موسیقی ما - «کامران منتظری» آلبوم «ورشان» را منتشر کرده است. «ورشان» نام یک پرنده‌ِ صحرایی است و علاوه بر آن نام یکی از ادوار قدیم موسیقی ایران و از دورهای سنگین (ثقیل اول) که به دوران پیش از عبدالقادر باز می‌گردد. «منتظری» سال‌ها قبل این اثر را ضبط کرده بود. بداهه‌نوازی‌هایی ملهم از آثار «نوید افقه» که در سال 83 ضبط شده  بود و حالا به انتشار درآمده است.

«درابتدا»، «بازگشت» و « کلاژ» نام تک قطعه‌های این آلبوم هستند. «منتظری» در این باره به سایت «موسیقی ما» می‌‌گوید:‌ »من این اثر را با هدف اثری مبتنی بر تک‌نوازی تنبک ساخته و در آن تلاش کرده‌ام تا از هر گونه پرگویی پرهیز کنم. ضمن آنکه تمامی اصوات این اثر در این مجموعه با ساز تنبک خلق شده‌اند و البته نقوش صوتی آن برگرفته از آثار استاد افقه است.»

قطعات این اثر طولانی نیستند. منتظری برای این کار دلیل داشته است و آن اینکه سازهای کوبه‌ای خصوصیات صوتی مخصوص به خودشان را دارند و به همین خاطر زمان مخصوص به خودشان را می‌خواهند.  او بداهه‌وازی‌هایش از آثار افقه را در آن زمان ضبط کرد بدون آنکه قصد انتشارشان را داشته باشد؛ اما به گفته‌ی خودش در این سال‌ها «نوید افقه» جریانی را شکل داد که بسیاری از نوازندگان سازهای کوبه‌ای را تحت تاثیر قرار داد و تمام کسانی که این سازها را می‌نوازند، حتی کسانی جز شاگردان و هنرجویانش از مکتب او پیروی کردند؛ اما «منتظری» می‌گوید معمولا هیچ‌کدام از آنها ذکر ماخذ نکردند: «کسانی که در این سال‌ها این آثار را نواختند نه تنها به این مساله اشاره نکردند که از آثار او استفاده می‌کنند؛ حتی ادعای مالکیت هم روی ایده‌های ایشان کردند و این در حالی است که حتی نمی‌توانستند به درستی ایده‌های او در نوازندگی را پیاده کنند؛ اما خیلی از‌ آنها را به نام خودشان ثبت کردند. به همین خاطر من این اثر را منتشر کردم تا این ماجرا مشخص شود که ایشان در آن سال‌ها این ایده‌ها وجود داشت و البته تعداد کمی از آنها در آن سال‌ها شناخته شده بودند.»

این اثر دارای سه قطعه است. ترک اول آن قطعه‌ای طولانی است و گروه‌نوازی تنبک است. در این قطعه خطوط زیادی روی خط تنبک سوار شده و در جاهایی فضاسازی‌هایی نیز انجام شده است؛ اما قطعات بعدی آن یک لاین است که خود منتظری توضیح می‌دهد، بدون هیچ گونه ویرایشی به همان گونه که در استودیو ضبط شده در «ورشان» آمده است، آن هم در شرایطی که آن زمان که این قطعات را اجرا می‌کرده است، قصدی برای انتشار آن نداشته است؛ البته در این میان تنها نوعی پالایش صوتی انجام شده است. «منتظری» می‌گوید:‌ «بخش‌های زیادی از این آلبوم را در این سال‌ها در تک‌نوازی‌هایم همراه با گروه‌های مختلف اجرا کرده‌ام؛ اما حالا به هر حال منتشر شده است. به رغم اینکه چند سالی از ضبط این آثار می‌گذرد، اما ذهنیتی که در آن سال‌ها نسبت به نوازندگی این ساز داشتم، مرا بر آن داشت تا به انتشار آن همت گمارم؛ بخش‌هایی که به گمانم هنوز پس از سال‌ها کمتر به اجرای آن‌ها پرداخته شده است.تمام اصوات موجود در این مجموعه با ساز تمبک خلق شده‌اند و کسانی که به این شیوه تمبک‌نوازی اشراف دارند؛ با این صداها هم آشنا هستند.»

کامران منتظری متولد ۱۳۵۹ است و تنبک نوازی را از سال ۱۳۶۷ شروع کرده و تحت نظر استاد نوید افقه به فراگیری شیوه نوین تنبک نوازی پرداخت. تا به امروز، کنسرت‌ های مختلف تک ‌نوازی و گروه‌نوازی در داخل و خارج از کشور برگزار کرده است. از جمله این اجراها می ‌توان به فستیوال مورگن لند در شهر ازنابروک آلمان‌، کنسرت در شهر وایمار آلمان در برنامه بزرگداشت حافظ و گوته، کنسرت به همراه گروه کر رادیو برلین‌ به رهبری «دیوید جونز»، تور ۲۰۱۰ در کانادا و آمریکا، کنسرت در کشورهای قطر، امارات، روسیه، بلاروس، اتریش، چک و همکاری با گروه کامکارها در موسیقی فیلم مستند ایران و همچنین همکاری با گروه های «راز و نیاز»، «قمر» و «سواران» اشاره کرد.

او همچنین از سال ۱۳۹۰ گروه کوبه ای «پژواک» را با چند تن از هنرجویان خود تشکیل داد که هم اکنون مشغول ضبط آثار خود با این گروه است. دونوازی تار و تنبک در آلبوم «کوک»، «سکوت» به همراه حامد فکوری، «هوای آفتاب» و «یار و دیار» به همراه «گروه قمر» با صدای سالار عقیلی، «طغیان»، «خواب خورشید» و «بادآباد» به همراهی «میدیا فرج نژاد» و آلبوم «گاهی سه گاهی» به آهنگسازی پویا سرایی با صدای محمد معتمدی نتیجه فعالیت هنری منتظری است.