یادداشت ايتن آلاپات (مدير كمپانی Now Again Records) برای کوروش یغمایی
يگانه و بیهمتا
برای من جای بسی افتخار است كه این یادداشت را در تقدیر و بزرگداشت موسیقیدان بزرگ ایرانی، كوروش یغمایی بنویسم.
من اولینبار با موسیقی كوروش توسط تهیهكنندگان شجاع و سختكوش موسیقی ایران آشنا شدم؛ از جمله چند تن از همكاران و شركای ایرانی خودم كه سی سال پس از عزیمتی شتابزده، بار دیگر به سرزمینشان برگشتند تا از تمام آثاری كه در انبارها مدفون كرده بودند، غبار برگیرند.
آنها تمام آثاری را كه از كمپانی مطرح «آهنگ روز» و نزدیكترین رقیبش «رویال» و چند شركت دیگر در دست داشتند جستوجو كردند. اینها كمپانیهایی بودند كه در اواخر دهه 60 و اوایل دهه 70 میلادی شروع به انتشار آثاری از هنرمندان ایرانی كردند. آثاری از هنرمندان گوناگون و همچنین ژانرهای مختلف موسیقی ایران؛ كه البته یكی از آنها موسیقیهای متاثر از راك غربی بود.
در اوایل دهه 70 كوروش یغمایی با استفاده از سازها و فرمهای بومی موسیقی ایران و اضافه كردن گیتار الكتریك و سایر سازهای غربی به آنها قدم به صحنه گذاشت. او اولین موزیسین راك ایران بود. تركیب موسیقی فولكلور ایرانزمین با ریتمهای زنده و پویای راك و تزئینات روانپریشانه آن، جملگی از زمان خود جلوتر بود.
موسیقی كوروش اولین موسیقی ایرانی بود كه من شنیدم و اولین موسیقی ایرانی بود كه شیفتهاش شدم. من صدای گیتاریستی را میشنیدم كه موسیقی و آوازش شباهت زیادی به اعجوبه گیتار تركیه اركین كورای داشت و در عین حال یگانه و بیهمتا بود! من نمیتوانستم موسیقیاش را دستهبندی كنم، اما به نظرم نبوغآمیز میآمد.
من میدانستم كه رسیدن به این موفقیت برای چنین خوانندهای نباید آسان بوده باشد. اما آن صدا، آن استعداد و آن نبوغ مرا واداشت كه به دنبال آثارش بگردم و به طور اتفاقی برخی از آنها را پیدا كنم. آهنگهایی نظیر «حجم خالی»، تمركزی بر تنهایی كه تلفیق استادانه چند فرهنگ بود و من نمیتوانم باور كنم كه این نبوغ اینچنین پژمرده شده و توسط جمعیت ایرانیان مهاجر و ساكن وطن ناشنیده بماند.
به این دلایل بود كه تصمیم گرفتم «حجم خالی» را در مجموعه Forge Your Own Chains كه به زودی منتشر میكنم، بگنجانم. این تنها آهنگ ایرانی آن مجموعه است و البته یكی از بهترینهایش.
حالا در پی همكاری با كوروش و خانوادهاش (بهویژه پسرش و موسیقیدان توانمند، كاوه) قصد دارم مجموعهای از بهترین موسیقیهای دهه 70 این نابغه را منتشر كنم. موسیقی كه مرزها را درمینوردد؛ موسیقی كه با روح انسان سخن میگوید؛ و موسیقی كه هر لحظه مرا تحت تاثیر قرار میدهد.
من اولینبار با موسیقی كوروش توسط تهیهكنندگان شجاع و سختكوش موسیقی ایران آشنا شدم؛ از جمله چند تن از همكاران و شركای ایرانی خودم كه سی سال پس از عزیمتی شتابزده، بار دیگر به سرزمینشان برگشتند تا از تمام آثاری كه در انبارها مدفون كرده بودند، غبار برگیرند.
آنها تمام آثاری را كه از كمپانی مطرح «آهنگ روز» و نزدیكترین رقیبش «رویال» و چند شركت دیگر در دست داشتند جستوجو كردند. اینها كمپانیهایی بودند كه در اواخر دهه 60 و اوایل دهه 70 میلادی شروع به انتشار آثاری از هنرمندان ایرانی كردند. آثاری از هنرمندان گوناگون و همچنین ژانرهای مختلف موسیقی ایران؛ كه البته یكی از آنها موسیقیهای متاثر از راك غربی بود.
در اوایل دهه 70 كوروش یغمایی با استفاده از سازها و فرمهای بومی موسیقی ایران و اضافه كردن گیتار الكتریك و سایر سازهای غربی به آنها قدم به صحنه گذاشت. او اولین موزیسین راك ایران بود. تركیب موسیقی فولكلور ایرانزمین با ریتمهای زنده و پویای راك و تزئینات روانپریشانه آن، جملگی از زمان خود جلوتر بود.
موسیقی كوروش اولین موسیقی ایرانی بود كه من شنیدم و اولین موسیقی ایرانی بود كه شیفتهاش شدم. من صدای گیتاریستی را میشنیدم كه موسیقی و آوازش شباهت زیادی به اعجوبه گیتار تركیه اركین كورای داشت و در عین حال یگانه و بیهمتا بود! من نمیتوانستم موسیقیاش را دستهبندی كنم، اما به نظرم نبوغآمیز میآمد.
من میدانستم كه رسیدن به این موفقیت برای چنین خوانندهای نباید آسان بوده باشد. اما آن صدا، آن استعداد و آن نبوغ مرا واداشت كه به دنبال آثارش بگردم و به طور اتفاقی برخی از آنها را پیدا كنم. آهنگهایی نظیر «حجم خالی»، تمركزی بر تنهایی كه تلفیق استادانه چند فرهنگ بود و من نمیتوانم باور كنم كه این نبوغ اینچنین پژمرده شده و توسط جمعیت ایرانیان مهاجر و ساكن وطن ناشنیده بماند.
به این دلایل بود كه تصمیم گرفتم «حجم خالی» را در مجموعه Forge Your Own Chains كه به زودی منتشر میكنم، بگنجانم. این تنها آهنگ ایرانی آن مجموعه است و البته یكی از بهترینهایش.
حالا در پی همكاری با كوروش و خانوادهاش (بهویژه پسرش و موسیقیدان توانمند، كاوه) قصد دارم مجموعهای از بهترین موسیقیهای دهه 70 این نابغه را منتشر كنم. موسیقی كه مرزها را درمینوردد؛ موسیقی كه با روح انسان سخن میگوید؛ و موسیقی كه هر لحظه مرا تحت تاثیر قرار میدهد.
با ادای احترام. 6 اكتبر 2009
منبع:
ماهنامه نسیم
تاریخ انتشار : چهارشنبه 4 آذر 1388 - 00:00
دیدگاهها
اینروزا خبرای جالبی از موسیقی ایرانی می شنویم
رتبه ی اول سیروان در چارت رادیو هلند و حالا هم در مورد یغمایی عزیز
خداروشکر ایشالا روز به روز این خبرا بیشتر بشن و ما بتونیم بیشتر افتخار کنیم به هنرمندامون
واقعاً دلم واسه کوروش تنگ شده و کارهاش قابل ستایش...
افزودن یک دیدگاه جدید