خسته نباشید میگم به تمام دست اندرکاران این آلبوم. نظر شخصیم، دررابطه با این آلبوم:
1. یکی از ارزشمندترین اتفاق هایی که در این آلبوم افتاده، اعتماد مهدی یراحی، که آهنگساز و تنظیم کننده ای قهار هستن، به امیرعلی بهادری و هومن نامداری هست. اینکه یه خواننده در حد و اندازه های "امپراطور" و "منو رهاکن" و تک قعطه هایی مثل "دیوار" و "به من نگاه کن"، به یک جوون تا این اندازه اعتماد کنه، بسیار بسیار ارزشمنده و جای فکر بسیار زیادی داره. اینکه نصف آلبوم خواننده ای شناخته شده بر دوش یک جوون باشه، باعث تجربه و اتفاقات مثبت زیادی در آینده از سوی اون میشه.

2. در زمینه ی خوانندگی، آقای یراحی پیشرفت بسیاری کردن، به وضوح این مسئله مشخصه. ترانه هارو با درک و عمق بیشتری خوندن.

3. یکی دیگر از اتفاق های مثبت این آلبوم، عدم تکرارشه. برای آقای یراحی، تکرار "امپراطور" کار بسی ساده ست. اما خلاقیت و اعتماد و هنر آفرینی و عدم تکرار، در کار ایشون جای تقدیر داره.

4. یکی از ضعف های آلبوم کوتاه بودنه ترانه هاشه.

5. امیرعلی بهادری و هومن نامداری، بخصوص امیرعلی بهادری، در این آلبوم، بنظرم تمام اونچه که در چنته داشتن رو نشون دادن و به نظره من، کارشون فوق العاده بوده.

6. کارهایی که توسط امیرعلی بهادری و رستاک حلاج ساخته شدن،کاملا امضای این دورو به همراه دارن. بقول "Mehdi Mika"ی عزیز، اینها موسیقی امیرعلی بهادریه، نه مهدی یراحی. این مسئله هم برمیگرده به مشی فکری مهدی یراحی و همچنین اعتماد ایشون به دست اندرکاران آلبوم.

7. بطور کل مهدی یراحی در این آلبوم به کارهای ریتمیک اهمیت زیادی ندادن و فضای البوم، بیشتر ارام و همراه با غمه و با وود اینکه احتمال تکرار در این نوع آلبوم ها وجود داره، اما این آلبوم از این نظر هیچ نقصی نداره.

8. چینش قطعات بسیار خوبه.

9. مقایسه ی این آلبوم با آلبوم "امپراطور"، بنظرم کاملا اشتباهه. این آلبوم فضایی متفاوت رو تجربه میکنه و اصلا مقایسه ش با آلبوم "امپراطور" درست نیست. "امپراطور" ، "امپراطور" بود و "مثل مجسمه"، "مثل مجسمه" ست!

10. بسیاری از ضعف ترانه های امیرعلی بهادری گله دارن، اما بنظر من، امیرعلی بهادری از این امتحان کاملا سربلند بیرون اومده. اول اینکه ترانه هارو تنها آقای یراحی انتخاب نمیکنن و ایشون حتما با چندین نفر مشورت میکنن و بعد تصمیم میگیرن، دوم اینکه ترانه های امیرعلی بهادر، در عین سادگی و بی تکلف بودن (مقایسه کنید با ترانه های حسین صفا) حرفای زیادی بیان میکنه. شما شاعران نامی کلاسیک ومعاصر رو در نظر بگیرید، شاید تمام شعرا 10ها شعر فقط در یک موضوع داشته باشن، یعنی صدها شعر فقط در یک زمینه!، اما چی این اشعار رو از هم متمایز میکنه؟ مسلما کلام اون شعرها هست که گاه ساده و بی تکلف و گاه با پیچیدگی های فراوان و گاه با مسائل دیگه همراهه. قرار نیست همه ی اشعار در یک زمینه ی پیچیدگی های خاص و منحصربفردی داشته باشه که یک سری فقط به به و چه چه کنن. این موضوع درمورد ترانه هم صادقه. انتقادهای اینگونه از ترانه های امیرعلی بهادری رو به هیچ عنوان منصفانه نمیدونم.

11. تبلیغات این آلبوم هم جزو استانداردترین تبلیغات، برای یک خواننده ی نامی، در چندسال اخیر بود و این آلبوم سزاوار این همه تبلیغات نیز بود.

12. و در انتها نظر شخصیم، درمورد هر قطعه، بصورت جداگانه:

*مثل مجسمه: جزو برترین آهنگ های این آلبوم و همچنین برترین آهنگهای سال. ترانه، ملودی و تنظیم همگی عالی. بخصوص صدای مهدی یراحی و وکال ایشون که بسیار بر کیفیت این قطعه تاثیر داشته. فضا سازی ابتدایی بسیار خوب از کار دراومده و شروع وکال به موقع ست. "مثل مجسمه، مثل مجسمه"! مهدی یراحی این مصرع رو ب شکل خارق العاده ای میخونن، غم صدای ایشون بسیار روی کار نشسته. دقیقه ی 2:34، و تغییر فضا. خوانش گلایه آمیز و همراه با اندوه مهدی یراحی! دررابطه با این قسمت، نمیتونم حرفی بزنم، این قسمت رو فقط باید گوش کرد. اما حس میکنم کمی تنظیم میتونست بهتر باشه. بخصوص در انتهای مصرع "عمق تنهایی منه غمگینو". 10/10

*اشوب: فکر میکنم فقط وکال اقای یراحی به جذابیت این کار اضافه کرده، چرا ه با ملودی و تنظیم خوب هماهنگ شده. در کل، همونطور که در بالا گفتم، بدلیل اینکه اهمیتی زیادی به کارهای ریتمیک ندادن، این قطعه جزو کارهای معمولی آلبوم به حساس میاد. 10/6

