موسیقی ما - امیر صدری: مراسم تشییع جنازه ویكتور خارا، شاعر و خواننده مشهور شیلیایی كه نماد آزادی‌خواهی و مبارزه با رژیم دیكتاتوری آگوستو پینوشه محسوب می‌شد، برگزار شد. اهمیت این مراسم البته در این بود كه 36 سال پس از مرگ خارا برگزار شد.

هزاران نفر از مردم شیلی در مراسم تشییع پیكر این هنرمند كه به «آواز‌خوان مردم» شهرت داشت شركت كردند و به او ادای احترام كردند.

ویكتور خارا دو مراسم تشییع جنازه داشت. در سپتامبر 1973، یك هفته پس از كودتای پینوشه علیه سالوادور آلنده جوان، همسر انگلیسی ویكتور خارا جنازه او را كه با گلوله‌های مسلسل سوراخ‌سوراخ شده بود تحویل گرفت. او مجبور شد در مراسمی كه فقط چند نفر در آن حاضر بودند جنازه همسرش را در قبرستان عمومی سانتیاگو دفن كند. اما ماه ژوئن گذشته و در پی بررسی شكایت بیوه خارا در مورد یافتن قاتلان همسرش، باقی‌مانده جنازه او از قبر خارج شد و این امكان برای همسر و خانواده او فراهم شد تا تشییع جنازه‌ای درخور برای او برگزار كنند و او را در یك مقبره باشكوه دفن كنند.

خوزه آدولفو پاردس ماركز، افسر سابق ارتش، پس از تحقیقات جدید به عنوان قاتل این خواننده محبوب مورد اتهام قرار گرفته است اما او دخالت در این مساله را رد كرد. این افسر در جریان بازجویی به پلیس گفت كه یك افسر ارتش كه به «ال لوكو» مشهور بود، پس از دستگیری خارا و انتقال او به استادیوم فوتبال سانتیاگو با او رولت روسی بازی كرد. بر اثر این كار گلوله‌ای به مغز خارا برخورد كرده و مغز او را متلاشی می‌كند. سپس به سربازان دستور داده می‌شود تا به جنازه او شلیك كنند و در نتیجه 40 گلوله به جنازه او شلیك شده است.
نیروهای پلیس شیلی به دنبال یافتن «ال لوكو» و افسری دیگر مشهور به «ال پرینسه» هستند كه هر دو خصوصیات سادیستی دارند.

در مراسم تشییع جنازه اخیر ویكتور خارا بسیاری از چهره‌های سیاسی و فرهنگی شیلی حضور داشتند. میشل باشلت رئیس‌جمهور شیلی در این مراسم گفت: «بالاخره، پس از 36 سال ویكتور می‌تواند در آرامش بخوابد.»

مراسم ادای احترام به جنازه خارا دو روز به طول انجامید و بسیاری از مردم شیلی در آن شركت كردند. یكی از این افراد سیسا گونزانس بود كه عكس سیاه و سفید پدرش را به سینه‌اش چسبانده بود: «پدر من پزشك بود، او پس از كودتا به یك كشیش فراری پناه داد، آنها پدرم و كشیش را پیدا كردند و هر دو را كشتند، مثل ویكتور خارا.»

ویكتور خارا محبوب بسیاری از علاقه‌مندان موسیقی در جهان و نماد گروه‌های چپ‌گرا بود. ترانه‌های او، به‌خصوص «به یاد می‌آورم، آماندا» و «هرمیندای فاتح» كه اشعار آنها در مورد زندگی فقرا و مشكلات آنها و نیز ترانه‌های عاشقانه بود، همیشه در میان پرفروش‌های موسیقی جهان قرار داشته‌اند. برخی ترانه‌های سیاسی او مثل «سوالاتی در مورد كشتار پورته مون» یكی از عوامل زمینه‌ساز به قدرت رسیدن سالوادور آلنده ارزیابی شد.

گروه‌های مشهور موسیقی جهان مثل «U2»، «پینك فلوید» و «كلاش» به این خواننده – شاعر كه خودش در خانواده‌ای بسیار فقیر به دنیا آمده بود، ادای احترام كرده‌اند.

منبع: تهران امروز