برنامه یاد بعضی نفرات
 
به بهانه حضور در گروه «ساکن روان» به عنوان نوازنده
فرشاد رمضانی به صحنه باز می‌گردد
موسیقی ما درست 26 سال از زمانی که فرشاد رمضانی (خواننده و سرپرست گروه دگردیس) به عنوان اولین نوازنده گیتارباس بعد از انقلاب روی صحنه رفت می‌گذرد و حالا بعد از مدت‌ها، قرار است با کنسرت گروه «ساکن روان» که 10 و 11 دی‌ماه در فرهنگسرای نیاوران برگزار می‌شود، دوباره به استیج بازگردد.

به گزارش «موسیقی ما»، سال 69 یعنی درست یک‌سال بعد از اتمام جنگ تحمیلی بود که اولین ارکستر پاپ با مجوز رسمی وزارت ارشاد تشکیل شد و برای رفتن روی استیج مجوز گرفت. این ارکستر با نام «ارکستر پاپ رودکی» به خوانندگی مهرداد کاظمی، با حضورسازهایی مثل گیتارباس، گیتار الکتریک و درامز کمی از حال و هوای سرودهای انقلابی فاصله گرفته بود و به نوعی مخاطب را دوباره با موسیقی پاپ روبه‌رو می‌کرد.

فرشاد رمضانی که آن زمان به عنوان نوازنده گیتارباس در این ارکستر فعالیت می‌کرد، درباره این گروه به «موسیقی ما» می‌گوید: «آن سال‌ها من به عنوان نوازنده گیتارباس، پیمان یوسف‌زاده به عنوان درامر و کیوان کیارس که گیتار الکتریک می‌نواخت، جزو اولین گروه‌های بعد از انقلاب بودیم که موسیقی مورد علاقه‌مان را کار می‌کردیم و زمانی که این ارکستر تشکیل شد، به واسطه آشناهای مشترک از ما خواستند در این گروه به عنوان نوازنده حضور داشته باشیم. خلاصه اینکه این همکاری شکل گرفت و با گروه روی استیج رفتیم و شروع به کنسرت گذاشتن در نقاط مختلف ایران همچون مازندران، کیش، گیلان و... کردیم.  در کل عامه مردم واکنش خوبی داشتند و این اتفاق برای خودمان هم لذت‌بخش و هیجان‌انگیز بود.»
 
  • «ارکستر پاپ رودکی» آغازکننده موسیقی پاپ بعد از انقلاب بود
همان سال‌ها بود که کم‌کم گروه‌ها و خوانندگان پاپ ظهور می‌کنند و هنرمندانی مثل رشید وطن‌دوست به عنوان خواننده مهمان به این گروه اضافه می‌شوند. بعد از آن هم  افرادی مثل بیژن خاوری و عباس بهادری این راه را ادامه دادند و تا مدت‌ها در رسانه ملی حضور ملموسی داشتند. خیلی از افراد فکر می‌کنند موسیقی پاپ بعد از انقلاب با خشایار اعتمادی شروع شد که رمضانی معتقد است اینگونه نیست و درواقع «ارکستر پاپ رودکی» آغازکننده این مسیر بود و خشایار اعتمادی در حقیقت نسل جدید موسیقی پاپ بعد از انقلاب محسوب می‌شود.

اواسط دهه هفتاد با زیاد شدن صدور مجوز برای خوانندگان مختلف، تعداد نوازنده‌های این ساز هم کم‌کم گسترش می‌یابد و افرادی دیگری به این وادی می‌پیوندند. رمضانی در این باره می‌گوید: «یک تعداد از نوارندگان که پنهان بودند و بعدتر شناخته شدند. برخی از آنها را هم که خودم می‌شناختم مثل بابک پورشریف که با بیژن خاوری و بعدها با قاسم افشار همکاری می‌کرد. آن زمان بابک ریاحی‌پور هنوز از آلمان به ایران بازنگشته بود. افرادی مثل امیرحسین مستعد (عضو گروه آریان) هم نسل بعد از ما بودند که جزو نسل دوم پاپ بعد از انقلاب محسوب می‌شدند. آن سال‌ها از گوشه و کنار کم‌کم نام افرادی چون دارا دارایی و کسری سبکتکین هم شنیده شد. خلاصه هر چه جلوتر رفتیم، این نوازنده‌ها بیشتر شدند و با پیوستن به گروه‌های پاپ، شروع به پیمودن همان مسیری کردند که ما طی کرده بودیم.»

