طرف صحبت بنده اینجا با طرفداران خوب احسان عزیز هست که اکثرا بنده رو میشناسن...
کسی واقعا از این انتقادها ناراحت نشه.البته اگه انتقاد خوب و سازنده باشه واسه همه موسیقیدان ها خوبه.
اما واقعا زیاد به نظرات اینجا توجه نکنید.
یه سر به صفحه عاشقانه ها بزیند و ببینید چقد انتقاد شد ولی بهترین آلبوم سال شد(کارشناسی) و نابرده رنج هم بهترین قطعه داخل آلبوم و بهترین تیتراژ بعد انقلاب.
اما بعدش به صفحه پاییز تنهایی برید.اونجا هم کلا نظرات انتقادی میبینید ولی در حضور خوانندگان سرشناسی مثل محسن چاوشی و بابک جهانبخش و ... بهترین آلبوم سال از نگاه مردم شد و تاوان بهترین تیتراژ سال شد با آرای عجیبی که طرفداران فرزین و چاوشی با هم بهش نرسیدن.
اما بعدش به قسمت تیتراژ ماه عسل(بغض) برید.همه جور انتقادی هست ولی بهترین تیتراژ سال شد.
حالا این انتقادها واسه سی سالگی و درد عمیق هم هست که خب با نظرات بالا میبینید چی میشه :)
من با افتخار 11 ساله طرفدار احسانم و با صداش زندگی کردم و واقعا بی تعصب این صدای آروم و پخته ی آرزو کن رو خیلی زیباتر میدونم تا صدای پر تحریر سلام آخر.
این انتقادها طبیعیه.الان اگه فضای آلبوم عمگین بود میگفتن مداحیه.کلا همه دنبال این هستن به یه چیزی ایراد بگیرن که حالا نمیدونم دلیلش چیه واقعا؟؟ الان خواجه امیری یا چاوشی یا یگانه یا بقیه واسه کی آهنگ میخونن؟؟ واسه من و بقیه که موزیک گوش میدن پس چه الزامیه این همه زحمت و تلاششون رو با نظرات از روی حسادت زیر پا بذاریم؟
دیشب مراسم چشن امضای آلبوم بود و با اینکه 24 ساعت هم نگذشته بود همه مردم میخوندن و از آلبوم خوششون اومده بود.نکته ی جالب توجه اینکه که مراسم 7 تا 9 بود ولی به خود من ساعت 10:30 نوبت رسید که عکس بندازم و امضا بگیرم و تازه چه صف عظیمی بعد من بود.
مطمعن باشید همه از موفقیت و فروش چشم گیر این آلبوم حرف میزنن و این نظرات چیزی جز تخریب و به هم زدن جو نیست.
برید از آلبوم لذت ببرید و مثل من آرزو کن رو رو ریپیت بذارید :))))))))))
به امید موفقیت های روز افزون برای موسیقی ایران و به امید اینکه همه هوادارا با خواننده هاشون لذت ببرن