موسیقی ما - چهارمین جشن سالانه «موسیقی ما»، با یادبود متفاوتی برای زنده‌یاد نادر گلچین همراه بود؛ هنرمند بزرگ و خاطره‌سازی که تابستان امسال دار فانی را وداع گفت و روحش در آثاری که از او به یادگار مانده، متجلی گشت.
 
روز 25 آذر، دکتر محمد اصفهانی همراه ارکستری به رهبری بهروز صفاریان قطعه «کوچه باغ راز» را به میزبانی جشن «موسیقی ما» در تالار وحدت اجرا کرد؛ اثری که با تنظیم مجدد بهروز صفاریان و همراهی نوازندگان سرشناسی روی صحنه رفت و استقبال هنرمندان و مخاطبان حاضر در سالن را به دنبال داشت. روز گذشته هم اجرای زنده این قطعه به شکل صوتی از طریق تماشاخانه سایت موسیقی ما در اختیار مخاطبان قرار گرفت.
 
از سوی دیگر، بهروز صفاریان تندیس طلایی بهترین آلبوم پاپ از دیدگاه کارشناسان در سال 1395 را هم که به آلبوم «امیر بی‌گزند» محسن چاوشی با مدیرت هنری و تنظیم‌های این تنظیم‌کننده تعلق گرفته بود، دریافت کرد. اجرا با دکتر محمد اصفهانی که بار دیگر بعد از پانزده سال اتفاق افتاد و همچنین همکاری صفاریان با محسن چاوشی بهانه‌ای بود تا دقایقی را با او گفت‌وگو کنیم.
   

• * شما در کنار دکتر محمد اصفهانی، یکی از اجراهای مهم چهارمین جشن سالانه موسیقی ما را روی صحنه بردی که از دو منظر قابل توجه بود؛ یکی اجرای قطعه «راز» که به یاد استاد نادر گلچین اجرا شد و یکی هم همکاری دوباره شما بعد از پانزده سال در کنار دکتر محمد اصفهانی که پیش از این رهبر ارکسترش بودی.

این اجرا، ادای احترام به هنرمند با ارزشی بود که در مملکت خودمان زندگی کرد و هیچ قت هم ترک وطن نکرد که برای ما اتفاق ارزشمندی است. «کوچه باغ راز» قطعه‌ای بود که همگی روی آن اتفاق نظر داشتیم و احساس کردیم با صدای دکتر هماهنگ است. در مدت بسیار کوتاهی با هم هماهنگ شدیم و چون دکتر اصفهانی برای ضبط آلبومش ایران نبود، از طریق تلگرام و با یک‌سری تمرین‌های جزئی آن را به سرانجام رساندیم. همکاری‌های من با دوستانم از جمله محمد اصفهانی همیشه اتفاق خوبی بوده است؛ حتی اگر کمترین زمان را برای ساخت یک اثر صرف کرده‌ایم.
 

• * شما سال‌ها بود که به عنوان نوازنده و رهبر ارکستر روی استیج نرفته بودی، به نظرت این همکاری می‌تواند بابی برای ادامه پیدا کردن آن باشد؟

راستش من فعلاً قصدی برای روی استیج رفتن به عنوان رهبر ارکستر ندارم. حتی در پروژه‌هایی مثل کنسرت-تئاتری (در روزهای آخر اسفند) که اجرا کردیم هم خودم علاقه‌ای به حضور روی استیج نداشتم. این هم یک اتفاق سمبولیک به یاد دورانی بود که به مدت یک‌سال رهبر ارکستر دکتر اصفهانی بودم و علاوه بر آن، درخواستی بود که من هم آن را با کمال عشق برای تقدیم به نادر گلچین پذیرفتم.
 

• * در کل چه برنامه‌ای برای حضور در دنیای موسیقی داری؟

تقریباً بیست سال است که در دنیای موسیقی فعالم و در حال حاضر تصمیم دارم ژانرم را تغییر دهم و از جنبه‌های دیگر موسیقی لذت ببرم. خدا را شکر نسل جدیدِ شنوندگان و مصرف‌کنندگان موسیقی، بینش دقیق‌تری نسبت به موزیک‌های مدرن دارند و برای همین به آدم انگیزه بیشتری برای انجام کارهای خاص می‌دهند.
 

• * اولین سالی بود که آلبوم محسن چاوشی در بخش کارشناسی جشن موسیقی ما جایزه می‌گرفت و در واقع دستاورد حضور شما در این آلبوم ظاهراً این بوده که جایزه او از بخش مردمی به بخش کارشناسی منتقل شده است. امسال چقدر احتمال دریافت این جایزه را می‌دادی؟

این پیش‌بینی را می‌کردم؛ البته علاوه بر بخش کارشناسی، به نظرم محسن در بخش مردمی هم رأی جدی داشته و می‌توانست در این قسمت هم انتخاب شود. موضوع دیگر این‌که در همه جای دنیا، با توجه به محتویات داخل آلبوم در بخش شعر و تنظیم و آهنگسازی و در کل ساختار کلی آلبوم، به این نتیجه می‌رسند که آن را به عنوان آلبوم برگزیده انتخاب کنند و طبیعتاً در این فستیوال‌ها که سابقه و تجربه بیشتری هم در این قضیه دارند، به تمام عوامل آلبوم در بخش‌های مختلف جایزه می‌دهند و این کمی غیرطبیعی است که در دیگر بخش‌ها، دیگران جایزه بگیرند.
 

