نویسندهی محترم،
همه ما خواهان نگهداشت حق معنوی پدید آورندگان هستیم، اما توجه داشته باشید که بسیاری از مباحثه ها و جدلها میان هنرمندان به دلیل نبود قانون کپی رایت در ایران است. کاش همین یک قانون ناقص نبود که چه بسیار دوستی ها را به دشمنی بدل کرده. کسانی که این قانون را جهانی نوشته اند، بندهای مختلف آن را در نظر گرفته اند و با جدلهای گوناگونی که میان پدید آوردندگان اثر هنری بروز و ظهور میکند آشنایی دارند.
در قانون مالکیت معنوی (کپی رایت) بخشی دارد به نام made for hire یعنی اگر شما آهنگسازی را برای کاری به خدمت بگیرید و حقوقش را بپردازید، آن کار و آن موزیک مال شماست نه آهنگساز. به این معنا که قرارداد میان کارفرما و آهنگساز میتواند به گونه ای نوشته شود، که مالک آن آهنگساز نباشد.
مسئله work made for hire در جهان به قدری واضح است که تنها کافیست آن را در اینترنت جستجو کنید. منظورم این است که بهتر است با چند و چون قوانیتی که البته در ایران هم نیست آشنا باشید، سپس از قرارداد نوشته شده میان دوفرد آگاه باشید، بعد نام افراد را به عنوان ناقضان آن بیاورید.
سپاس
https://en.wikipedia.org/wiki/Work_for_hire