نمیدونم بالاخره میتونم روزی رو ببینم که مخاطبای موسیقی فارسی بدون تعصب به هنرمندای مورد علاقشون بیان رای منطقی و منصفانه بدن یا نه؟!
امیدوارم آخر سر کارایی مثل نا امیدم میکنی و چشمه طوسی و دروازه های دنیا و روزای سخت و... با وجود ایرادات فنی مشخص و فقط و فقط به دلیل احساسات هواداراشون بهترین قطعه سال انتخاب نشن و به جاش قطعاتی مثل هی تو از زانیار، خاطرات تو و کجایی تو از سیروان، آخرش رسید و خاطره بچگی از پازل بند و کلا قطعات سطح بالای این چنینی بتونن بیشترین رای رو بیارن
لطفا برای حق انتخاب خودتون ارزش قائل باشین و به کارایی که واقعا به نظرتون بهترن رای بدین تا انگیزه هنرمندا برای تولید کارای قوی تر بیبشتر بشه