موسیقی ما - این روزها نمایش «بانویی از اسلو» روی صحنه است؛ نمایشی که می‌توان آن را نوعی ادای دین به سینمای نوآر دانست و تجربه‌ای متفاوت در این عرصه. این نمایش برداشتی آزاد از «خانه عروسک» نوشته هنریک ایبسن و مملو از دیالوگ‌های آثار سینمای نوآر و نئونوآر همچون «شهر گناه» و «نقره سریع» است که به کارگردانی مشترک «مجید رحیمی جعفری» و «علی اتحاد» و تهیه‌کنندگی «کتایون کیخسروی» روی صحنه است؛ در این اثر «شهریار صیقلانی» خواننده‌، نوازنده و آهنگساز نیز حضور دارد. او نزدیک به هشت سال است فعالیت حرفه‌ای خود را آغاز کرده و از اجراهای او می توان به اجرا و همکاری در گروه «نایما» حمزه یگانه اشاره کرد. او همراه با همایون مجدزاده در گروه «سرب» نیز حضور دارد و حالا در نمایش «بانویی از اسلو» چند ترانه مشهور را بازخوانی می‌کند.

خودش درباره‌ی این تجربه‌ی متفاوت می‌گوید: «من از طریق یکی از دوستانم به کارگردانان این اثر- آقای مجید رحیمی جعفری و علی اتحاد- معرفی شدم و درباره‌ی نقش با هم صحبت کردیم؛ این اثر نه تنها برای من که در تئاترِ ما یک تجربه‌ی جدید به حساب می‌آید، در واقع «بانویی از اسلو» برگرفته از سینمای نوآر است و در این میان من در نقشِ یک سیاستمدارِ ورزشکار و موزیسین ایفای نقش می‌کنم. برای رسیدن به این نقش، کارگردانان اثر و من ساعت‌ها صحبت کردیم و سرانجام به یک نقطه‌ی مشترک رسیدیم.»

او در این اثر سه قطعه را اجرا می‌کند؛ یک قطعه را با «گیتار» می‌نوازد و موسیقی دو قطعه به صورت پلی بک اجرا می‌شود و او قطعه را به صورت زنده اجرا می‌کند: «این تجربه برای من چالش بزرگی بود که البته کارگردانان اثر در تحققِ آن به من کمک بزرگی کردند؛ آنچه شما در «بانویی از اسلو» می‌بینید؛ متفاوت از دیگر تئاترهای روی صحنه است و از آنجا که این اولین حضور من در تئاتر است؛ تجربه‌ی سختی بود؛ با این حال من همیشه چالش‌های بزرگ را در زندگی‌ام دوست دارم؛ اینکه کارهایی را انجام دهم که دشواری‌های خودش را داشته باشد و من را به تلاش بیشتر سوق بدهد؛ همیشه در کار موسیقی‌ام هم همین بوده‌ام؛ هیچ‌وقت به الگوهای ثابت و از پیش تعیین شده بسنده نکرده و سعی کرده‌ام تجربه‌‌های جدیدی را انجام دهم.»

در این سال‌ها اما تعداد زیادی از هنرمندان عرصه‌ی موسیقی، فعالیت‌هایی در حوزه‌ی سینما و تئاتر انجام داده‌اند که گاه موفق بوده‌اند و گاه نه؛ اما «صیقلانی» آن را یک ریسکِ بزرگ می‌داند: «اگر معدود چهره‌هایی که توانسته‌اند در هر دو عرصه موفق باشند را کنار بگذاریم، تجربه‌ نشان می‌دهد که معمولا کسانی که از عرصه‌ی موسیقی به سینما یا تئاتر رفته‌اند و برعکس؛ نتوانسته‌اند چهره‌ی درخشانی از خود به نمایش بگذارند؛ این می‌تواند برای یک هنرمند خطرناک باشد؛ چون باعث آسیب به وجهه‌ای می‌شود که در آن فعالیت می‌کند. من با علم به این ماجرا، بازی در این نمایش را پذیرفتم و حالا که چند روزی است از اجرا می‌گذرد، از انتخابی که انجام داده‌ام، راضی هستم. من اصولا خواننده‌ی «لایو» هستم؛ اما بازی و خواندنِ هم‌زمان به طور قطع مشکلات و چالش‌های خودش را داشت.» 

او اما درباره‌ی انتخاب قطعات هم می‌گوید: «من پیشنهاداتی به کارگردانان گروه دادم و در نهایت این سه قطعه انتخاب شد که از نظر حسی به حال و هوای نمایش نزدیک باشد؛ اینکه هم قطعاتی باشد که به فضای نمایش بخورد و هم به گام صدای من نزدیک باشد، کار مشکلی بود؛ به خصوص اینکه امکانات و محدودیت زمانی به ما این فرصت را نمی‌داد تا قطعاتی به صورت خاص برای این نمایش بسازیم.»

نمایشنامه «بانویی از اسلو» سال ۹۴ بر اساس نمایشنامه ایبسن نوشته شد و طی دو سال، تغییراتی در آن به وجود آمد تا سرانجام با مولفه‌های سینمای نوآر بازنویسی شد. به همین خاطر است که «علی اتحاد» - یک یاز کارگردانان این نمایش- درباره‌ی این اثر می‌گوید: «فضای کار چیزی بین فیلم و انیمیشن است و بازی‌ها باید از درجه‌ای از اغراق برخوردار باشد؛ اما بازیگران ما به خوبی توانستند این اتفاق را رقم بزنند و به همان جنس بازی‌ای که مدنظر ما بود، دست پیدا کنند.»  

«مجید رحیمی جعفری» هم موسیقی این اثر را اتفاق جالبی می‌داند که برای علاقه‌مندان به این نوع موسیقی می‌تواند جذاب باشد.

نمایش «بانویی از اسلو» از ۹ مردادماه با بازی نازنین فراهانی، حسام منظور، پیام امیرعبدالهیان، سوگل قلاتیان روی صحنه تئاتر حافظ می‌رود و شهریار صیقلانی در کنار ایفای نقش در این نمایش قطعاتی از موسیقی راک را به صورت زنده در حین نمایش اجرا می‌کند.