• * فکر می‌کنی نقش خودت در موفقیت آلبوم  «امیر بی‌گزند» تا چه حد بوده و این‌که پروسه ساخت این آلبوم به چه شکل پیش رفت؟

به نظرم در کنار محسن توانستیم مجموعه‌ای را جمع‌آوری کنیم و آدم‌هایی را در کنار هم قرار دهیم تا به لحاظ شعر و فرم موسیقی و همچنین بعد فنی به یک اثر یکرنگ و یکدست برسیم. از طرفی، افرادی چون فرشاد حسامی و عادل روح‌نواز را با یک رنگ‌آمیزی خاصی کنار هم قرار دادیم تا به نتیجه مطلوبی که مدنظرمان است برسیم. این مشورت و استفاده درست از عوامل، در تعامل با یکدیگر و در یک اتاق فکرِ درست تصمیم‌گیری شد و مثل همیشه نتیجه آن را هم گرفتیم.
 

• * همکاری با محسن چاوشی ادامه‌دار خواهد بود؟

رفاقتم قطعاً ولی برای همکاری به این بستگی دارد که چه پیش بیاید. به هر حال ما رفقای خیلی خوبی هستیم و ممکن است این همکاری دوباره اتفاق بیفتد.
 

• * نظرت درباره جوایز جشن سالانه موسیقی ما چه بود؟

همیشه وقتی مراسم‌های معتبر خارجی در حوزه موسیقی را می‌بینم، تقریباً 99.9 درصد پیش‌بینی‌هایم درست هستند اما در این مراسم خیلی از پیش‌بینی‌هایم درست از آب در نمی‌آیند که گاهی اسباب تعجبم را فراهم می‌کند. البته امسال نسبت به سال‌های دیگر بهتر بود و دلایل قابل قبولی برای برخی از این جوایز دیدم اما باز هم می‌توانست دقیق‌تر اتفاق بیفتد.
 
البته درک می‌کنم که مدت کوتاهی است این مراسم برگزار می‌شود و طبیعتاً سختی‌های زیادی سر راه شما وجود دارد. من هم امسال با تمام عشق، حمایت خودم را با حضورم در آنجا اعلام کردم و دوست دارم در سال‌های آینده این مسائل بهتر شوند.
 

• * کلیت جشن را چطور دیدی؟

با کلیت این جریان موافقم و خیلی خوب است که چنین تشکلی وجود دارد. اصلاً بهترین مکانیزم برای تشویق آدم‌ها است تا آثار خوب تولید کنند و در مقابلش به جوایز خوبی هم دست پیدا کنند. اما به نظرم باید در اتاق فکر موسیقی ما، به جز هنرمندان موسیقی، آدم‌های نخبه‌ای در بحث کارشناسی و جامعه‌شناسی هم وجود داشته باشند که مشکلات مباحث اجرایی، نوع سیاست‌گذاری و انتخاب بخش جوایز را به حداقل برسانند.
 

• * این جشن بخش‌های مختلفی از جمله، اجراهای صحنه‌ای، تقدیر از بزرگان موسیقی، جوایز و ... داشت، کدام بخش آن شب برای شما نقطه عطف این مراسم بود؟

خیلی زیبا است که از آدم‌های بزرگی مثل احمد پژمان، کیهان کلهر و افراد دیگری که آدم‌های بسیار ارزشمندی هستند، تقدیر می‌شود. آدم‌هایی که سالیان سال در موسیقی زحمت کشیده‌اند و اسمشان کمی خاک گرفته اما فراموش نمی‌شوند. حضور آنها اعتبار بسیار بزرگی برای این جشن بود که باعث خوشحالی من هم شد.
 

• * برای بخش پایانی اگر حرفی باقی مانده بگویید؟

توصیه‌ام به جامعه موسیقی و البته خودم این است که فقط برای ادای احترام به افراد سالخورده در سالن بلند نشوند و تشویق کنند؛ بلکه برای آدم‌های لایقی که امروز سلامت هستند و دارند زندگی می‌کنند هم بلند شوند و به موقع آنها را تشویق کنند. ما باید به آدم‌ها قبل از این‌که بلایی سرشان بیاید توجه نشان دهیم؛ مثل افشین یدالهی عزیز که آن شب برای اولین‌بار بود این میزان لطف بسیاری از دوستان نزدیکش را می‌دیدم و می‌شنیدم. به نظرم باید روزی که هستند و حالشان خوب است برایشان از جا بلند شویم و دست بزنیم تا روح لطیف هنرمند، بتواند با انرژی آثار زیبایی برای جامعه خلق کند.