*باید میشناختیم همو: طبق معمول، خوانش اقای یراحی عالیه. تنظیم خوبه و ملودی هم کم نقصه. ترانه هم همانند ملودیه.
"با چشم بسته نمیشه راهو پیدا کرد / توو هیچ کویری نمیشه سرابو دریا کرد" 10/7.5

*آخرین اسیر: "شکنجه کن منو، چون عاشق شکستنم" ابیاتی که در ابتدای تیزر آلبوم، برای بار اول مو به تن خیلی ها سیخ کرد! مطمئنم تمام افرادی که این آلبوم رو از تیزر اول دنبال کردن، به شدت منتظر انتشار آلبوم شنیدن این قطعه بودن! ترانه ای سنگین و بسیار فاخر با امضای روزبه بمانی، همراه با ملودی بسیار زیبای اقای فتحی و تنظیم عالی آقای زمانی و صدا و خوانش آقای یراحی که هیچ حرفی باقی نذاشتن. فقط حس میکنم در انتهای مصرع "منو بکش ولی برای عشقمون بمیر" تنظیم باید به گونه ای دیگ میبود. اینکه بعدش بدون وقفه، خواننده میخونه "فدای عشق تو تمام عمر بودنم" کمی تو ذوق میزنه. بنظرم میتونست بهتر باشه. 10/10

*داره گریه میکنه: قطعه ای که برای بار اول، "زمستون" در ذهنم تداعی کرد. این کار به شدت شبیه "زمستون" هست. شروع آرام ملودی، و بعد وکال خواننده، ترانه ای کوتاه، تکرار مصرع آخر در انتها به دفعات، اوج گیری و شروع هیجان در انتها، همه و همه مشابه "زمستون" هستن. این قطعه بخاطر تکرار جزو ضعف های آلبوم به حساب میاد. فقط: "آخه خنده ش همه چیزه منه بی حوصله بود / داره خسته م میکنه زندگیه بی همه چیز" 10/6.5

*بهونه: بهترین قطعه ی ریتمیک آلبوم با تنظیم عالیه کوشان حداد. ملودی خیلی خوب و صدا و خوانش هم طبق معمول. به شخصه ازاین قطعه خیلی خوشم میاد و به عنوان یک قطعه ی ریتمیک که بار این فضا در آلبوم بر دوششه، یک نقطه ی مثبت در آلبوم به حساب میاد. 10/8

*سال درد: بار اول که این آهنگ رو گوش دادم، بغض گلومو گرفت! "تو برگشتی تا من، خدارو ببخشم"، شاهکار خانم برزویی، ملودی ای که کمی، جای کار بیشتری داشت و تنظیم منحصر بفرد معین راهبر و بازهم خوانش کم نقص مهدی یراحی، نتیجه ای فوق العاده در پی داشته. جزو برترین های آلبوم و سال... "چرا دیر شنیدی صدای منو" 10/10

*دوست نداشت: تنظیم این قطعه رو به شدت دوست دارم. "وقتی پاییزو کنارت جا گذاشت" شروع وکال بسیار خوبه. از دقیقه ی 1:20 به بعد، فضایی اعتراض آمیز همراه با اندوه، همانند "مثل مجسمه"، اما کاملا هماهنگ با ترانه خودنمایی میکنه. دقیقه 1:57، تنظیمی فوق العاده (شاید عادی و کلیشه ای از دید اکثریت) از نظر فضاسازی. و در آخر، بازگشت به آرامش ابتدای قطعه در انتها، در این قطعه بسیار دلنشین و زیبا بود. یکی از نقاط ضعف بارز این قطعه، حشو این مصرعه: "منو پابنده همین خونم کرد"... 10/8.5

*اشک و بارون: سومین قطعه ی ریتمیک و دومین قطعه ی خوب ریتمیک. مطلب خاصی دررابطه با این قطعه ندارم بگم. در کل خوب بود. 10/7

*انفرادی: ملودی و تنظیم و ترانه و خوانش و صدا همگی عالی و کم نقص (شاید هم بدون نقص)! و شاهکار امیرعلی بهادری... "آدم یه وقتایی بی علت تغییر میکنه / فراموش کردم حوا هم آدم بود". فرود قطعه در دقیقه ی 2:06، پس از اوج منحصر به فرد مهدی یراحی، بسیار حساب شده بود. تنها ضعف این قطعه تنها در این مصرعه: "بهشتو به تجربه ی با تو بودن از دست دادم" .هیچ حرف دیگ ای برای گفتن دررابطه با این قطعه ندارم، فقط خوب به این قطعه گوش کنید..."دنیا بدون تو برای من یه انفرادیه" 10/9.5

*اشتباه: قطعه ای که حرف های زیادی برای گفتن داره. بازهم روزبه بمانی و بازهم اقای زمانی و ملودی زیبای آقای افکاری. قطعه ای شنیدنی که هر حرفی دررابطه باهاش بزنم، گزافه... 10/10

*شونه های تو: قرار دادن این قطعه در انتهای آلبوم بسیار کار خوبی بود... 10/7

در انتها بازهم از تمام کسانی که در تولید این آلبوم نقش داشتن تشکر میکنم. نمره ی کلی من به این آلبوم، با در نظر گرفتن تمام مسائل، اعم از تبلیغات و کارهای قبلی آقای یراحی، 10/9 هست. البته این نظر ابتداییه منه و شاید در ماه های بعد دچار تغییر و تحول بشه.
از کسانی که وقت گذاشتن و این متن رو خوندن بسیار سپاسگزارم.
سربلند و سلامت باشید