با سلام و سپاس از تلاش شما برای ارویج فرهنگ اصیل ایرانی بعنوان مخاطب توقع بنده از این سایت حرفه‌ای این است که در تمامی ابعاد کار حرفه‌ای انجام دهد پس روا نیست صورت شکلی غزل را به هم بریزیم و از سر بی‌حوصلگی دوبیت را در یک بیت بنشانیم و بدتر اینکه در نوشتار هم غلط املایی داشته باشیم مثال در همین غزل استاد بهمنی: «بال و پر» صحیح است نه «بالو پر» یا «زوال» نه «زواله» »میهمانی« نه «میهمانیه» و ... . در کل در شکل نوشتاری محاوره زمانی کسره تبدیل به «ـه» چسبان می‌شود که حالت فعلی داشته باشد
امشب غزل مرا به هوایی دگر ببر
تا هر کجا که می‌بردت بال و پر ببر

تا ناکجا ببر که هنوزم نبرده‌ای
اینبارم از زمین و زمان دورتر ببر

اینجا برای گم شدن از خویش کوچک ست
جایی که گم شوم دگر از هر نظر ببر

آرامشی دوباره مرا رنج می‌دهد
مگذار در سکوتم و سوی خطر ببر

دارد زوال زخم دلم بسته می‌شود
بازم به میهمانی آن نیشتر ببر

خود را غزل به بال تو دیگر سپرده‌ام
هرجا که دوست داری‌ام امشب ببر ببر

امشب غزل مرا به هوایی دگر ببر
تا هر کجا که می‌بردت بال و پر ببر

تا ناکجا ببر که هنوزم نبرده‌ای
اینبارم از زمین و زمان دورتر ببر