موسیقی ما - «از شمار دو چشم یک تَن کَم/ وز شمار خِرد، هزاران بیش»
 
نادره مَرد هنر معاصر ایران‌زمین، استاد معینی کرمانشاهی از رنج زیستن رهایی یافت و شوکران مرگ را سقراط‌-وار سر کشید تا به افق‌های اوجمند و بیکران مهر دوست بپیوندد. او از دل دودمانی برخاست که در پویه‌ی روزگاران، مشعلِ شُکوه نام ایران را در مرزهای غربیِ آریابوم برافروخته و فرهنگ مدنیت معاصر کرمانشاه، وامدار و مرهون اراده و اندیشه این خاندان است.
 
تأسیس و بنیاد شاهکار تمدنی و معماری، تکیه معین‌الرعایا (معاون‌المُلک) به عنوان نخستین اثر ثبت‌شده یونسکو در دهه 50، به همت شخص استاد معینی، یکی از یادگارهای ماندگار این دودمان برای کرمانشاه و ایران است.
 
استاد معینی کرمانشاهی ادیبی آزاده، نقاشی شورمند، ترانه‌سرایی تصویرگرا و شاعری نامور و بلندآوازه بود که در سیمای آثارش درد روزگار، رنج انسان و کیمیای عشق تبلور و تجلی داشت.
 
او بر کامه‌ی کوشش بیکران و آفرینش بسیار در هنر و فرهنگ، آن‌گونه در مادّیت دست از تعلق شسته بود که حتی کاشانه‌ای برای کتاب‌های پُرشمار و آشیانه‌ای برای تن فرسوده‌اش در اختیار نداشت و تا واپسین رمق حیات، خانه‌به‌دوشی خامه‌نافروش باقی ماند.
 
«مرگ چنین خواجه، نه کاری‌ست خُرد»
 
شهرام ناظری، محمدعلی چاوشی، کیخسرو پورناظری، کیهان کلهر و علی‌اکبر مرادی