برنامه یاد بعضی نفرات
 
شنبه 20 آذر 1400 - 09:14

چون موسیقی ردیف ذاتا سنت است و وقتی شما در سنت تغییر ایجاد کنید ضد سنت حرکت کردید ؛ پس همیشه می شود گفت موسیقی که از سنت پیروی نمی کند سنتی نیست.
اما خب از کجا بفهمیم آن تغییر هم به نفع موسیقی است؟ نه ردیف نوازان نه نوگرایان ، هیچکدام « اصل » و « اصول » موسیقی ایرانی در نمی یابند. فقط و فقط ملودیهای سنتی را حفظ کرده اند که البته این ملودیها اصول موسیقی ایرانی را دارد ولی از اصول فقط همین یک شکل ردیف نمی تواند تنها برخیزد. ردیف نوازان فقط همین ملودیها را بلدند پس خلاقیتشان خشک می شود و نوگرایان هم هرچه خارج از ردیف یاد گرفته باشند اصول موسیقی غربی است پس نوگرایی شان خواه ناخواه تلفیق ردیف و موسیقی فرنگی است که این هم هنر نیست و نه چیزی به ایران اضافه می کند بلکه موسیقی فرنگی هم مضحکه می شود. به نظرم اگر کسی می خواهد واقعا کار جدی و خلاقانه و قرص و محکمی در زمینه اعتلای موسیقی ایرانی بکند باید در کنار نوزاندگی به شدت اهل تحقیق در کتب قدیم و رسالات باشد و به آلبومهایی که بر ای مبنا درحال تولید هستند مثل سرخانه یا نیشابور و این دست آثار که موسیقی قدیم را بازآفرینی کرده یا برمبنای اصول آنها اثاری می سازند گوش بدهد و یا د بگیرد ؛ چون شما هرچقدر هم خوب ردیف را یاد بگیرید آخر سر فقط ملودی حفظ کردید و واقعا ریتم موسیقی ایران یا مدهای آن یا فرمهای آنرا یاد نگرفتید. ردیف دورانش گذشته و به قول مرحوم حسن کسائی به درد موزه می خورد.

محتوای این فیلد خصوصی است و به صورت عمومی نشان داده نخواهد شد.

Plain text

  • هیچ تگ HTML ی مجاز نیست.
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
CAPTCHA
This question is for testing whether or not you are a human visitor and to prevent automated spam submissions.



افزودن یک دیدگاه جدید | موسیقی ما