موسیقی ما - شب گذشته نخستین کنسرت «اینتر ارکستر تهران» به رهبری نادر مشایخی و با اجرای قطعاتی از دوره باروک و قطعه‌هایی از آهنگسازان مدرن به اجرا درآمد. کنسرتی که مشایخی در آن تلاش کرده است تا سازهای سمفونیک و ایرانی با یکدیگر هم‌نشینی داشته باشد و حالا بعد از سه ماه از تشکیلِ آن، اولین کنسرت خود را در مجموعه‌ی فرهنگی- هنری آسمان به اجرا درآورد. در این کنسرت قطعاتی از آروو پرت، آهنگساز معاصر، ژان باتیست لولی آهنگساز باروک فرانسوی و نادر مشایخی به اجرا درآمد، همچنین بهرنگ شگرف‌کار قطعه‌ای از یوهان سباستین باخ را خواهد خواند.
 
این آهنگساز درباره‌ی این اثر می‌گوید: «این ارکستر یک ایده‌ی جدید است برای اینکه مشکل ارکسترهای سمفونیک حل شود. این روزها حتی در اروپا تعداد ارکسترهای سمفونیک به شدت کاهش پیدا کرده و بسیاری از کنسرت‌ها نیز منحل شده‌اند. برای مثال در ده سالِ اخیر، 100 ارکستر منحل شده‌اند. این نشان می‌دهد که دنیای امروز دیگر پذیرای شنیدنِ ارکستر سمفونیک به شکل گذشته را ندارد. به همین خاطر بسیاری از ارکسترها ایده‌های جدیدی را برای خود در نظر گرفته‌اند، حتی ارکستر فیلارمونیک وین که ارکستری بسیار کلاسیک و کهنه‌کار است، شکل برگزاری کنسرت‌های خود را تغییر داده است. به نظر می‌رسد هم‌اکنون باید نشان داد که ارکستر می‌تواند چه جنبه‌ها و ابعادی داشته باشد. ما در این ارکستر ضمن آنکه تلاش داریم قطعات مختلف را به اجرا درآوریم، عادات شنیداری مختلف را نیز اجرا می‌کنیم.»
 
مشایخی می‌گوید که برگزاری کنسرت‌های کلاسیک همواره برایش عجیب بوده است. اینکه چرا معمولا کنسرت‌ها با قطعه‌ای از «موتسارت» شروع می‌شود، بعد قطعه‌ای لایت‌تر نواخته می‌شود و بعد از آن قطعه‌ای مدرن و بعد از تنفس قطعه‌ای دشوار از آهنگسازی مثلِ بتهوون. انگار موسیقی مدرن حکمِ سوسیس و کالباس را دارد و به همین خاطر من به این کنسرت‌ها «ساندویچ کنسرت» می‌گویم. ما اما در «اینتر ارکستر تهران» تلاش کردیم تا چهار قطعه‌ی مختلف را با ابعاد مختلف و عادات شنیداری متفاوت از دوره‌های گوناگون اجرا کنیم. این همان ایده‌ای بود که من در آنسامبل وین 2001 نیز آن را پیاده کرده بودم. اینکه چطور می‌شود یک کنسرت را آهنگسازی کرد تا کوالیته و کیفیت قطعات به هم مربوط باشد. برای هر اجرا نیز یک ایده و الهام در نظر گرفتیم.»
 
او برای اولین اجرای ارکسترِ خود، یک قطعه از «ژان باتیست لولی» را انتخاب کرد، آهنگسازی که می‌توان او را از بزرگ‌ترین آهنگسازان دوران باروک در قرن هفدهم دانست و جزو اولین ستاره‌های دنیای موسیقی. مشایخی می‌گوید با توجه به اینکه او از زینت‌های موسیقی به بهترین شکل استفاده می‌کند، می‌توان از آثار او به عنوان یک پیشنهاد برای نت‌نویسی موسیقی ایران استفاده کرد و حالا برای اولین بار از آثارِ او اجرا می‌‌کند تا برای موزیسین‌های ایرانی شناخته شود.