با یکی به نعل و با یکی به میخ زدن در رسانه کاری از پیش نمی رود.
البته باید گفت آن سالها که شما در حال نوشتن گزارش یک تئاتر عروسکی بودید؛ روزنامه نگاران دیگری هم بودند که روابط و همکاری تاریخی موزیسین ها را پیگیری می کردند و به روابط و زد و بندها آشنایی کامل دارند.
به همین دلیل باید هم امروز این مسایل را دقیق افشا کنند و برای شما عجیب باشد. چرا که شما به این حوزه ها نا آشنا بودید و هستید. چون اصولا در رزومه شما، کار جدی و روشنگرانه ای آن هم در روزنامه همشهری وجود ندارد و بعد هم که مدیر روابط عمومی آقای مرادخانی در معاونت هنری شدید و به طور کلی کنار رفتید.
راستی اینگونه به روی منبر رفتن شما ناشی از همکاریتان با معاونت هنری نیست که روحیه پدرخواندگی دارند و شما نیز با این مطلب دارید همان روحیه را به شکل ناشیانه و دون کیشوت وار نشان می دهید؟