط شوند و هم خواننده‌ها در هم‌خوانی با یکدیگر، موفق عمل کنند.
 
یک موضوع مهم درباره اجرای شب گذشته این بود که بیشتر از این‌که شکل نمایشی کار مهم باشد، کارکرد موسیقایی آن اهمیت داشت که البته همین انتظار را هم از رضا تاجبخش و محمدرضا عقیلی داشتم و خوشحالم که توانستند چنین اتفاقی را رقم بزند آن هم در وضعیتی که موسیقی حال و روز خوبی ندارد و کنسرت‌ها مخاطبان آنچنانی ندارند اما دیشب سالن مملو از جمعیت بود.
 
در پایان هم این‌که شاید به زبان آوردن این کلمات کار راحتی باشد اما مثل یک مهمانی می‌ماند که صاحب‌خانه میزبان هزاران مهمان شود و طبیعتاً باید برنامه‌ای بچیند که همه راضی آنجا را ترک کنند. شاید افراد عادی این موضوع را ندانند اما من به خوبی می‌دانم که برای هر دقیقه از این برنامه چقدر زحمت کشید شده و فکر نمی‌کنم دیشب کسی ناراضی از سالن بیرون رفته باشد.