در کل در این که اکثر ما حد اقل با یکی از ترانه های سیامک عباسی خاطره داریم شکی نیست مثل فرشته پاک و تو که نیستی و شهر بارونی و خیلی ترانه های دیگه مثل خوشبختیت ارزومه و ... در کل البوم خوبی بود ترانه ها استاندار و موزیک خوب, در مورد صدا هم بستگی به ادما و سلایقشون داره یکی صدارو میپسنده یکی هم نه که من صدای صاف و ساده ی سیامک عباسی و دوست دارم.اما یه نقدی به البوم هست.این که از 12 ترک البوم 5تاش تکراری باشه و یک ترک هم دوبار خوانده بشه حالا با تنظیمی متفاوت به نطرم کمی از نو بودن یونیک بودن البوم کم کرده و از اواسط البوم دیگه حس نویی نداره مخاطب.کاش این البوم شش ماه تا یک سال دیرتر بیرون میومد تا حد اقل بجای 4 تا از این ترانه های قدیمی موزیک های جدید و خوبی جایگزین میشدن اینجوری طرفدار موسیقی با حجم بیشتری از نو بودن موزیک در یک البوم مواجه بود.این ایراد نیست که موسیقی پیشتر منتشر شده تو البوم باشه ولی به این تعداد دیگه کمی ضربه میزنه به البوم.ولی از موزیک های جدید هم واقعا عشق دور, ترس, فلسفه های پوچ ,بارون (ورژن الکتریک) واقعا موزیک های خوب و جذابی بودن و تبریک میگم به سیامک عباسی عزیز امیدوارم در کنسرتش یه رو نمایی با شکوه و جذابی از خودش داشته باشه که تمام هواداران موسیقی نیز ببیننش و از خودش و شخصیت جذابش در کنار موسیقی قویش لذت ببرن.