آقای کامکارِ عزیز،
فرمایشاتِ شما در خصوصِ اخلاق و آدابِ هنری کاملا صحیح است ولی زمانیکه در حیطۀ بازار یا بعبارتی "صنعت" قدم برمیدارید، آدابِ این موضع را هم باید نگه داشت !
وقتی یک اثرِ خوب برای بازار از جانبِ آهنگساز تولید میشود "هر چقدر مجرب" و به خواننده ای یا نوازنده ای پیشنهادِ همکاری میشود"هر چقدر کم تجربه"، همه جوره باید مباحثِ مادی هم در نظر گرفته شود حتی اگر معاش از راهِ دیگری به دست بیاید چرا که باید انرژی و زمانِ صرف شده هم به بهایِ معنوی برسد هم مادی و چه بسا که ارجِ همکاری و اثر هم بدین شکل به ارتقاءِ کیفی و محتوایی خود دست پیدا می کند و این هیچ ربطی به قیمت گذاری رویِ شأنِ هنرمند ندارد بلکه تنها در نظرداشتنِ دو بُعدِ حاکم بر ماهیتِ اثر یا تولیدی است که جنبۀ عمل بخود میگیرد اما اگر شرایطی بود که "بازار" معنایی نداشت و همه صرفا از سرِ محبت اثری تولید می کردند با شما موافق بودم ولی موقعیتی که در حال حاضر حاکم است به نفعِ گردشِ چرخه و تولید آثارِ بهتر با فراخِ بالِ بیشتر است چرا که نشانۀ " تقاضا" از جامعه برایِ "عرضه" از جانبِ هنرمند می باشد،آنهم هنرمندی که میخواهد با جامعۀ جهانی صحبت کند و با نقد و تمجید ارتباطش را به تقابل رساند که اثر هنرمند هم مسلما نشأت گرفته از فضا و شرایط خواهد بود.حال اگر عده ای از این رَویه به درستی استفاده نمی کنند و یا بعبارتی هنر برای هنر یا هنر برای صنعت را پیشی می گیرند بحث دیگری است که هرگز صورتِ قضیه را نباید تحت الشعاع قرار دهد.
استاد کامکار عزیز،
همانطور که مستحضرید هنر و صنعت هر کدام در جایگاهِ خود اگر در یک اثر نمود پیدا کنند بدونِ تعرض به یکدیگر، مطمئنا اثرِ فاخری از نظرِ رسالتی که هنر در ارتقاءِ تفکر و بینش دارد، تولید خواهد شد.
اُمیدوارم شما و خانوادۀ گرامیتان از قید و بندِ ایدئولوژیهایِ منحصر به فرد و ضوابطِ ذهنی رها شوید که حداقل این موضوع در موسیقی اِتان شنیده نشود !
با آرزویِ توفیق و کرامت..