یه زمانی موسیقی ایران کسانی مثل شجریان و ناظری وسراج داشت.
اما الان چی؟کاکوبند.
قرار نیستش که ایرانی سلیقه ش رو با سلیقه ی مردم کشورای دیگه تطابق بده.ما کامل ترین مدل موسیقی رو داریم.هیچ جای دنیا هیچ خواننده ای نمیتونه مثل خواننده ی ایرانی با این سرعت بین نت ها جابجا بشه(همون تحریر خودمون).هیچ کلامی مثل شعر شعرای ایرانی نمیتونه روح انسان رو حتی در بدترین شرایط تسکین بده. فقط به دلیل اینکه به سلیقه ی خیلی از خارجیا نمیخوره و گوششون به این موسیقی عادت نداره تو جشنواره های جهانی حرفی برای گفتن نداریم.بهتر نیست به جای اینکه به فکر خارج شدن از حیطه ی موسیقی ایرانی بشیم به سبک خودمون نوآوری بکنیم؟بهتر نیست از شیوه ی افرادی مثل استاد علیرضا قربانی و استاد همایون شجریان و به تازگی آقای حجت اشرف زاده و گروه های چارتار و پالت و... پیروی بشه؟