تبریک به احسان خواجه امیری عزیر و خسته نباشید به عوامل.
آلبوم بشدت و یکنواخت هست تقریبا هیچ اوج و فرودی نداره. چه در صدا چه در ملودی و چه در تنظیم. از ضبط وکال و میکس و مستر ضعیف که بگذریم میرسیم به آکسانای مشابه و پرتکرار خواجه امیری که به یکنواختی کار بیشتر اضافه میکنه. نمیدونم چه اصراری به این کار دارن ایشون. واقعا چی شد اون تحریرا و صدای ناب خواجه امیری؟؟؟
ترانه ها هم که معمولی و بدون سوژه ای گیرا، و بعضا دارای ایرادات وزنی و قافبه ای....نمونش همین ترانه درد عمق ک قبلا شنیدیم.دکتر یدالهیم از بس تو خانه ترانه شرکت کرد ترانه هاش شده عین همونا....موضوع ترانه یه روزی میاد بد نبود. ملودی و تنظیم نفس هم خوب بود. آرزو کن هم بدک نبود.سی سالگیم خوب بود. درد عمیق هم ملودی خوبی داشت. نمیدونم چرا ولی وقتی این البومو گوش میدم یاد البوم جان جوانی ابی میفتم. ترک ها پشت هم پلی میشن ولی اوج و فرودی در وجودم حس نمیکنم. بی تابی ندارم برای اینکه فلان ترک پلی شه. ی جور حس بی تفاوتی دارم. نمیدونم.......
البته یه چیز دیگه هم هست اینکه عوامل البوم گفتن یه سری توضیحات هست که در اینده در موردش صحبت میکنن. باید صبر کرد و شنید. تا اونجایی ک من یادم هست تو عکس اینستای احسان البوم یازده ترک داشت و ترتیب چینش قطعات هم یه کوچولو تفاوت داشت. نمیدونم بازم...
ب امید روزای بهتر برای موسیقی