فرشاد رمضانی چندین سال با خوانندگانی چون حسن همایون‌فال، امیر تاجیک، داریوش خواجه‌نوری، مانی رهنما، خشایار اعتمادی، محسن یگانه، محمد علی‌زاده و فرشاد فزونی همکاری می‌کند تا اوایل دهه هشتاد که با کاوه یغمایی روی استیج می‌رود. او درباره این همکاری می‌گوید: «سال 81-82 بود که با کاوه یغمایی روی استیج رفتم. اجرایی که با کاوه داشتم نقطه بسیار درخشان در میان اجراهایی بود که تا آن تاریخ داشتم و هنوز که هنوز است دوستان از آن کنسرت یاد می‌کنند. بعد از آن با رفتن کاوه یک‌مقدار در دنیای موسیقی احساس تنهایی کردم و از این فضا دور افتادم و به همین شکل کم‌کم فعالیتم کمرنگ‌تر شد.»

او درباره دلیل عدم همکاری‌اش با کاوه یغمایی در دور جدید فعالیت‌های این خواننده می‌گوید: «زمانی که کاوه به ایران برگشته بود، صحبت‌هایی درباره این همکاری صورت گرفت و قرار بود با هم کارهایی انجام دهیم که متأسفانه چند سالی به دلیل اینکه هنوز وضعیت اجرای کاوه مشخص نشده بود این همکاری به تعویق افتاد و زمانی اجرای کاوه قطعی شد که مسیر و شیوه حرکتمان در دنیای موسیقی کمی با هم متفاوت شده بود. در نتیجه هر کسی مسیر خودش را رفت و باعث شد این همکاری تا این تاریخ شکل نگیرد، حالا نمی‌دانم در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد.»
 
  • آخرین حضورم روی صحنه به عنوان نوازنده با خشایار اعتمادی بود
رمضانی نزدیک به 18 سال متوالی به عنوان نوازنده گیتارباس فعالیت می‌کند تا اینکه سال 87 رسماً کناره‌گیری‌اش را اعلام می‌کند. او درباره دلیل این دوری می‌گوید: «از تکرار مکررات در موسیقی پاپ خسته شده بودم و ترجیح دادم زمانم را برای موسیقی مورد علاقه‌ام بگذارم. درصد بسیار زیادی از کارهایی که انجام می‌دادم مورد علاقه من نبودند. کم‌کم دیدم فعالیت در این حوزه چیزی به من اضافه نمی‌کند و تبدیل به دور تسلسلی شده که باعث شده در دنیای موسیقی کاملاً متوقف شوم و رشد و بالندگی نداشته باشم. بعد از آن برای امرار معاش روی کارهایی که می‌توانستم انجام دهم مثل تدوین، صداگذاری، صدابرداری، طراحی صدا و بخش بازیگری تمرکز کردم و کارهای متفرقه زیادی انجام دادم تا چرخ زندگی بچرخد و بتوانم در دنیای موسیقی به آنچه که مورد علاقه‌ام است بپردازم.»

این نوازنده گیتارباس درباره آخرین حضورش روی استیج می‌گوید: «سال 86 با خشایار اعتمادی به مناسبت افتتاحیه جشنواره موسیقی فجر برای آخرین‌بار روی استیج رفتم که دو شب در سالن وزارت کشور اجرا داشتیم. این را هم بگویم که خشایار یکی از افرادی بود که از همکاری با او واقعاً لذت می‌بردم.»

فرشاد رمضانی که خود را در وهله اول یک نوازنده می‌داند درباره حضور دوباره‌اش در عرصه نوازندگی می‌گوید: «این عشق و انرژی از اول در من وجود داشت اما مدت‌ها بود بخشی از وجودم که انرژی خود را از روی استیج رفتن و هیجان دیدن مردم، می‌گرفت خاموش شده بود و تشنه فرصت و شرایط مناسبی بود تا در کنار افرادی که دوست دارم قرار بگیرم که خوشبختانه این اتفاق با بصیر فقیه‌نصیری افتاد. بصیرو احسان بیرق‌دار از بچه‌های بسیار باسواد و باشعور در موسیقی هستند و موسیقی‌شان کاملا نشان دهنده تفکر آنها است برای همین تصمیم گرفتم با گروه «ساکن روان» دور جدید فعالیتم در نوازندگی را از سر بگیرم منتها نه با این تفکر که از فردا با تمام گروه‌ها ساز بزنم و طبق همان روال، صرفاً کسانی که موسیقی‌شان حرفی برای گفتن دارد و صدای جدیدی را به گوش مخاطب می‌رساند را انتخاب خواهم کرد.»
منبع: 
اختصاصی موسیقی ما
تاریخ انتشار : چهارشنبه 8 دی 1395 - 10:00

افزودن یک دیدگاه جدید

محتوای این فیلد خصوصی است و به صورت عمومی نشان داده نخواهد شد.

Plain text

  • هیچ تگ HTML ی مجاز نیست.
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
CAPTCHA
This question is for testing whether or not you are a human visitor and to prevent automated spam submissions.



دانلود فرشاد رمضانی به صحنه باز می‌گردد | موسیقی ما