موسیقی ما - 30 مهرماه در سالن اریکه ایرانیان، اولین اجرای زنده افشین سیاهپوش برگزار خواهد شد. افشین را سال‎ها در کسوت یک ترانه سرای حرفه‎ای شناخته‎ایم اما او در دهه اخیر نشان داد که خواننده خوب و خوش‎صدا و باسلیقه‎ای نیز هست. در آستانه اولین کنسرت‎اش، گفتگویی با این خواننده باسابقه داشتیم که از نظرتان می‎گذرد.
 
 

• افشین سیاهپوشِ ترانه سرا این روزها کاملاً تبدیل به افشین سیاهپوشِ خواننده شده است. فکر می‎کنم این خواسته اصلی خودت بود.

دقیقاً به همین شکل است. اصلاً حضور من در موسیقی با هدف خوانندگی بوده. من آمده بودم خواننده شوم. سال 77-76 که من وارد موسیقی شدم، اصلاً ترانه نوشتن را آغاز کردم که خودم سروده‎هایم را بخوانم.
من با دوستانی که دیگر در بین ما نیستند مثل شادروان علی هژبری کارها را اتود می‎زدیم و دست آخر به این نتیجه رسیدیم که این کارها قابلیت اجرایی دارد. بعد با شادمهر عقیلی و پدرام کشتکار آشنا شدم و قرار شد یک آلبوم را تولید کنم.
در این گیرو دار از طریق چنگیز حبیبیان که چند ترانه‎ام را در اختیار داشت، به سعید شهروز معرفی شدم و خلاصه او ترانه‎هایم را پسندید و شدم افشین سیاهپوش ترانه سرا و همکاری‎ام با سعید شهروز آغاز شد و سال‎ها ادامه پیدا کرد.
 

• منظورت این است که این کنسرت با 16-15 سال تأخیر برگزار می‎شود؟

بله همین‎طور است. البته از یک بابت خوشحالم شاید اگر آن زمان کار خوانندگی‎ام را آغاز می‎کردم امروز مثل سایر دوستانم در آن نسل کمتر دیده می‎شدم اما من در سال 93 روی استیج می ‎روم و در کنار جوان‎ترها به نوعی کارم را از نو آغاز می‎کنم.
 

• برنامه کنسرت 30 مهرماه به چه شکل است؟

ما برای کنسرت 30 مهر برنامه‎های بسیار خاصی داریم و تدارک خوبی دیده‎ایم. به هرحال این برنامه باید در خور و شأن سابقه 16-17 ساله‎ام در موسیقی پاپ باشد. کنسرت در اریکه ایرانیان برگزار خواهد شد و خانم کریمی تهیه کننده و برگزار کننده این کنسرت هستند. جا دارد از او بابت زحماتش کمال تشکر را داشته باشم. ارکسترم هم پُر از چهره‎های کار بلد و امتحان پس داده است:
مجید کاشانیان(رهبر ارکستر و نوازنده کیبورد)، سعید علیرضایی (سرپرست ارکستر و نوازنده بیس)، سامان امامی (لید گیتار)، رضا معرف (پرکاشن)، فرزاد قماشچی(درامز)، یاسر کربلایی(گیتار و بوزوکی)، داریوش بیژنی(کلارینت و ساکسیفون)، علی ضرابی(ترومپت)، سیامک کریم پور(ترومبون)، سمیرا ملک(کرال) و فاطمه سمنانی(کرال)
 

• برسیم به آلبوم «آشفته گیسو» که سال‎ها پیش با صدای تو روانه بازار شد.

بله. آلبوم جالبی بود. چهره‎های متعددی مثل شادروان ناصر عبداللهی، فریدون آسرایی، فرزاد حسنی، محمد علیزاده، شراره رخام، مهران احراری و... در آن با من همکاری‎های جالبی داشتند. البته اختلاف نظر شرکت نوای رامشه با شرکت راه زندگی به ضرر من تمام شد و آلبوم من فقط به شکل کاست پخش شد و تبدیل به سی دی نشد و در نتیجه پخش خوبی هم برایش انجام نگرفت. من بعد از آن بازهم با راه زندگی قرارداد آلبوم بستم اما آنها پس از مدتی به این نتیجه رسیدند که دیگر در موسیقی پاپ فعالیت نکنند و آن آلبوم نیمه کاره رها شد.
 

• در دو- سه سال اخیر با تک آهنگ‎هایی مثل «مادر»، «نفس بکش» و... به بازار بازگشته‎ای و حالا هم قرار است روی استیج بروی. از خودت چه توقعی داری؟

اولین روزی که رضا صادقی را سر ضبط کلیپ «هموطن» دیدم به من گفت «من آمده‎ام بمانم نیامده‎ام بخوانم». حرف قشنگی بود و به دلم نشست. عمر موفقیت برای یک ستاره امروز موسیقی مثل خواننده‎های قدیمی، نیم قرن نیست اگر بتوانیم یک دهه یا دو دهه حضور پررنگ داشته باشیم، نشان دهنده موفقیت است. بعد از کنسرت آلبوم جدیدم را با نام «واسه دل خودم» منتشر خواهم کرد و سپس به فکر کنسرت‎های شهرستان خواهم بود و انشاءالله کنسرت بعدی تهران در سالن میلاد.
 

• چقدر تعصب داری که حتماً ترانه‎سرای قطعاتت خودت باشی؟

اصلاً این تعصب را ندارم. من از دوستانی مثل مسعود امامی، خانم ساناز کریمی، خانم شبنم حکیم‎باشی، علی استیری، حامد صوفی‎پور، سید محمد کاظمی و... ترانه‎هایی را اجرا کرده‎ام و خلاصه این تفکر را ندارم که حتماً باید ترانه‎هایم را خودم بنویسم.
 

• و ملودی‎ها؟

من از قدیم روی ترانه‎هایم ملودی می‎گذاشتم. به عنوان مثال ترانه‎های «گلابتون» و «پسرم» سعید شهروز را هم سرودم و هم ساختم. الان هم جدا از ملودی‎های خودم، از ملودی‎های سایر دوستان به خصوص خانم کریمی استفاده می‎کنم.
 

• راستی اولین ترانه منتشر شده تو کدام ترانه بود؟

کاری بود برای مهرداد افشاری که کاظم بابایی (فرزین) برایش ملودی ساخت. آن ترانه اولین کارم بود که واگذار کردم. سپس با مسعود خادم همکاری کردم و بعد هم که از سال 77 با سعید شهروز مشغول همکاری شدم.
 

• می‎دانم در سال‎های اخیر شدیداً روی صدایت کار کرده‎ای؟

بله. من 10 سال گذشته سرگرم کار بر روی صدا و خواندنم بودم. پوزولیِ یک و دو را زیر نظر استاد حمید فولادی تمام کردم و مدام مشغول تمرین و ممارست بودم و حالا دارم وارد بازار می‎شوم. راستش من زمانی حرف می‎زنم و وارد صحنه می‎شوم که حرفی برای گفتن داشته باشم. اگر احساس کنم حرفی برای گفتن ندارم، سکوت می‎کنم و الان زمانی است که حس می کنم می توانم حرف‎هایم را بزنم.
 

• چه قطعاتی را در کنسرت 30 مهر اجرا می‎کنی؟

قطعات جدیدترم را اجرا خواهم کرد و البته از آلبوم «آشفته گیسو» هم ترانه «اعتراف» را خواهم خواند. به هرحال فکر می‎کنم شب خوبی را همراه با آنهایی که موسیقی را دوست دارند، رقم خواهیم زد.